Emeklilerde Yaşam Tatmini: Bursa Örneği

Year 2017, Issue: 55, 43 - 58, 27.07.2017

Serpil Aytaç

Abstract

Son yıllarda demografik yapıdaki değişimin yönünün özellikle gelişmiş ülkelerde yaşam süresinin yükselmesi doğrultusunda olması, çalışma çağındaki nüfusun azalmasına ve emekli sayısında hızlı bir artışa neden olmaktadır. Diğer taraftan yaşlanmanın bir sonucu olarak görülen bu süreç, bireysel olarak bir takım ekonomik ve psiko-sosyal sorunları da beraberinde getirmektedir. Bir insanın mutlu olabilmesi için kendisinin yaşamdan zevk alması ve yaşam kalitesini yükseltmesi açısından göz önünde bulundurması gereken konular söz konusudur. Sosyal bilimlerin bununla ilgili alanları da dahil olmak üzere emekli olmuş bireylerde yaşam tatmininin önemli bir yeri vardır. Bir ülkenin sahip olduğu entelektüel sermayenin de yararlanılabilir elemanları olan emeklilerin yaşam tatmin düzeylerini incelemek, hem kendileri ve hem de iletişimde bulundukları sosyal katmanlar açısından oldukça önemlidir. Bu çalışmada da Bursa ilinde yaşayan ve rassal olarak seçilen 65 yaş sonrası 336 emeklinin yaşam tatminleri incelenmiş, daha aktif bir sosyal yaşamın daha yüksek bir yaşam tatmini yarattığı sonucuna ulaşılmıştır.

Keywords

Yaşlılık, yaşam tatmini, emekli, aktivite teorisi

Life Satisfaction In The Retirement: A Case of Bursa

Abstract

In recent years, the direction of changes in the demographic structures has pointed towards

an increased human life span, particularly in developed countries. On the one hand, this

phenomenon has led to a decrease in population of those who are of working age and a

corresponding, rapid increase in the number of retirees. On the other hand, this process

—a consequence of aging— has also brought with it a number of economic and psychosocial

problems. Several factors must be considered for a person to be happy, to enjoy life, and

to improve the quality of life. In the field of human sciences, including the social sciences,

life satisfaction is an important goal of retired individuals. As this is also related to the

intellectual capital of a country, researchers have found that studying the life satisfaction

of the retired members of society is of great importance. In this study, 336 retirees who

were over 65 years of age and living in Bursa City were selected randomly and their life

satisfaction was investigated. Results showed that an active social life led to a higher life

satisfaction rate among this population.

Keywords

Elderly, life satisfaction, retirement, activities theory

References

• Alper Y. (2016), “Cumhuriyetten Günümüze Türk Sosyal Güvenlik Sistemi”, Mehmet Zencirkıran (Ed.), Dünden Bugüne Türkiye’nin Toplumsal Yapısı içinde, Bursa, Dora Yayını.
• Alper, Y. (1990), “Sosyal Güvenlik, Özel Emeklilik Sigortaları ve Enflasyon”, Kalkınmada Anahtar Dergisi. M.P.M. 2: 10.
• Altan, Ö. Z., Şişman Y. (2003), “Yaşlılara Yönelik Sosyal Politikalar”, Kamu-İş İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 7(2), s. 2-36.
• Anonim. (1981), “Quality of Life-Problems of Assessment and Measurement”, Socio- Economic Studies. 5, Unesco.
• Anonim. (1989), “Survey of Health and Living Status of the Eldery In Taiwan: Questionnaire and Survey Design Comparative Study of the Elderly in Four Asian Countries”, Research Report. 1, December.
• Arslan, H. N. (2011), “Yaşlıların Yaşadıkları Ortama Göre Yaşam Kalitesi Ve Yaşam Doyumu Düzeylerinin Karşılaştırılması”, (Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi, 19 Mayıs Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü).
• Arslan, Ş., Kutsal Y. G. (1999), Geriatride Yaşam Kalitesinin Değerlendirimi, Turkish Journal of Geriatrics, 2(4), s. 173-178.
• Baran, G. A., Kalınkara, V., Aral, N., Akın, G., Baran, G., ve Özkan, Y., (2007). “Farklı Sosyo-Ekonomik Düzeydeki Yaşlıların Gündelik Yaşamdan Tatmin Düzeyleri: Ankara Kentsel Kesit Örneği”, Turkish Journal of Geriatrics, 10(1), s.10–18.
• Barrow, G.M., (1989), Aging, the Individual and Society, New York, West Pub. Co. Boylu, A. A. (2013), “Yaşlılıkta Yaşam Kalitesi ve Konut İlişkisi”, Toplum ve Sosyal Hizmet, 24(1): 145-156.
• Büken, Nüket, Ö. ve Büken, E. (2003), “Yaşlanma Olgusu ve Tıp Etiği”, Turkish Journal of Geriatrics, 6 (2), s. 75-79.
• Canatan, A. (2008), Sosyal Yönleriyle Yaşlılık, Ankara, Palme Yayıncılık.
• Çimen, S. (1996), “Yaşlı Bireylerde Öz Bakım ve Yaşam Doyumlarının Araştırılması”. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü).
• Çoban, A. İ. (2005), “Yalnız Yaşayan Yaşlılara İlişkin Aile Politikaları”, Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 8(8).
• DPT, (2007), Türkiye’de Yaşlıların Durumu ve Yaşlanma Ulusal Eylem Planı, Ankara, DPT Yayınları.
• Görgün-Baran, A., (2004), “Yaşlılık Sosyolojisi”, Yaşlılık: Disiplinler Arası Yaklaşım, Sorunlar, Çözümler, Ed. Velittin Kalınkara, Ankara, Odak Yayınları.
• Hooyman, N.R., Kıyak, A., (1988), Social Gerontology / A Multidicsiplinary Perspective, Washington, Washington Univ. Press,.
• İçli, G. (2010), “Yaşlılar ve Yaşlılığın Değerlendirilmesi: Denizli İli Üzerine Niteliksel Bir Araştırma”, Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 3(1-2), s. 1-13.
• İlbay-Bayram A., Yiğit Y., Özişli Ö. (2016), Life Satisfaction and Guidance Need of There Retired People: Sample of Sakarya, Journal of Behavior at Work,1 (1)
• Kaygusuz, C. (2008), “Yaşlılık Kuramları”, Psikolojik, Sosyal ve Bedensel Açıdan Yaşlılık, Ed. K. Ersanlı ve M. Kalkan, Ankara, Pegem Akademi Yayını.
• Kotler, P. (1997), Geleceğin Pazarının Haritasını Çıkarmak, Geleceği Yeniden Düşünmek, Çeviren: Sinem Gül, İstanbul, Sabah Kitapçılık.
• Marangoz, M. (2000), “Geleceğin Pazar Yapılarındaki Değişim ve Yaşlı Tüketiciler Pazarı”, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(1), s. 35- 47.
• Marangoz, M. (2006), “Yaşlı Tüketiciler ve Yaşlı Tüketicilerin Harcama Eğilimlerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Yönetim ve Ekonomi, 13(1), s. 79-96.
• Oğuz T.(2007), “Yaşlılarda Görülen Biyolojik ve Sosyal Değişimler”, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, SBE.)
• Özdipçiner, N.S. (2010), “Yaşlı Alman Turistlerin Tatil Tatmini: Hastalık ve Çalışma Durumlarına İlişkin Bir Araştırma”, Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 2(4), s. 25-40.
• Riley, M. W., Johnson, M., & Foner, A. (1972), “Elements in a Model of Age Stratification. In Aging and Society III: A Sociology of Age Stratification. (Eds.), M. W. Riley, M. Johnson, & A. Foner. New York, Russell Sage.
• Salman, S. (2004), “Öğretmenlerin Emeklilik Dönemine Uyumları ve Yaşam Tatminleri”,. (Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, FBE,).
• Softa, H.K., Bayraktar, T. ve Uğuz, C. (2016), “Yaşlı Bireylerin Algılanan Sosyal Destek Sistemleri Ve Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarını Etkileyen Faktörler”, Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi. 9(1), s. 1-12.
• Stuteville, D. (1984), “Retirement Satisfaction And The Timing Of The Retirement Age: An Analysis of Retirees and Older Workers From a Fortune 500 Firm”, Portland State University.
• Taşçı, F. (2010), “Yaşlılara Yönelik Sosyal Politikalar: İsveç, Almanya, İngiltere ve İtalya Örnekleri”, Çalışma ve Toplum, 24, s. 175-202.
• Tufan, İ., (2002), Antikçağdan Günümüze Yaşlılık, İstanbul, Aykırı Yayıncılık.
• Turan, A.H. ve Çolakoğlu, B.E. (2009), “Yaşlı Tüketicilerde Algılanan Marka Değeri ve Satın Alma Niyeti”, Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(1), s. 277-296.
• TÜİK (2013), Nüfus Projeksiyonları 2013-2075.
• Uluocak Ş., Aslan C., Gökulu G., Bilir O., Bakar C. (2013), Çanakkale Kent Merkezinde Yaşayan 65 Yaş ve Üzeri Kişilerin Sosyo-Kültürel, Demografik, Ekonomik Özellikleri ile Sağlık Durumları ve Yaşam Kalitesi, Çanakkale Belediyesi Yayınları, ISBN: 978 – 605 – 64399 – 0 – 2, Kasım.
• http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=21520, (E.T. 30 Ocak 2016).