Kaynaştırma Eğitiminde Okul Yönetimi ve Aile İşbirliği

Yıl 2022, Cilt: 6, 36 - 44, 31.12.2022

Muammer Bahşi Esen Damla Balo Utku Fırat Güreş Abdulkadir Arısoy Serkan İnan İlhan Makinist Selçuk Üstündağ

Öz

Özel gereksinimli bireylerin normal akranlarıyla birlikte eğitim almaları, kaynaştırma uygulamalarının temelini oluşturmaktadır. Kaynaştırma uygulamalarında özel gereksinimli öğrencinin çabası kadar ailesinin de iletişime açık ve istekli olması başarılı bir kaynaştırma uygulaması için şarttır. Bu çalışmada aile ile etkili iletişim ve işbirliği yapan, okul içinde kaynaştırma öğrencileri için tedbirler alan okul müdürlerinin görüşlerine yer verilmiştir. Araştırmada derinlemesine veri toplama, katılımcıların bireysel algılarını, deneyimlerini ve bakış açılarını doğrudan öğrenme, mevcut durumları anlama ve açıklama amacıyla nitel araştırma yaklaşımı kullanılmıştır. Araştırmaya Elazığ İl Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı görev yapan 23 okul müdürü katılmıştır. Okul müdürlerinin kaynaştırma öğrencilerinin aileleriyle karşılaştıkları sorunlar ve bu sorunlara getirdikleri çözüm önerilerini öğrenmek amacıyla yüz yüze görüşmeler yapılarak görüşleri alınmıştır. Kaynaştırma öğrencileri ailelerinin çocukların durumlarını kabul etmediği, kaynaştırma eğitimi ile ilgili eğitimsiz oldukları, çocuklarına karşı ilgisiz oldukları ve gerek öğretmen gerekse de okul idarecileriyle iletişim sorunları yaşadıkları çalışmanın sonuçları arasındadır.

Anahtar Kelimeler

Kaynaştırma Eğitimi, Okul Müdürleri, Aile İşbirliği

School Management and Family Collaboration in inclusive Education

Öz

The education of individuals with special needs together with their normal peers forms the basis of inclusion education. In inclusion education, it is essential for a successful inclusion education to be open and willing to communicate with the family as well as the effort of the inclusive student. In this study, the opinions of school management who communicate effectively and cooperate with the family and take measures for inclusive students within the school are included. In the research, qualitative research approach was used in order to collect in-depth data, directly learn the individual perceptions, experiences and perspectives of the participants, and to understand and explain the current situations. 23 school managements working under the Elazığ Provincial Directorate of National Education participated in the research. In order to learn the problems that the inclusive students face with their families and the solutions they bring to these problems, the opinions of the school managements were taken by conducting face-to-face interviews. It is among the results of the study that the families of inclusive students do not accept the situation of their children, they are uneducated about inclusive education, they are indifferent to their children and they have communication problems with both teachers and school administrators.

Anahtar Kelimeler

Inclusive Education, School Managements, Family Cooperation

Kaynakça

• Batu, S. (2000). Özel Gereksinimli Öğrencilerin Kaynaştırıldığı Bir Kız Meslek Lisesindeki Öğretmenlerin Kaynaştırmaya İlişkin Görüş ve Önerileri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Cavkaytar, A. & Özen, A. (2010). Aile Katılımı Ve Eğitimi. Genel Eğitim Okullarında Özel Gereksinimi Olan Öğrenciler ve Özel Eğitim Ankara: Kök Yayıncılık, 169-202.
• Çifci, E. G. (2002). Araştırma Yöntem ve Teknikleri II. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
• Elkins, J., van Kraayenoord, C. E. & Jobling, A. (2003). Parents’ attitudes to ınclusion of their children with special needs. Journal of Research in Special Education Needs, 3(2), 122-129. https://doi.org/10.1111/1471-3802.00005
• ERM, (2020). Eylül Rehabilitasyon Merkezi. https://www.eylulrehabilitasyon.com.tr/makale/34-ozel-egitimde-ailenin-rolu Erişim tarihi: 15.11.2022.
• Kargın, T. (2004). Kaynaştırma: tanımı, gelişimi ve ilkeleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(2), 1-13.
• Kırcaali-İftar, G. (1992). Özel eğitimde kaynaştırma. Eğitim ve Bilim, 16, 45-50.
• Miller, G. & Dingwall, R. (1997). Context and Method In Qualitative Research. London.
• Odluyurt, S. (2012). Özel Gereksinimli Çocukların Kaynaştırılması Öğretmen El Kitabı. Ankara: Vize Yayıncılık, 27-37.
• Odluyurt, S. & Batu, S. (2013). Kaynaştırmanın Başarısını Etkileyen Faktörler. Özel Gereksinimli Çocukların Kaynaştırılması. Ankara: Vize Yayıncılık, 25-37.
• Özen, A. (2008). Aile Eğitimi. Özel Eğitime Gereksinimi Olan Çocuklar ve Özel Eğitim. Ankara: PEGEM, 109-133.
• Rakap, S. & Kaczmarek, L. (2010). Teachers’ attitudes towards ınclusion In Turkey. European Journal of Special Needs Education, 25(1), 59–75.
• Sadioğlu, Ö., Batu, E. S. & Bilgin, A. (2012). Sınıf öğretmenlerinin özel gereksinimli öğrencilerin kaynaştırılmasına ilişkin görüşleri. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(2), 399-432.
• Salend, S. J. (2001). Creating Inclusive Classrooms: Effective and Reflective Practices. New Jersey: Prentice Hall Inc.
• Sileo, N. M. & Prater, M. A. (2012). Working With Families of Children With Special Needs: Family and Professional Partnerships and Roles. Boston, M.A: Pearson.
• Smith, T. E. C., Gartin, B.C., Mudick, N. L. & Hilton, A. (2006). Families And Children With Special Needs. Upper Saddle River, N. J: Pearson Education, Inc.
• Sucuoğlu, B. & Kargın, T. (2010). İlköğretim’de Kaynaştırma Uygulamaları. Ankara: Kök Yayıncılık.
• Turnbull, A., Turnbull, R., Wehmeyer, M. L. & Shogren, K. A. (2013). Exceptional Lives: Special Education In Today’s Schools. Upper Saddle River, N. J: Pearson Education, Inc.
• Varol, N. (2007). Aile Eğitimi. Ankara: Kök Yayıncılık.
• Walmsley, J., & Mannan, H. (2009). Parents as co-researchers: A participatory action research ınitiative ınvolving parents of people with ıntellectual disabilities in Ireland. British Journal of Learning Disabilities, 37(4), 271-276
• Zicev, (2002). https://www.zicev.org.tr/egitim-yontemleri/kaynastirma-egitimi/ozel-egitime-giris-kaynastirma-egitimi; Erişim Tarihi: 14.11.2022.