Comparison of Distance Education and Formal Education's Effects on Carbon Footprint

Year 2022, Volume: 8 Issue: 1, 124 - 131, 10.03.2022

Gül Nihal Güğül , Nihal Kılınç

https://doi.org/10.28979/jarnas.944816

Cited By: 1

Abstract

The leading threat facing the world today is global warming triggered by the increase in greenhouse gas emissions. The increase in greenhouse gas was caused by use of fossil fuels and increasing energy de-mand. One of the sectors with the fastest increase in energy demand in recent years is the IT sector. During the pandemic period started in 2019, the energy demand of the information sector has increased even more with the remote educations, meetings and studies. In this study, it is aimed to compare remote education and formal education in universities in terms of carbon footprint. In this context, carbon footprint evalua-tion was made for formal and remote education in line with the data obtained from the students of the graduate course named Green Informatics, which is given at Konya Selcuk University, Faculty of Technol-ogy. In emission calculations, the method recommended by the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) was used. Carbon footprint of graduate students are calculated as, 132.48 kg-CO2/semester with formal education and 50,72 kg-CO2/semester with remote education. Final CO2 emissions has ob-served to decrease by 62% with remote education. In formal education, CO2 emission originating from transportation has been the factor with the highest emission value with 116.76 kg-CO2/term. The evaluation of results showed that the emission value of remote education is lower than the emission value of formal education. In addition, remote education has been found to contribute significantly to the decrease in the carbon footprint value originating from education.

Keywords

Covid-19, Covid-19, emission, carbon footprint, greenhouse gas

Uzaktan Eğitim ile Örgün Eğitimin Karbon Ayak İzine Etkilerinin Karşılaştırılması

Abstract

Günümüzde dünyanın karşı karşıya kaldığı en büyük tehdit sera gazı emisyonunun artması ile tetiklenen küresel ısınmadır. Sera gazının artması özellikle fosil yakıtlarının kullanılması ve artan enerji talebi ile oluşmuştur. Son yıllarda enerji talebi en hızlı şekilde artan sektörlerden birsi de bilişim sektörüdür. 2019 yılında başlayan pandemi döneminde bilişim sektörünün enerji talebi eğitimlerin, toplantıların ve çalışma-ların uzaktan yapılması ile daha da artmıştır. Bu çalışmada, üniversitelerde uygulanan uzaktan eğitim ile örgün eğitimin, karbon ayak izi açısından karşılaştırılması amaçlanmıştır. Bu kapsamda, Konya Selçuk Üniversitesi, Teknoloji Fakültesi’nde verilmekte olan Yeşil Bilişim isimli yüksek lisans dersinin öğrencile-rinden elde edinilen veriler doğrultusunda örgün ve uzaktan eğitim için karbon ayak izi değerlendirmesi yapılmıştır. Emisyon hesaplamalarında, Hükümetler Arası İklim Değişikliği Paneli (IPCC) tarafından öneri-len ve en temel yöntem olan Tier-1 yöntemi kullanılmıştır. Hesaplamalar sonucunda yüksek lisans öğren-cilerinin karbon ayak izi örgün eğitim ile 132,48 kg-CO2/dönem, uzaktan eğitim ile ise 50,72 kg-CO2/dönem olarak bulunmuştur. Uzaktan eğitim ile nihai CO2 emisyonunun %62 azaldığı görülmüştür. Örgün eğitimde ulaşımdan kaynaklanan CO2 emisyonu 116,76 kg-CO2/dönem ile en yüksek emisyon değerine sahip olan etken olmuştur. Sonuçlar değerlendirildiğinde uzaktan eğitim için emisyon değerinin, örgün eğitim için emisyon değerine oranla daha düşük olduğu görülmektedir. Ayrıca, uzaktan eğitimin eğitim kaynaklı karbon ayak izi değerinin düşmesine önemli katkı sağladığı ortaya çıkmıştır.

Keywords

Covid-19, karbon ayak izi, sera gazı, uzaktan eğitim

References

• Argun, M. E., Ergüç, R., & Sarı, Y. (2019). Konya/selçuklu ilçesi karbon ayak izinin belirlenmesi. S.Ü. Mühendislik Bilim ve Teknoloji Dergisi, 287-297.
• Balaman, F. (2018). Web tabanlı uzaktan eğitim ile geleneksel eğitimin internet programcılığı 2 dersi kapsamında karşılaştırılması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1173-1200.
• Bıyık, Y., & Civelekoğlu, G. (2018). Ulaşım sektöründen kaynaklı karbon ayak izi değişiminin incelenmesi. Bilge International Journal of Science and Technology Research, 157-166.
• Bıyık, Y., & Civelekoğlu, G. (2020). Isparta ilinde karayolu kaynaklı karbon ayak izinin hesaplanması. Bilge International Journal of Science and Technology Research, 78-87.
• Dell Technologies. (2020). Dell EMC ECS EX-Series: https://www.delltechnologies.com/tr-tr/storage/ecs/index.htm#scroll=off&pdf-overlay=//www.delltechnologies.com/tr-tr/collaterals/unauth/data-sheets/products/storage/h13117-emc-ecs-appliance-ss.pdf adresinden alındı
• Enfiyeci, T., & Büyükalan Filiz, S. (2019). Uzaktan eğitim yüksek lisans öğrencilerinin topluluk hissinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Türk Bilim Araştırma Vakfı, 20-32.
• Kör, H. (2013). Uzaktan eğitim ve örgün eğitimin çok yönlü - çapraz karşılaştırılması: kırıkkale üniversitesi ve hitit üniversitesi örneği. Kırıkkale Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Kırıkkale: Bilgisayar Mühendisliği Anabilim Dalı.
• Kör, H., Çataloğlu, E., & Erbay, H. (2013). Uzaktan ve örgün eğitimin öğrenci başarisi üzerine etkisinin araştirilmasi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 267-279.
• Kumaş, K., Akyüz, A., Zaman, M., & Güngör, A. (2019). Burdur mehmet akif ersoy üniversitesi bucak yerleşkesi yükseköğretim birimlerinin karbon ayak izi tespiti. Ömer Halisdemir Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi, 1277-1291.
• Kumaş, K., Akyüz, A., Zaman, M., & Güngör, A. (2019). Sürdürülebilir bir çevre için karbon ayak izi tespiti: makü bucak sağlik yüksekokulu örneği. El-Cezerî Fen ve Mühendislik Dergisi, 108-117.
• Pekin, M. A. (2006). Ulaştırma sektöründen kaynaklanan sera gazı emisyonları. İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Makina Mühendisliği Anabilim Dalı.
• Şen, Ö., & Kızılcalıoğlu, G. (2020). Covid-19 pandemi sürecinde üniversite öğrencilerinin ve akademisyenlerin uzaktan öğretime yönelik görüşlerinin belirlenmesi. Uluslararası 3B Yazıcı Teknolojileri ve Dijital Endüstri Dergisi, 238-252.
• Tezcan, M. (2000). Uzaktan eğitimde ekonomikyapı çözümlemesi: türk yükseköğretiminde örgün ve uzaktan eğitimin maliyet-etkinlik karşılaştrması. Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Eskişehir: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Topa Çiftçi, G. (2021). Dijital iletişim teknolojileri bağlamında açık ve uzaktan öğrenmenin kapsamı. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 1-23.
• Üreden, A., & Özden, S. (2018). Kurumsal karbon ayak izi nasıl hesaplanır: teorik bir çalışma. Anadolu Orman Araştırmaları Dergisi, 98-108.
• Yaka, İ. F., Koçer, A., & Güngör, A. (2015). Akdeniz üniversitesi sağlık hizmetleri meslek yüksekokulu karbon ayak izinin tespiti. Makine Teknolojileri Elektronik Dergisi, 37-45.