Öz
İlk kez Grimm Kardeşler tarafından 1812 yılında derlendiği bilinen ünlü Pamuk Prenses ve Yedi Cüceler masalı, masaldaki kraliçenin aynaya sorduğu basit bir soru ile başlar: “Ayna ayna söyle bana benden daha güzeli var mı dünyada?” Masalın başkahramanı Pamuk Prenses büyüyüp güzelleştiğinde ayna artık kraliçenin istediği cevabı vermez ve masal bilindik öyküsüne akmaya başlar. Masaldaki ayna güzele kesin bir biçimde karar veren, güzeli net bir şekilde ifade eden bir aynadır. Aynanın yalan söylemeyeceği, söylediklerinin doğru olduğu ve karar verildiğinde dayanak olarak görülebileceği varsayımı masalın temel çıkış noktasını oluşturur. Buradan da görülebileceği gibi ayna kavramı kendine bakmanın, kendini görmenin, yalansız ve bazen acıtıcı olacağı fikri ile özdeşleşmektedir. Bu özdeşleşme onu bir metafor olarak gayet kullanışlı bir araç haline getirir. Bu nedenle tiyatro sanatı için de kullanılagelen bir metafordur: tiyatro topluma ayna tutar…Bu bildiri, oyun yazarı Mark Ravenhill’in “Tanrıların Şafağı” adlı kısa oyununda günümüz dünyasının savaş, barış, mültecilik, özgürlük, şiddet gibi öne çıkan kavramları arasında ”güzel” olanın izini sürmektedir. Kim bilir belki de aynanın söylediklerinden “güzel” kavramına dair bir ipucu yakalayabilmek mümkündür…
Anahtar Kelimeler
Öz
The tale Snowwhite and the Seven Dwarfs, first compiled by Grimm Brothers in 1812, begins with a simple question asked by the queen: “Mirror mirror tell me who is the most beautiful in the world?” Once the tale’s main hero Snowwhite grows and becomes a beautiful woman the mirror no longer gives the answer desired by the queen and the tale follows its well-known path. The mirror in the play has a definite judgement about the beauty. The starting point of the tale is that the mirror does not lie, always tells the truth, and when necessary can be perceived as the foundation for any decision.. As examined here, the notion of mirror is identified with how seeing oneself can be painful. Through such identification, the mirror becomes a practical metaphor. It is also a metaphor used in theatre arts; theatre holds a mirror up to society. This paper examines Mark Ravenhill’s Twilight of the God’s and traces the notion of beauty within war, peace, migration, freedom, violence in the play, prominent concepts of today’s World. Who knows, we might as well catch a clue about the notion of “beauty” from mirror’s words…
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Diğer ID | JA94SG85HC |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 2 Sayı: 3S |