Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

HISTORICAL AND CULTURAL AWARENESS (NİĞDE'S HISTORY AND CULTURE ANTS-2 PROJECT EXAMPLE)

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 5, 665 - 682, 10.01.2019
https://doi.org/10.26809/joa.2018548678

Öz

The aim of this study is to increase the awareness
of the students in public secondary schools against historical places and cultural
artifacts, to develop awareness of conservation, to better understand the
historical structures in the environment they live in, to create awareness
about the historical places in their cities and to establish a history-space
relationship. The target group of the project is the secondary school students
studying in public schools in the 2017-2018 academic year. Pre-test to measure
the students' readiness at the beginning of the project and their knowledge on
the historical and cultural works of Niğde; At the end of the project, the
final test was applied to the students to measure the information obtained from
the project. Moreover, the students evaluated the  
project with ler End of Day Assessment enc
activities and science diaries. In the light of the data obtained; that
students' level of knowledge and awareness about the historical and cultural
works, geographic and human characteristics of Niğde city increased positively;
they enjoyed a positive attitude towards art, history, culture and their fields,
and developed a positive attitude towards the preservation of historical
monuments and cultural assets.

Kaynakça

  • AKGÜN, Ş. (2000). Öğretmen ve Adaylarına Fen Bilgisi Öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • ALKIŞ, S., & OĞUZOĞLU, Y. (2005). Ülkemiz koşullarında tarihi çevre eğitiminin önemini ve gerekliliğini arttıran etkenler. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2).
  • BACANLI, H. (2006). Duyuşsal davranış eğitimi. Nobel Yayın Dağıtım.
  • BAĞCI, İ. (2007). J. J. Rousseau, Emile ve Çocuğun Sosyal Eğitimi. Eğitim Klasikleri İncelemeleri (Edt. Bahri Ata ve İkram Bağcı), 31–41. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • BAYRAKAL, S. (2010). Tarihi Eser Bilinci, İlgisi ve Farkındalığı: Nevşehir Örneği. Sanat Tarihi Dergisi, 19(1).
  • BOLAND, B. M., (2002), “Historic Places: Common Graund for Teachers and Historians, OAH Magazine of History, Vol.16. No:2.
  • BOLAY, S. H. (2007). Aşkın değerler buhranı. Değerler ve Eğitimi.
  • ÇETİN, Ş. (2004). Değişen değerler ve eğitim. Milli Eğitim Dergisi, 161(1), 26-32.
  • ÇIBIK, E. & EMRAHOĞLU, N. (2008) Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 17, Sayı 2, 2008, s.51-66
  • DEVECİ, H., & ÇENGELCİ, T. (2006). Sosyal bilgiler dersinde duygusal zekânın geliştirilmesi. II. Sosyal Bilimler Kongresi Kitabı, 140-147.
  • DOĞAN, Y., & SEZER, G. O. (2009). A factor analysis study on the skills and values covered in the social studies course. İlköğretim Online, 8(2).
  • ERDEM, M. & AKKOYUNLU, B. İlköğretim-Online1 (1), 2002 sf. 2-11
  • ERDEN, M. (Tarihsiz). Sosyal Bilgiler Öğretimi. İstanbul: Alkım Yayınları
  • ERDOĞAN, M. (2011). Ekoloji temelli yaz doğa eğitimi programının ilköğretim öğrencilerinin çevreye yönelik bilgi, duyuşsal eğilimler ve sorumlu davranışlarına etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(4), 2223-2237.
  • GÜLER, M., & EKİNCİ, Y. (2010). Tarihi Çevre Korumanın Yönetsel Boyutu ve Alan Yönetimi. Çağdaş Yerel Yönetimler, 19(3), 1-24.
  • İLTER, İ. (2014). Çocuk edebiyatı aracılığıyla sosyal bilgilerin matematikle bütünleştirilmesi, International Journal of Humöan Scienses, 1118
  • KALE, N. (2007). Nasıl bir değerler eğitimi. Değerler Eğitimi Uluslararası Sempozyumu, 313-322.
  • KAN, Ç. (2010). Sosyal bilgiler dersi ve değerler eğitimi. Milli Eğitim Dergisi, 187, 138-145.
  • MEB, (2005). Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı, İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
  • OTLUOĞLU, R. (2004). Sosyal bilgiler izlencesine (programına) bir bakış. Toplumsallaşma, kimlik ve kişilik. I. Sosyal Bilimler Kongresi Kitabı, 290-300.
  • ÖZKAN, R. (2010). Türk eğitim sisteminde himayeci değerler: İlköğretim ders kitapları örneği. International Journal of Human Sciences, 7(1), 1124-1141.
  • ÖZTÜRK, C., KESKİN, S. C., & OTLUOĞLU, R. (2002). Sosyal bilgiler öğretiminde edebi ürünler ve yazılı materyaller. Ankara: Pegem Yayınları.
  • SABAN, A. (2002). Çoklu Zekâ Teorisi ve Eğitim (2. Baskı). Ankara, Nobel Yayınları.
  • SAFRAN, M. ve Arkadaşları. (2005) İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu, Ankara: M. E. B. Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
  • STRADLING, R. (2003). 20. Yüzyıl Avrupa Tarihî Nasıl Öğretilmeli? (Çev. Ayfer Ünal). İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı.
  • ÜNAL, Ç. (2014). Sosyal Proje Geliştirme, Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
  • YAMAN, H., & ÇOLAK, S. (2009). İlköğretim İkinci Kademe Türkçe Ders Kitaplarında Yer Alan Değerler. Journal of Values Education, 7(18), 107-120.
  • YAZICI, K. (2009). Yeni Zelanda Sosyal Bilgiler Öğretim Programı ve Bu Programın Türkiye'deki Sosyal Bilgiler Öğretim Programı İle Karşılaştırılması. Selcuk University Social Sciences Institute Journal, 22.
  • YEŞİL, R., & AYDIN, D. (2007). Demokratik değerlerin eğitiminde yöntem ve zamanlama. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(2), 65-84.
  • YILMAZ, M. (2006). Psikoloji. Sosyal Bilgilerin Temelleri. Ankara: Hegem Publish.(Mikro Publishing), 87-106.
  • URL-1: http://ttkb.meb.gov.tr/program2.aspx, (Erişim Tarihi: 08.01.2017).

TARİHİ VE KÜLTÜREL FARKINDALIK (NİĞDE’NİN TARİH VE KÜLTÜR KARINCALARI-2 PROJESİ ÖRNEĞİ)

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 5, 665 - 682, 10.01.2019
https://doi.org/10.26809/joa.2018548678

Öz

Bu çalışmanın amacı, devlet ortaokullarında öğrenim gören öğrencilerin
tarihi mekânlar ve kültürel eserlere karşı farkındalık düzeylerinin
artırılması, koruma bilinci geliştirmesi, yaşadıkları çevredeki tarihi yapıları
daha iyi tanımaları, kentlerindeki tarihi mekânları yerinde görüp farkındalık
oluşturmak ve tarih-mekân ilişkisi kurmalarını sağlamaktır. Projenin hedef
kitlesi, 2017-2018 eğitim öğretim yılında devlet okullarında eğitim gören
ortaokul öğrencileridir. Öğrencilerin proje başlangıcında hazır bulunuşluklarını,
Niğde’nin tarihi ve kültürel eserlerine dair bilgilerini ölçmek amacıyla ön
test; projenin sonunda öğrencilere projeden edindikleri bilgileri ölçmeye
yönelik son test uygulanmıştır. Ayrıca “Gün Sonu Değerlendirme” etkinlikleri ve
bilim günlükleriyle öğrenciler projeyi değerlendirmişlerdir. Elde edilen
veriler ışığında; öğrencilerin Niğde şehrinin tarihi ve kültürel eserlerine,
coğrafi ve beşeri özelliklerine ilişkin bilgi düzeylerinin ve
farkındalıklarının olumlu şekilde arttığı; gezerek, görerek, öğrenmekten keyif
aldıkları, bu sayede sanat, tarih, kültür, alanlarına yönelik olumlu bir bakış
açısı geliştirdikleri, sahip oldukları tarihi eser ve kültür varlıklarını
korumaları-kollamalarına yönelik olumlu tutum geliştirdikleri görülmüştür.

Kaynakça

  • AKGÜN, Ş. (2000). Öğretmen ve Adaylarına Fen Bilgisi Öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • ALKIŞ, S., & OĞUZOĞLU, Y. (2005). Ülkemiz koşullarında tarihi çevre eğitiminin önemini ve gerekliliğini arttıran etkenler. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2).
  • BACANLI, H. (2006). Duyuşsal davranış eğitimi. Nobel Yayın Dağıtım.
  • BAĞCI, İ. (2007). J. J. Rousseau, Emile ve Çocuğun Sosyal Eğitimi. Eğitim Klasikleri İncelemeleri (Edt. Bahri Ata ve İkram Bağcı), 31–41. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • BAYRAKAL, S. (2010). Tarihi Eser Bilinci, İlgisi ve Farkındalığı: Nevşehir Örneği. Sanat Tarihi Dergisi, 19(1).
  • BOLAND, B. M., (2002), “Historic Places: Common Graund for Teachers and Historians, OAH Magazine of History, Vol.16. No:2.
  • BOLAY, S. H. (2007). Aşkın değerler buhranı. Değerler ve Eğitimi.
  • ÇETİN, Ş. (2004). Değişen değerler ve eğitim. Milli Eğitim Dergisi, 161(1), 26-32.
  • ÇIBIK, E. & EMRAHOĞLU, N. (2008) Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 17, Sayı 2, 2008, s.51-66
  • DEVECİ, H., & ÇENGELCİ, T. (2006). Sosyal bilgiler dersinde duygusal zekânın geliştirilmesi. II. Sosyal Bilimler Kongresi Kitabı, 140-147.
  • DOĞAN, Y., & SEZER, G. O. (2009). A factor analysis study on the skills and values covered in the social studies course. İlköğretim Online, 8(2).
  • ERDEM, M. & AKKOYUNLU, B. İlköğretim-Online1 (1), 2002 sf. 2-11
  • ERDEN, M. (Tarihsiz). Sosyal Bilgiler Öğretimi. İstanbul: Alkım Yayınları
  • ERDOĞAN, M. (2011). Ekoloji temelli yaz doğa eğitimi programının ilköğretim öğrencilerinin çevreye yönelik bilgi, duyuşsal eğilimler ve sorumlu davranışlarına etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(4), 2223-2237.
  • GÜLER, M., & EKİNCİ, Y. (2010). Tarihi Çevre Korumanın Yönetsel Boyutu ve Alan Yönetimi. Çağdaş Yerel Yönetimler, 19(3), 1-24.
  • İLTER, İ. (2014). Çocuk edebiyatı aracılığıyla sosyal bilgilerin matematikle bütünleştirilmesi, International Journal of Humöan Scienses, 1118
  • KALE, N. (2007). Nasıl bir değerler eğitimi. Değerler Eğitimi Uluslararası Sempozyumu, 313-322.
  • KAN, Ç. (2010). Sosyal bilgiler dersi ve değerler eğitimi. Milli Eğitim Dergisi, 187, 138-145.
  • MEB, (2005). Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı, İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
  • OTLUOĞLU, R. (2004). Sosyal bilgiler izlencesine (programına) bir bakış. Toplumsallaşma, kimlik ve kişilik. I. Sosyal Bilimler Kongresi Kitabı, 290-300.
  • ÖZKAN, R. (2010). Türk eğitim sisteminde himayeci değerler: İlköğretim ders kitapları örneği. International Journal of Human Sciences, 7(1), 1124-1141.
  • ÖZTÜRK, C., KESKİN, S. C., & OTLUOĞLU, R. (2002). Sosyal bilgiler öğretiminde edebi ürünler ve yazılı materyaller. Ankara: Pegem Yayınları.
  • SABAN, A. (2002). Çoklu Zekâ Teorisi ve Eğitim (2. Baskı). Ankara, Nobel Yayınları.
  • SAFRAN, M. ve Arkadaşları. (2005) İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu, Ankara: M. E. B. Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
  • STRADLING, R. (2003). 20. Yüzyıl Avrupa Tarihî Nasıl Öğretilmeli? (Çev. Ayfer Ünal). İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı.
  • ÜNAL, Ç. (2014). Sosyal Proje Geliştirme, Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
  • YAMAN, H., & ÇOLAK, S. (2009). İlköğretim İkinci Kademe Türkçe Ders Kitaplarında Yer Alan Değerler. Journal of Values Education, 7(18), 107-120.
  • YAZICI, K. (2009). Yeni Zelanda Sosyal Bilgiler Öğretim Programı ve Bu Programın Türkiye'deki Sosyal Bilgiler Öğretim Programı İle Karşılaştırılması. Selcuk University Social Sciences Institute Journal, 22.
  • YEŞİL, R., & AYDIN, D. (2007). Demokratik değerlerin eğitiminde yöntem ve zamanlama. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(2), 65-84.
  • YILMAZ, M. (2006). Psikoloji. Sosyal Bilgilerin Temelleri. Ankara: Hegem Publish.(Mikro Publishing), 87-106.
  • URL-1: http://ttkb.meb.gov.tr/program2.aspx, (Erişim Tarihi: 08.01.2017).
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Eser Kahraman Bu kişi benim

Ahmet Kılıç Bu kişi benim

Cüneyt Akyol Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 10 Ocak 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 3 Sayı: 5

Kaynak Göster

APA Kahraman, E., Kılıç, A., & Akyol, C. (2019). TARİHİ VE KÜLTÜREL FARKINDALIK (NİĞDE’NİN TARİH VE KÜLTÜR KARINCALARI-2 PROJESİ ÖRNEĞİ). Journal of Awareness, 3(5), 665-682. https://doi.org/10.26809/joa.2018548678