The Effect of Physical Activities on Hope and Psychological Resilience in Primary School Students

Yıl 2024, Cilt: 6 Sayı: 4, 565 - 572, 30.12.2024

Çağla Dayıoğlu , Zarife Taştan

https://doi.org/10.56639/jsar.1580751

Öz

The primary school period is an important developmental period in which the foundations of children's character and personality development and their behaviors against good or bad experiences in different periods of their lives are laid and shaped. It is stated that the gains in this period affect the individual's ability to hope and to be psychologically robust. The aim of this research is to examine the effect of physical activity on hope and psychological resilience in primary school students. The study group consists of 29 4th grade students who continue their education in primary school in Istanbul in the spring semester of the 2023-2024 academic year. The data in the study were collected with the Hope in Children Scale, Child and Youth Psychological Resilience Scale (CHSRS-12) and Personal Information Form. During the data collection phase, preliminary measurements were taken by applying the scales before the physical activity program was implemented, and final measurements were taken by applying the scales again after the 8-week physical activity application. In order to determine whether there is a difference in the hope and psychological resilience levels of the students after physical activity, one-way ANOVA for repeated measures, single factor ANOVA for unrelated samples and independent sample T-test analyses were applied. In addition, analyses were made regarding the hope and psychological resilience levels of the students according to gender and whether they participated in any sports course outside of school. As a result of the analyses, it was observed that the hope and psychological resilience levels of the students increased from the pre-test to the post-test. Although the play and physical activities did not continue after the post-test, it was observed that there was no significant difference in the hope and psychological resilience levels in the permanence measurement made 4 months later, and that the increase continued, albeit very slightly. This finding shows that the effect of play and physical activity on hope and psychological resilience continues despite the elapsed time. As a result, it is seen that the hope and psychological resilience levels of children can be increased with physical activity.

Anahtar Kelimeler

Hope, psychological resilience, physical activity, play

İlkokul Öğrencilerinde Fiziksel Aktivitelerin Umut Ve Psikolojik Sağlamlığa Etkisi

Öz

İlkokul dönemi, çocukların karakter ve kişilik gelişimi için ayrıca hayatının farklı dönemindeki iyi veya kötü yaşantılara karşı sergiledikleri davranışların temelinin atıldığı, şekillendiği önemli bir gelişim dönemidir. Bu dönemki kazanımların bireyin umut edebilme ve psikolojik olarak sağlam olma gücünü etkilediği belirtilmektedir. Bu araştırmanın amacı, ilkokul düzeyindeki öğrencilerde fiziksel aktivitenin umut ve psikolojik sağlamlığa etkisini incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu 2023-2024 öğretim yılı bahar yarıyılında İstanbul ilinde ilkokulda öğrenimine devam eden4. Sınıf 29 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veriler Çocuklarda Umut Ölçeği (ÇUÖ), Çocuk ve Genç Psikolojik Sağlamlık Ölçeği (ÇGPSÖ-12) ve Kişisel Bilgi Formu ile toplanmıştır. Verilerin toplanması aşamasında fiziksel aktivite programını uygulanmadan önce ölçekler uygulanarak ön ölçümler alınmış, 8 haftalık fiziksel aktivite uygulaması sonrasında ölçekler tekrar uygulanarak son ölçümler alınmıştır. Fiziksel aktivite sonrasında öğrencilerin umut ve psikolojik sağlamlık düzeylerinde farklılaşma olup olmadığını belirlemek için tekrarlı ölçümler için tek yönlü ANOVA, ilişkisiz örneklemler için tek faktörlü ANOVA ve bağımsız örneklem T testi analizleri uygulanmıştır. Ayrıca cinsiyet, okul dışında herhangi bir spor kursuna katılıp katılmama durumuna göre öğrencilerin umut ve psikolojik sağlamlık düzeylerine yönelik analizler yapılmıştır. Yapılan analizler sonucunda öğrencilerin umut ve psikolojik sağlamlık düzeylerinin ön testten son teste giderek arttığı görülmektedir. Son testten sonra oyun ve fiziksel aktiviteler devam etmemesine rağmen 4 ay sonra yapılan kalıcılık ölçümünde umut ve psikolojik sağlamlık düzeyinde anlamlı bir farklılaşmanın olmadığı, çok az da olsa artışın devam ettiği görülmüştür. Bu bulgu geçen süreye rağmen oyun ve fiziksel aktivitenin umut etme ve psikolojik sağlamlık üzerindeki etkisinin devam ettiğini göstermektedir. Sonuç olarak, çocukların umut ve psikolojik sağlamlık düzeylerinin fiziksel aktivite ile artırılabileceği görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Umut, psikolojik sağlamlık, fiziksel aktivite, oyun

Kaynakça

• Arslan, G. (2015). Çocuk ve genç psikolojik sağlamlık ölçeğinin (ÇGPSÖ) psikometrik özellikleri: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Ege Eğitim Dergisi, 16(1), 1-12. https://doi.org/10.12984/eed.23397
• Atik, G. & Kemer, G. (2009). Çocuklarda umut ölçeğinin psikometrik özellikleri: geçerlik ve güvenirlik çalışması. İlköğretim Online, 8(2), 379-390. https://dergipark.org.tr/en/pub/ilkonline/issue/8598/107022
• Aydın, M., & Egemberdiyeva, A. (2018). Üniversite öğrencilerinin psikolojik sağlamlık düzeylerinin incelenmesi. Türkiye Eğitim Dergisi, 3(1), 37-53. https://dergipark.org.tr/en/pub/turkegitimdergisi/issue/37897/333333
• Aydoğan, S. (2010). İlköğretim II. kademe öğrencilerinin umut ve benlik saygısı düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Aumann, K., & Hart, A. (2009). Helping children with complex needs bounceback: Resilient therapy for parents and professionals. USA: Jessica Kingsley Publishers.
• Bloch, E, & Bora, T. (2007). Umut ilkesi. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Boyacı, M., & Özhan, M. B. (2021). Üniversite öğrencilerinde okul tükenmişliği: Psikolojik sağlamlık, umut ve pozitifliğin rolü. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 19(2), 1178-1198. https://doi.org/10.37217/tebd.896692
• Bozdağ, F. (2021). Mülteci çocukların psikolojik sağlamlıkları ve kültürlenme stratejileri. Doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Cihangir Çankaya, Z., & Canbulat, N. (2017). Orta çocukluk döneminde umut ve ebeveynlere güvenli bağlanma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (44), 1-20. https://doi.org/10.21764/maeuefd.317054
• Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2018). Research methods in education (8th ed.). London: Routledge. https://doi.org/10.4324/9781315456539
• Çelik, O. B., Demir, G. T., İlhan, E. L., C, İ., & Esentürk, O. K. (2019). Sporcu ergenlerde psikolojik sağlamlık. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 14(2), 296-303. https://doi.org/10.33459/cbubesbd.614548
• Efe, M., Öztürk, F., Koparan, Ş., & Şenışık, Y. (2008). 14-16 yaş grubu erkeklerde voleybol çalışmalarının sosyal yetkinlik beklentisi ve atılganlık üzerine etkisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(1), 69-77. https://dergipark.org.tr/en/pub/uefad/issue/16687/173405
• Ekinci, D. (2017). Suriyeli lise öğrencilerinin algılanan sosyal destek ve aile işlevleri açısından psikolojik sağlamlık düzeylerinin incelenmei. Yüksek Lisans Tezi, Üsküdar Üniversitesi, İstanbul.
• Erkoç, B., & Danış, M. Z. (2020). Üniversite öğrencilerinin psikolojik sağlamlık düzeylerinin tespit edilmesine yönelik bir araştırma. Kırklareli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(1), 34-42. https://dergipark.org.tr/en/pub/kusbder/issue/55187/735709
• Feldman, D. B., & Kubota, M. (2015). Hope, self-efficacy, optimism, andacademic achievement: Distinguishing constructs and levels of specificity in predicting college grade-point average. Learning and Individual Differences, 37, 210-216. https://doi.org/10.1016/j.lindif.2014.11.022
• Gizir, C. A. (2016). Psikolojik sağlamlık, risk faktörleri ve koruyucu faktörler üzerine bir derleme çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(28), 113-128. https://dergipark.org.tr//en/pub/tpdrd/issue/21448/229850
• Hart, A., Flegg, M., Rathbone, A., Gant, N., Buttery, L., Gibbs, O., & Dennis, S. (2020). Learning from the resilience play test: increasing engagement in resilience promoting games through participatory design. CoDesign, 17(4), 435–453. https://doi.org/10.1080/15710882.2020.1740278
• Heaven, P. ve Ciarrochi, J. (2008). Parentalstyles, gender and the development of hope and self-esteem. European Journal of Personality, Eur. J. Pers. 22: 707– 724 https://doi.org/10.1002/per.699
• Hromek, R. ve Roffey, S. (2009). “Promoting social and emotional learning with games: ıt’s fun and we learn things.” Simulation & Gaming 40 (5): 626–644. https://doi.org/10.1177/1046878109333793
• Kemer, G., & Atik, G. (2005). Kırsal kesimde ve kent merkezinde okuyan lise öğrencilerinin umut düzeylerinin aileden algılanan sosyal destek düzeyine göre karşılaştırılması. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi'nde sunulan bildiri. İstanbul.
• Kiltz, L., Fokkens-Bruinsma, M., &Jansen, E. P. (2024). Promoting university students’ well-being and resilience by means of a game-approach basic psychological need ıntervention: a Case Study. International Journal of Applied Positive Psychology, 9(3), 1721-1744. https://doi.org/10.1007/s41042-024-00189-8
• Kocaman, E. N. (2019). Bir grup yetişkinde umut ve psikolojik iyi oluş arasındaki ilişkinin farklı değişkenler açısından incelenmesi (Yüksek lisans tez, İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, İstanbul.
• Koçyiğit, S., Tuğluk, M. N., & Kök, M. (2007). Çocuğun gelişim sürecinde eğitsel bir etkinlik olarak oyun. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (16), 324-342. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/31587
• Kozak, M., Zorba, E., & Bayrakdar, A. (2021). Sporcularda zihinsel antrenman becerileri ile bilinçli farkındalık. Herkes için Spor ve Rekreasyon Dergisi, 3(2), 89-97. https://dergipark.org.tr/en/pub/jsar/issue/67665/1028102
• Leaper, C. (2002). Parenting girls and boys. In M. H. Bornstein (Ed.), Handbook of parenting: Children and parenting (2nd ed., pp. 189–225). Lawrence Erlbaum Associates Publishers. https://psycnet.apa.org/record/2002-02629-007
• Martinek, T.; Holland, B., & Seo, G. (2019). Understanding physical activity engagement in students: Skills, values, and hope. RICYDE. Revista internacional de ciencias del deporte. 55(15), 88-101. https://doi.org/10.5232/ricyde2019.05506
• Mayr, T., &Ulich, M. (2003). Seelische gesundheit bei kindergartenkin dern. In elementar. Padagogik nach pisa, W.E. Fthenakis (Ed.), (pp.190–205). Freiburg: Herder
• Menendez-Ferreira, R., Torregrosa, J., Panizo-Lledot, A., Gonzalez-Pardo, A. and Camacho, D. (2020). Improving youngsters’ resilience through video game-based interventions. Vietnam Journal of Computer Science, 7(3), 263-279. https://doi.org/10.1142/S2196888820500153
• Önder, A., & Gülay, H. (2008). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin psikolojik sağlamlığının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi (23). https://dergipark.org.tr/en/pub/deubefd/issue/25428/268260
• Özbey, S. (2019). Okul Öncesi Çocuklar İçin Sosyal Duygusal İyi Oluş ve Psikolojik Sağlamlık Ölçeğinin (PERİK) geçerlik güvenilirlik çalışması. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 10(17), 756-786. https://doi.org/10.26466/opus.518062
• Özen, Y., & Gülaçtı, F. (2012). Öğretmen adaylarının sosyal beceri ve psikolojik iyi oluş düzeylerinin incelenmesi. Uluslararası Hakemli Akademik ve Beşerî Bilimler Dergisi, 1(1), 83-101. https://doi.org/10.17368/UHBAB.2012018729
• Özer, B. U., & Tezer, E. (2008). Umut ve olumlu-olumsuz duygular arasındaki ilişkiler. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi (23). https://dergipark.org.tr/en/pub/deubefd/issue/25428/268280
• Özer, E. (2013). Üniversite öğrencilerinin psikolojik sağlamlık düzeylerinin duygusal zeka ve beş faktör kişilik özellikleri açısından incelenmesi. Doktora tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
• Özmutlu, İ., & Eroğlu, B. (2019). Çocuk ve oyun. Canlı, U., Taşkın, C., Koçak Ç.V. (Ed.) Çocuklar için spor eğitimi, (s. 189-220). Ankara: Gazi kitabevi.
• Ramazan, M. (2015). Defining characteristics of an elite privateschool in the context of Karachi. (Unpublished master's dissertation). Aga Khan University. Karachi. https://ecommons.aku.edu/theses_dissertations/662/
• Rooney, P. (2012). A theoretical framework for serious game design: exploring pedagogy, play and fidelity and their ımplications for the design process. ınternational journal of game-based learning, 2, 41-60. https://doi.org/10.4018/ijgbl.2012100103
• Sakallı Gümüş, S., Şükran, Öz, A., & Kırımoğlu, H. (2011). Ergenlerin yalnızlığına ve umutsuzluğuna önleyici bir sosyal destek yaklaşımı olarak spor ve fiziksel aktivite. İnsan Bilimleri Dergisi, 8(2), 1–14. https://www.jhumansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/1307
• Sameroff, A. (2005). Early resilience and its developmental consequences. In: Tremblay RE, Barr RG, Peters RDeV, (Eds). Encyclopedia on Early Childhood Development, 1-6. http://www.child-encyclopedia.com/documents/SameroffANGxp
• Satılmış, S. E., Bilgin,T.,& Ödemiş, M. (2023). Bir rekreasyonel aktivite olarak geleneksel sokak oyunlarının yabancı uyruklu çocuklarda sosyal beceri psikolojik sağlamlık ve umut düzeylerine etkisinin incelenmesi. ROL Spor Bilimleri Dergisi, 4(3),1080-1097. https://doi.org/10.5281/zenodo.8346352
• Schaal, K., Tafflet, M., Nassif, H., Thibault, V., Pichard, C., Alcotte, M., ... &Toussaint, J. F. (2011). Psychologicalbalance in highlevelathletes: gender-baseddifferences and sport-specificpatterns. PloSone, 6(5), e19007. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0019007
• Sipahioğlu, Ö. (2008). Farklı risk gruplarındaki ergenlerin psikolojik sağlamlıklarının incelenmesi. Doktora tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Sirin, S., Plass, J. L., Homer, B. D., Vatanartiran, S., &Tsai, T. (2018). Digital game-based education for syrian refugee children: project hope. Vulnerable Children and Youth Studies, 13(1), 7-18. https://doi.org/10.1080/17450128.2017.1412551
• Snyder, C. R., Cheavens, J., &Sympson, S. C. (1997). Hope: An individual motive for social commerce. Groupdynamics: Theory, research, andpractice, 1(2), 107. https://psycnet.apa.org/buy/1997-05213-001 Snyder, C. R. (2002). Hope theory: Rainbows in the mind. Psychological Inquiry, 13(4), 249–275 https://doi.org/10.1207/S15327965PLI1304_01
• Söner, O., & Gültekin, F., (2021). Covid-19 salgınında ergenlerin umut, psikolojik sağlamlık ve kişilik özellikleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 329-349. https://doi.org/10.17860/mersinefd.825260
• Thimm, J. C., Holte, A., Brennen, T., & Wang, C. E. A. (2013). Hope and expectancies fo future events in depression. Frontiers in Psychology, 4. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2013.00470
• Turgut, Ö., & Çapan, B. E. (2017). Ergen psikolojik sağlamlık düzeyinin yordayıcıları: Algılanan sosyal destek ve okul bağlılığı. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (44), 162-183. https://doi.org/10.21764/maeuefd.309934
• Tüzün, H., Yılmaz-Soylu, M., Karakuş, T., İnal, Y., & Kızılkaya, G. (2009). The effects of computer games on primary school students’ achievement and motivation in geography learning. Computers & Education, 52(1), 68-77. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2008.06.008
• Ünlü, H., Balanlı, O. F., Yücenant, M., & Karahan, M. (2022). Spor bilimleri fakültesinde öğrenim gören öğrencilerin pozitif ve negatif duygu, sürekli umut ve yaşam doyum düzeylerinin incelenmesi: tanımlayıcı araştırma. Turkiye Klinikleri J Sports Sci, 14(1), 1-10. https://doi.org/10.5336/sportsci.2021-85008
• Vicente, M. (2004). Mary Zournazi. "Hope". Exit Book:Revista de Libros De Artey Cultura Visual, (3), 35.