Amaç: Birçok psikiyatrik hastalıkta sigara içme prevalansı
yüksektir. Bu çalışmanın amacı depresyon ve anksiyete
skorlarının sigara bırakma tedavisi üzerine etkisini değerlendirmektir.
Gereç
ve Yöntem: 2016 yılında Sağlık Bilimleri Üniversitesi
Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Sigara Bırakma Polikliniğine başvuran
hastaların kayıtları retrospektif olarak değerlendirildi.
Toplam 560 hasta kaydı araştırıldı. Kayıtlar Beck Depresyon Ölçeği (BDS), Beck
Anksiyete Ölçeği (BAS), Fagerström Nikotin Bağımlılık Testi (FNDT),
karbonmonoksit (CO) ölçümü ve sosyodemografik anket formundan oluşmaktadır.
Hastalar, bırakma tedavisinin başlamasının ardından
3. ayda telefonla aranmış ve sigarayı bırakıp bırakmadıkları sorulmuştur. Bu
çalışmaya toplam 560 hasta ile başlanmasına rağmen, 3 ay sonra telefonla
ulaşılabilen 517 hasta ile çalışma tamamlandı.
Bulgular: Sigarayı bırakanların yaş
ortalaması, bırakamayanlara göre daha yüksekti (p = 0.002). Aksine, sigarayı
bırakamayan hastalarda ortalama CO düzeyleri (p <0.001) ve ortalama BDS (p
<0.001) ve BAS (p <0.001) skorları anlamlı olarak yüksek bulundu.
Hastaların diğer temel özellikleri gruplar arasında
istatistiksel olarak farklı değildi.
Sonuç: Yüksek depresyon ve anksiyete skorları sigara bırakma
tedavisinin başarı oranını azaltır. Bu hastaların anksiyete ve depresyon
açısından değerlendirilmeleri, sağlık profesyonellerinin
tıbbi tedavi ile birlikte psikososyal danışmanlık sağlaması ve gerektiğinde
psikiyatristle konsülte edilmesi, bu hastalarda yüksek başarı elde etmek için
önemli basamaklardır.
Objective: Smoking prevalence is
high in many psychiatric diseases. The aim of this study is to evaluate
depression and anxiety effect among smoking cessation treatment.
Methods: Records of patients who
admitted to the smoking cessation clinic in Health Sciences University, Konya
Education and Research Hospital, in 2016 were retrospectively evaluated. A
total of 560 patients’ records were investigated. Records consisted of Beck Depression Scale (BDS), Beck Anxiety Scale (BAS), Fagerström
Nicotine Dependence Test (FNDT), carbon-monoxide (CO) measurement, and
sociodemographic questionnaire form. Patients were called by phone at the 3rd
month following initiation of cessation treatment,
and asked whether they quit smoking or not. Although this study was started
with total 560 patients, the study was completed with 517 patients who could be
reached by telephone 3 months later.
Results: The mean age of
quitters was higher than the ones who could not
(p=0.002). Contrary, the mean CO levels (p<0.001), and the mean BDS
(p<0.001) and BAS (p<0.001) scores were significantly higher in patients
who failed to quit. Remaining characteristics of the patients were not
statistically different between groups.
Conclusions: High depression and
anxiety scores decreases the success rates of smoking cessation treatments.
Assessment of these patients regarding anxiety and depression, providing
psychosocial counselling by health professionals
together with the medical treatment, and consulting with a psychiatrist when
needed are important steps for achieving high quit success in these patients.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Ağustos 2018 |
Kabul Tarihi | 18 Mayıs 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 10 Sayı: 2 |