KIRSAL VE KENTSEL ALANLARDA YAŞLANMA, YAŞLILIK VE YAŞLILAR: DENİZLİ İLİ ÖRNEĞİ

Yıl 2017, Cilt: 4 Sayı: 1, 92 - 124, 30.06.2017

Canan Gönüllü Taşkesen

https://doi.org/10.30798/makuiibf.323102

Cited By: 6

Öz

Toplam
nüfus içindeki payı her geçen yıl artan yaşlılar yalnızca demografik
özellikleri değil; sosyal özellikleri de etkilemeye başlamıştır. Gençlerin,
yetişkinlerin ve yaşlıların yaşlılara yönelik değerlendirmeleri, araştırılması
gereken bir konu haline gelmiştir. Her canlının normal şartlar altında yaşaması
beklenilen bir dönem olan yaşlılığa; çeşitli yaş gruplarındaki bireylerin
yükledikleri anlamlar önem arz eden bir konudur. Yaşlılara yönelik
değerlendirmeler, toplumsal bütünleşmenin sağlanmasından, yaşlılara sunulan
imkânlara kadar pek çok konuyu etkilemektedir.

Yaşlılar konusunda yapılan çalışmaların büyük
kısmı; ekonomi, sağlık, hukuk, psikoloji gibi bilimler temelindedir.
Araştırmanın özgünlüğü, yaşlılığa yönelik değerlendirmelerin toplumun her yaş
kesiminden bireyleri tarafından nasıl şekillendiğinin; kırsal ve kentsel
alanlar özelinde incelenmesidir. Araştırmanın sonucunda Türkiye’de yaşlılığa
yüklenen olumsuz anlam tespit edilmiş ve gerekçeleriyle detaylandırılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yaşlı, Yaşlılık

AGING, OLD AGE AND ELDERS IN RURAL AND URBAN REGIONS: THE CASE OF DENIZLI PROVINCE

Öz

Elders, whose share in population are increasing every year, are not only affecting
demographic characteristics; social characteristics have also begun to affect. Young people's, adults' and the elderly's perception towards elderness has become a subject that needs to be
investigated. The meanings that individuals in different ages load to the elderness which is a
period that expected to be lived under normal circumstances, are important. The perception
towards elderly influences many aspects such as social integration and opportunities offered
to elders.
Much of the work done on the elderly so far are based on economics, health, law, psychology.
The originality of the study comes from the investigation on the perception towards elderness
and how it is shaped by individuals from all ages including rural and urban areas. As a result
of the research, the negative meaning attached to elderness in Turkey has been determined
and detailed with reasons.

Anahtar Kelimeler

Elderly, Old Age, Sociology of Aging

Kaynakça

• AKÇAY, C. (2011), Yaşlılık: Kavramlar, Kuramlar ve Yaşlılığa Hazırlık, Kriter Yayınları, İstanbul.
• BAYRAKTAR, S. (2015), “Yaşlılık Algısı”, Kalkınma Atölyesi Dergisi, Yıl:1, Sayı: 2, ss. 28-37, s. 37.
• BEILL, B. (2003), İyi Çocuk, Zor Çocuk: Doğru Davranışlar Çocuklara Nasıl Kazandırılır?, çev. Cuma Yorulmaz, Arkadaş Yayınevi, Ankara.
• BOND, J. ve LYNNE, C. (2004), Quality of Life and Older People, Open University Press, New York.
• BOZKURT, V. (2015), Değişen Dünyada Sosyoloji: Temeller, Kavramlar, Kurumlar, Ekin Yayınevi, Bursa.
• ÇAMUR DUYAN, G. (2008), “Yaşlı İstismarı”, Psikolojik, Sosyal ve Bedensel Açıdan Yaşlılık, der. Kurtman Ersanlı – Melek Kalkan, Pegem Akademi Yayınları, Ankara, ss. 155-170.
• ÇİLİNGİROĞLU, N. ve DEMİREL, S. (2004), “Yaşlılık ve Yaşlı Ayrımcılığı”, Türk Geriatri Dergisi, c. 7 S. 4, ss. 225-23.
• GILLEARD, C. ve HIGGS, P. (2005), Contexts of Ageing: Class, Cohort and Community, Polity Press, Cambridge.
• GÖKSU, T. (2007), Sosyal Psikoloji, Seçkin Yayınları, Ankara.
• VICTOR, C. R. (2005), The Social Context Of Ageing, Routledge Press, New York.
• GÖNÜLLÜ TAŞKESEN, C. (2012), "Türkiye'de Yaşlılık ve Evde Yaşlı Bakımı; Resmi Karar ve Uygulamaların Yerinde Tespiti (Isparta İli Araştırması)”, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyoloji Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Isparta.
• HALSTEAD M. J. ve - TAYLOR, M. J. (2000), “Learning and Teaching About Values: A Review of Recent Research”, Cambridge Journal Of Education, c. 30, S. 2. ss. 169-202.
• HOMANS, G. C. (1971), İnsan Grubu, TODAİ Yayınları, Ankara.
• İŞÇİ, M. (2007), Davranış Bilimleri, Der Yayınları, İstanbul.
• KALKAN, M. (2008), “Yaşlılık: Tanımı, Sınıflandırılması ve Genel Bilgiler”, Psikolojik, Sosyal ve Bedensel Açıdan Yaşlılık, der. Kurtman Ersanlı, Melek Kalkan, Pegem Akademi Yayınları, Ankara, ss. 1-15.
• KOÇAK, A. ve TERKAN, B. (2010), Medya ve Yaşlılar: Yaşlıların Medya İzleme Davranışları ve Motivasyonları, Çizgi Kitabevi, Konya.
• KRECH, D. ve CRUTCHFIELD, R. S. (1990), Sosyal Psikoloji, çev. Erol Güngör, Ötüken Neşriyat, İstanbul.
• MARSHALL, G. (1999), Sosyoloji Sözlüğü, çev. Osman Akınhay - Derya Kömürcü, Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara.
• MORGAN, L. A. ve KUNKEL, S. (1998), Aging: The Social Context, Pine Forge Press, California.
• PICARD, R. G. (1991), “The Journalist’s Role in Coverage of Terrorist Events” , Media Coverage of Terrorism, der. Odasuo Alali - Kenoye Eke, Sage Publications, California, ss. 40-48.
• POWELL J. L. ve LONGINO, C. F. (2002), “Postmodernism Versus Modernism: Rethinking Theoretical Tensions in Social Gerontology”, Journal of Aging And Identity, c. 7, S. 4, ss. 219-226.
• SAYGILI, S. (2011), Yaşlılık Psikolojisi, Elit Kültür Yayınları, İstanbul.
• T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü, 2011, Türkiye’de Yaşlılık Dönemine İlişkin Beklentiler, T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara.
• TAVŞANCIL, E. ve ASLAN, A. E. (2001), İçerik Analiz ve Uygulama Örnekleri, Epsilon Yayınevi, İstanbul, s. 21-22.
• TUFAN, İ. (2003), Modernleşen Türkiye’de Yaşlılık ve Yaşlanmak: Yaşlanmanın Sosyolojisi, Anahtar Kitaplar Yayınevi, İstanbul,.
• UYSAL, A. (2002), “Dünyada Yaygın Bir Sorun: Yaşlı İstismarı ve İhmali”, Aile ve Toplum, c. 2, S. 5, ss. 43-49.
• YÜKSEL, A. vd. (2007), Nitel Araştırma: Neden, Nasıl, Niçin?, Detay Yayıncılık, Ankara, 2007.
• ZENCİRKIRAN, M. (2015), Sosyoloji, Dora Yayınları, Bursa.