Siyaset, Postmodern Kimlik ve Gençlik

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 1, 211 - 228, 04.04.2018

Abdurrahman Babacan

https://doi.org/10.14782/marusbd.412644

Öz

Postmodernizmin kimlikler üzerindeki etkisini incelemek, küreselleşme, kültür endüstrisi ve post-
Fordist yaşam pratiği ile beraber düşünüldüğünde, her bakımdan modern dönemin kalıplarından
sıyrılarak yeni bir düşünme, yaşama ve hissetme tarzı şeklinde ortaya çıkan bir olguyu analiz etmek
demektir. Modernite ile birlikte zaten oldukça parçalanmış olan kimlikler üzerinde etkisini gösteren
postmodern felsefe, zihinsel, felsefi ve kültürel dönüşüm sürecini hızlandırıp derinleştirirken, bütüncül
bir siyasal içerim olarak kimlik’e yansımış, buradan da yeni bir toplumsal ve siyasal kültür inşa olmuştur.
İşte bu yeni kavramsal dünya, Türkiye’nin siyasal kimlikleri açısından da oldukça dönüştürücü sonuçlar
doğurmuştur. Kimlik kavramının özü dönüşüme uğramış ve siyasal alanda, ucu-sonu belli olmayan bir
kimlik algısı şekillenmeye başlamıştır. Farklı tarihsel zaman dilimlerinde yapılan saha çalışmalarında
elde edilen bulgular da göstermektedir ki, vatandaşlar özellikle siyasal kimlik konusunda hem bir kafa
karışıklığı yaşarken; fakat aynı zamanda bilinçli ve iradi biçimde geleneksel/konvansiyonel kimlikleri
erozyona uğratıp yeni bir kimlik örgüsü etrafında oluşan bir zihinsel-felsefi kavram dünyasına girmiş
olmakta, bunun en net yansıma alanını ise genç kuşaklar oluşturmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Postmodernizm, Kültür Endüstrisi, Kimlik, Siyasal Kimlik, Görelilik, Gençlik

Kaynakça

• Aslan, S. ve Yılmaz A. (2001). “Modernizme Bir Başkaldırı Projesi Olarak Postmodernizm”. Cumhuriyet Üniversitesi İİBF Dergisi. C.2 S. 2. s.93-108.
• Baudrillard, J. (2003). Simulakrlar ve Simulasyon (Çev. Oğuz Adanır). İstanbul: Doğu Batı Yay. Bilgin, N. (2007). Kimlik İnşası. Ankara: Aşina Kitaplar.
• Carr, Edward H. (1957). The New Society. Boston: Beacon Press.
• Çağlar, N. (2008). “Postmodern Anlayışta Siyaset ve Kimlik”. Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi. C.13 S.3. s.369-386.
• Çarkoğlu, A. ve Toprak, B. (2006). “Değişen Türkiye’de Din, Toplum ve Siyaset”. İstanbul: TESEV Yayınları.
• Featherstone, M. (1996). Postmodernizm ve Tüketim Kültürü (Çev. Mehmet Küçük). İstanbul: Ayrıntı Yay.
• Foucault, M. (2016). Özne ve İktidar (Osman Akınhay, Işık Ergüden). İstanbul: Ayrıntı Yay.
• Gramsci, A. (1971). Selections from the Prison Notebooks. New York: International Publishers Co.
• Habermas, J. (1994). The Philosophical Discourse of Modernity – Twelve Lectures. Oxford: Polity Press.
• Habermas, J. (2001). İletişimsel Eylem Kuramı. (Çev. Mustafa Tüzel). İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
• Heywood, A. (2007). Siyaset (Çev. B. Özipek-B. Şahin-M. Yıldız-Z. Kopuzlu-B. Seçilmişoğlu). Ankara: Adres.
• Jameson, F. (2008). Postmodernizm ya da Geç Kapitalizmin Kültürel Mantığı. (Çev. Abdulkadir Gölcü). İstanbul: Nirengi Kitap.
• Kahraman, H. B. (2007). Postmodernite ile Modernite Arasında Türkiye. İstanbul: Agora Kitaplığı. Küçük, M. (1994). Modernite Versus Modernite. Ankara: Vadi Yay.
• Sosyal, Ekonomik ve Kültürel Araştırmalar Merkezi. (2013). “Türkiye’de Gençlik: Gençliğin Özellikleri, Sorunları, Kimlikleri ve Beklentileri”. İstanbul: SEKAM Yayınları.
• Şaylan, G. (2002). Postmodernizm. Ankara: İmge Yayıncılık.
• Şaylan, G. (1996). Çağdaş Düşünce Akımları: Postmodernizm. Ankara: TODAİE Yayınları.
• Topçuoğlu, A. ve Aktay Y. (1996). Postmodernizm ve İslâm, Küreselleşme ve Oryantalizm. Ankara: Vadi Yayınları.
• Üstel, F. (2014). Makbul Vatandaşın Peşinde. İstanbul: İletişim Yayınları.