Eserlerini Romantik dönemde vermiş olan Alman besteci ve piyanist Johannes Brahms, senfoniler, piyano ve oda müziği eserleri, konçertolar koral eserler ve iki yüzden fazla şarkının bulunduğu pek çok eser bestelemiştir. 19. yüzyılın ikinci yarısında senfoni ve sonat formlarının büyük ustası olarak görülen Brahms, yazdığı 3 piyano, 3 keman, 2 viyola, 2 çello ve 2 klarnet sonatı ile bir Klasik dönem formu olan sonatı, romantik ve modern bir anlayışla işlemiş zengin müzikal ifadeleri ile sonat formunu oldukça geliştirmiştir. Bu çalışma geç Romantik1 dönemin en önemli bestecilerinden Johannes Brahms’ın op.108 3 numaralı keman sonatının detaylı bir incelemesidir. Bu çalışmanın amacı, öğrencilerin teknik ve müzikal gelişimlerine katkıda bulunabilecek pek çok unsuru da içerisinde barındıran; Brahms’ın 3 numaralı keman sonatını çalışacak olan icracılara, Brahms’ın müzikal anlayışı hakkında bilgi vermek; sonatı biçim, armoni ve stil açısından tanıtmak ve çeşitli çalışma önerileri sunmaktır. Bu çalışmada veriler; literatür taraması, eserlerin dinlenmesi, icra edilmesi ve nota üzerinde analiz yöntemiyle elde edilmiştir. Çalışmada Brahms’ın müzikal yaşamına kısaca değinilmiş, stili hakkında bilgiler verilmiştir. Sonraki bölümde sonat hakkında bilgiler verilerek, form, armoni ve yorum açısından analizi yapılmıştır. Doğru çalış stilinin uygulanabilmesi ve Brahms’ın yoğun müzikal dokusunun yansıtılabilmesi için sağ ve sol elde çeşitli icra teknikleri ve çalışma önerilerinde bulunulmuştur. Hızlı bölümler için metronom tavsiyelerinde bulunulmuştur. Benzer analiz ve öneriler piyano partisi için de yapılmıştır. Çalışmadaki veriler literatür taraması ve notaların ayrıntılı incelemesi sonucunda elde edilmiştir. Ortaya çıkan sonuçlara göre; Brahms, sonatı organik bir bütünlük içinde tasarlamış, keman ve piyano arasındaki ilişkiyi bir solo çalgı ve ona eşlik eden bir piyano olmanın ötesine taşımış, kontrpuan, rondo formu, sonat allegro formu gibi geleneksel formları kullanmış, uygulanmasını istediği her türlü ifadeyi nota üzerine yazmış olduğu ortaya çıkmıştır.
This study is a detailed analysis of the op.108 3rd violin sonata by Johannes Brahms, one of the most important composers of the Late Romantic period. The aim of this study is to give information about Brahms's musical conception, to introduce the sonata in terms of form, harmony and style, and to offer various study suggestions to performers who will study Brahms's Violin Sonata No. 3. The data in the study were obtained through literature review, listening to and performing the works and analyzing the score. In the study, Brahms' musical life is briefly mentioned and information about his style is given. In the next section, information about the sonata was given and analyzed in terms of form, harmony and interpretation. In order to apply the correct playing style and to reflect Brahms' dense musical texture, various performance techniques and practice suggestions are given in the right and left hand. Metronome suggestions were made for the fast sections. The same analysis and suggestions were made for the piano part. The data in this study were obtained through a literature review and detailed analysis of the scores. According to the results; Brahms designed the sonata in an organic integrity, carried the relationship between violin and piano beyond being a solo instrument and a piano accompanying it, used traditional forms such as counterpoint, rondo form, sonata allegro form, and wrote all kinds of expressions he wanted to be applied on the score.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Müzik, Klasik Batı Müziğinde Kompozisyon, Klasik Batı Müziğinde Yorumculuk, Müzik Eğitimi, Müzik Performansı |
Bölüm | Orijinal araştırma |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 27 Haziran 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 11 Sayı: 2 |
Yazarlarımızın editöryal süreçlerin aksamaması için editöryal emaillere 3 gün içinde yanıt vermeleri gerekmektedir.