Optical
model analyses of the 16O+12C elastic scattering at the
incident energies ELAB=62,
75, 80, 94.8, 100, 115.9 and 124 MeV were performed by using different
phenomenological potential forms. Possible complex nuclear potential forms,
which would provide a certain degree of agreement between the experimental data
and the theoretical calculations, were examined in the construction of the
optical potential. The structure of the considered nuclear potentials consisted
of a deep, attractive, WS2 (Woods-Saxon square) type real part and relatively
shallow, absorptive imaginary parts. The imaginary potential shapes
investigated in this study were chosen in four different forms; WSV (Woods-Saxon
volume), WS2V, WSV+ WSDS (Woods-Saxon
Differential surface) and WS2V+WSDS. It was found that,
the analyses with the potentials having WSV+WSDS type and
WS2V+WSDS type imaginary parts produced similar results
that explained the differential cross-section measurements of the 16O+12C
system better than the other phenomenological potential forms. The agreement
between the theoretical analyses and the experimental data was determined by
using usual χ2 criterion.
This study is a part of M.Sci. Thesis of G. Cof, submitted to the University of Süleyman Demirel, Graduate School of Natural and Applied Sciences, Turkey.
16O+12C esnek saçılmasının optik model
analizleri, farklı fenomenolojik potansiyel formları kullanılarak ELAB=62, 75, 80, 94.8, 100,
115.9 ve 124 MeV gelme enerjileri için çalışıldı. Optik potansiyelin inşasında,
deneysel veriler ile teorik hesaplamalar arasında belirli bir düzeyde uyum
sağlanmasına imkân verebilecek karmaşık nükleer potansiyel formları denendi. İlgili
nükleer potansiyellerin yapısı; derin, çekici, WS2 (Woods-Saxon kare) formunda
gerçel bir kısım ile nispeten sığ, soğurucu sanal kısımlardan oluşturuldu. Bu
çalışmada araştırılan sanal potansiyeller; WSH (Woods-Saxon hacim),
WS2H, WSH+ WSDY (Woods-Saxon Diferansiyel
yüzey) ve WS2H+WSDY olmak üzere 4 farklı formda seçildi. WSH+WSDY
tipi ve WS2H+WSDY tipindeki sanal potansiyeller
kullanılarak yapılan analizlerin benzer sonuçlar ürettiği ve 16O+12C
sistemine ait tesir-kesiti ölçümlerini açıklamada, diğer fenomenolojik potansiyel
formlarına göre daha başarılı olduğu bulundu. Teorik analizler ile deneysel veriler
arasındaki uyum χ2 hata
hesabı ile belirlendi.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Metroloji,Uygulamalı ve Endüstriyel Fizik |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Kasım 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 14 Sayı: 2 |