The analysis of 76 patients that performed tube toracostomy

Yıl 2013, Cilt: 20 Sayı: 2, 54 - 57, 30.06.2013

Mehmet Sırmalı

Öz

The analysis of 76 patients that performed tube toracostomyObjective: Thoracic injuries can be fatal in cases of airway obstruction, tension pneumothorax, openpneumothorax, flail chest, cardiac tamponade, and other pathologies requires urgent intervention. This studyinvestigated characteristics of patients treated with tube thoracostomy. Materials and Methods: 85 patientsthat applied tube thoracostomy in the emergency room were retrospectively analyzed and age, gender, typeof trauma, thoracic and extrathoracic pathologies, the medical treatment and mortality were recorded. Results:87 patients were included in the study. 74 patients (87%) were male. 36 of the cases (42%) were trafficaccidents, 28 cases (32%) were stab wounds, 9 cases (10%) were wounding by firearms. Single-sided tubethoracostomy were performed to 73 patients (85.9%), bilateral tube thoracostomy were applied to the other12 cases (14.1%). 8 of the cases (9.4%) have died. Conclusions: The indications for tube thoracostomy shouldbe well-recognized. A good approach and treatment towards the thoracic trauma could reduce the mortality.The most common cause of blunt chest trauma is traffic accident; public awareness is required to complywith traffic rules

Anahtar Kelimeler

chest trauma, pneumothorax, hemothorax, tube thoracostomy

Tüp torakostomi uygulanan toraks travmalı 85 hastanın analizi

Öz

Özet
Amaç: Toraks travmalı vakalarda ölümcül olabilecek hava yolu obstrüksiyonu, tansiyon pnömotoraks, açık pnömotoraks, yelken göğüs, kardiyak tamponad ve diğer patolojiler acil müdahale gerektirir. Bu çalışmada tüp torakostomi uygulanan hastaların özellikleri araştırılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda acil serviste tüp torakostomi uygulanan 85 hasta dosyası geriye dönük olarak incelendi; yaş, cinsiyet, travma tipi, torasik ve ekstratorasik patoloji, uygulanan medikal tedavi, mortalite yönünden analiz edildi.
Bulgular: Çalışmaya 87 hasta dahil edildi. Hastaların 74'ü (%87) erkekti. Tüp torakostomi uygulanan 36 vakanın (%42) nedeni trafik kazası, 28 vakanın (%32) nedeni delici kesici alet yaralanması, 9 vakanın (%10) nedeni ateşli silah yaralanmasıydı. 73 vakaya (%85.9) tek taraflı tüp torakostomi, 12 vakaya (%14.1) bilateral tüp torakostomi uygulandı. Müdahale edilen 8 olgu (%9.4) exitus ile sonuçlandı.
Sonuç: Tüp torakostomi uygulama endikasyonlarının iyi tanınmalıdır. Toraks travmasına doğru yaklaşım ve tedavi mortaliteyi azaltabilir. Künt göğüs travmasının en sık nedeni trafik kazalarıdır, trafik kurallarına uyum konusunda halkın bilinçlendirilmesi gereklidir. 

Anahtar Kelimeler

tüp torakostomi, hemotoraks, pnömotoraks, göðüs travmasý

Kaynakça

• Basoglu A, Akdag AO, Celik B, ve ark. [Thoracic trauma: an analysis of 521 patients]. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. Jan 2004;10(1):42-46.
• Feghali NT, Prisant LM. Blunt myocardial injury. Chest. Dec 1995;108(6):1673-1677.
• Cakan A, Yuncu G, Olgac G, ve ark. [Thoracic trauma: analysis of 987 cases]. Ulus Travma Derg. Oct 2001;7(4):236-241.
• Jones KW. Thoracic trauma. Surg Clin North Am. Aug 1980;60(4):957-981.
• Magnotti LJ, Deitch EA. Burns, bacterial translocation, gut barrier function, and failure. J Burn Care Rehabil. Sep-Oct 2005;26(5):383-391.
• Tekinbas C, Eroglu A, Kurkcuoglu IC, ve ark. [Chest trauma: analysis of 592 cases]. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. Oct 2003;9(4):275-280.
• Öncel M, Akyol KG. Göðüs Travmalý 255 Olgunun Analizi. Selçuk Üniv Týp Derg. 2011;27(1):11-13.
• Leblebici ÝH, Kaya Y, Koçak AH. Göðüs travmalý 302 olgunun analizi. Türk Göðüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi. 2005;13(4):392-396.
• Altunkaya A, Aktunç E, Kutluk AC, ve ark. Göðüs travmalý 282 olgunun analizi. Türk Göðüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi. 2007;15(2):127-132.
• Karamustafaoðlu YA, Yavaþman Ý, Kuzucuoðlu M, ve ark. Penetran travmalý olgularda 13 yýllýk deneyimimiz. Trakya Univ Tip Fak Derg. 2009;26(3):232-236.
• Baillot R, Dontigny L, Verdant A, ve ark. Penetrating chest trauma: a 20-year experience. J Trauma. Sep 1987;27(9):994-997.