Radyoloji Penceresinden Erişkin Kraniofarengiomalar

Yıl 2023, , 84 - 94, 16.03.2023

İzzet Ökcesiz , Halil Dönmez , Burak Öztürk , Serap Doğan

https://doi.org/10.31832/smj.1186969

Öz

Amaç: Erişkin kraniofarengiomaların bilgisayarlı tomografi(BT) ve manyetik rezonans görüntüleme(MRG) bulguları üzerinden, radyolojik özelliklerini ortaya koymak ve sellar – parasellar lezyonlardan ayırıcı tanısına katkıda bulunmak amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntemler: 2005 – 2022 yılları arasında, histopatolojik açıdan “kraniofarengioma” tanısı doğrulanmış, erişkin hastalar merkezimiz veritabanı üzerinden retrospektif olarak taranmıştır. Olguların preoperatif hipofiz/kranial BT ve/veya kontrastlı hipofiz/kranial MRG görüntüleri iki radyolog tarafından değerlendirilmiş olup, araştırmacılar arasındaki uyumu belirlemek adına intraclass correlation coefficient(ICC) değeri hesaplanmıştır. Görüntüleme analizinde tümör boyutu, şekli, kalsifikasyon varlığı ve tipi, topografik ve morfolojik (kistik-solid) özellikleri, kistik ve solid komponentlerinin radyolojik karakteristikleri ve olası hidrosefali varlığı değerlendirilmiştir.
Bulgular: 2005 ve 2022 yılları arasında, çalışma kriterlerine uyan 12 olgu tespit edilmiş olup, çalışma grubunda erkek dominansisi (2/1) izlenmiştir. Görüntüleme analizinde, kraniofarengioma lezyonlarının sıklıkla lobüle kontürlü olduğu(%75) ve yüksek oranda kalsifikasyon gösterdiği(%63.6) tespit edilmiştir. Lezyonların topografik değerlendirilmesinde en sık yerleşimin sellar-suprasellar psödo 3V tip(%41.7) olduğu saptanmıştır. Çalışma grubundaki olguların tamamında kistik komponent tespit edilmiş olup; lezyonların kistik komponenti MRG incelemelerinde T1A’da sıklıkla izointens(%41.6), T2A’da ise olguların önemli bir kısmında(%91.7) hiperintens sinyal özelliği gösterirken, lezyonların solid komponenti T1A görüntülerde ağırlıklı olarak izo-hafif hipointens(%83.3), T2A’da ise sıklıkla izo-hafif hiperintens(%66.6) olarak izlenmiştir. Post-kontrast serilerin değerlendirilmesinde tüm olgularda(%100) kontrast tutulumu saptanmıştır. Lezyonların solid komponentlerinde en sık retiküler paternde kontrastlanma izlenirken(%55.6), kistik komponentlerde kapsüler kontrastlanmanın sıklıkla(%72.7) ince düzgün, lineer rim tarzında olduğu dikkati çekmiştir. Ayrıca kraniofarengioma lezyonlarına, olguların %16.7’ sinde nonkominikan hidrosefalinin eşlik ettiği tespit edilmiştir.
Sonuç: Erişkin kraniofarengiomaların radyolojik özellikleri lezyonun natürüne göre değişkenlik gösterebilmektedir. Kalsifikasyon varlığı, sellar – parasellar lezyonlar arasında kraniofarengiomayı öne çıkaran değerli bir radyolojik bulgudur.

Anahtar Kelimeler

Kraniofarengioma, Rathke poşu tümörü, Bilgisayarlı tomografi, Manyetik rezonans görüntüleme, Nöroradyoloji

Kaynakça

• 1. Dandurand C, Sepehry AA, Asadi Lari MH, Akagami R, Gooderham P. Adult Craniopharyngioma: Case Series, Systematic Review, and Meta-Analysis. Neurosurgery. 2018;83(4):631-641.
• 2. Müller HL, Merchant TE, Warmuth-Metz M, Martinez-Barbera JP, Puget S. Craniopharyngioma. Nat Rev Dis Primers. 2019;5(1):75.
• 3. Manet R, Apra C, Jouanneau E. Epidemiology, Clinical Presentation, and Prognosis of Adult-Onset Craniopharyngioma. Jouanneau E, Raverot G, editörler. Adult Craniopharyngiomas: Differences and Lessons from Paediatrics. Cham: Springer International Publishing; 2020:35-53.
• 4. Go JL, Rajamohan AG. Imaging of the Sella and Parasellar Region. Radiol Clin North Am. 2017;55(1):83-101.
• 5. Rennert J, Doerfler A. Imaging of sellar and parasellar lesions. Clin Neurol Neurosurg. 2007;109(2):111-24.
• 6. Buchfelder M, Schlaffer S. Imaging of pituitary pathology. Handb Clin Neurol. 2014;124:151-66.
• 7. Prieto R, Pascual JM, Barrios L. Topographic Diagnosis of Craniopharyngiomas: The Accuracy of MRI Findings Observed on Conventional T1 and T2 Images. AJNR Am J Neuroradiol. 2017;38(11):2073-2080.
• 8. Mortini P, Losa M, Pozzobon G, et al. Neurosurgical treatment of craniopharyngioma in adults and children: early and long-term results in a large case series. J Neurosurg. 2011;114(5):1350-9.
• 9. Vasiljevic A, Villa C. Histopathology and Molecular Pathology of Craniopharyngioma in Adults. Jouanneau E, Raverot G, editörler. Adult Craniopharyngiomas: Differences and Lessons from Paediatrics. Cham: Springer International Publishing; 2020:1-17.
• 10. Forbes K. Osborn, Salzman, Barkovich et al. Diagnostic imaging: brain. 2nd edition. Neuroradiology. 2012;54(3):269-269.
• 11. Choi SH, Kwon BJ, Na DG, Kim JH, Han MH, Chang KH. Pituitary adenoma, craniopharyngioma, and Rathke cleft cyst involving both intrasellar and suprasellar regions: differentiation using MRI. Clin Radiol. 2007;62(5):453-62.
• 12. Sartoretti-Schefer S, Wichmann W, Aguzzi A, Valavanis A. MR differentiation of adamantinous and squamous-papillary craniopharyngiomas. AJNR Am J Neuroradiol. 1997;18(1):77-87.
• 13. Wong TT, Liang ML, Chen HH, Chang FC. Hydrocephalus with brain tumors in children. Childs Nerv Syst. 2011;27(10):1723-34.