Öz
Men, Hellenistik ve Roma Dönemleri boyunca İtalya'dan Pontus'a kadar sürekli
tapınım görmüş ve ay ile özdeşleştirilmiş bir tanrıdır. Kökeni hakkında tartışmalar
sürmekle birlikte, genel kabul olarak bir Anadolu ve İran tanrısı olduğu üzerinde
durulmaktadır. Kültü, değişik coğrafyalarda farklı özellikler almış ve yeraltı, ölüm,
bereket, kadın, çocuk, aile ve adalet gibi kavramlarla özdeşleştirilmiştir. Bunun
yanında, diğer pek çok tanrı ve tanrıça gibi, tapınım gördüğü merkezlerin yerel tanrısı
olarak karşımıza çıkmaktadır. Hellenistik ve Roma dönemlerinde, Büyük Phrygia
içinde izole bir yapıya sahip olan Phrygia Epiktetos mikro coğrafyasındaki Men
tapınımı, Phrygia - Lydia ve Phrygia - Pisidia sınırına göre oldukça seyrek olmakla
birlikte, bölgede bulunan diğer kültlere göre daha arka planda kalmış görünmektedir.
Epiktetos'ta ölüm, aile, çocuk ve şifa ile özdeşleştirilmiş olan Men, özellikle Hekate ile
çift oluşturmuş ve kimi durumlarda Asklepios'un oğlu çocuk–tanrı Telesphoros ile
özdeşleştirilmiştir. Aldığı ο ρανός ve τύραννος gibi sıfatlarla pagan monotheist bir
karakter kazanmış ve Hıristiyanlığa geçişte bir basamak oluşturmuştur.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akyürek – Şahin, E., “Phrygia’dan Yeni Zeus Bronton Adakları”, Arkeoloji ve Sanat, Sayı: 122, İstanbul 2006, s.89 – 124.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Ortaçağ Arkeolojisi |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 2 Ocak 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 10 Sayı: 1 |
