Homo absurdus, ekonomik yaşamın gerek Ortodoks gerek Marxist yorumların başat karakterinden büyük ölçüde farklılaşan bir ekonomik karaktere gönderme yapar. Saçmalığın (absurdus ) toplumsal ve psikolojik nitelikleri Thorstein Veblen’in iş kültürüne yönelik varoluşsal ve ironik yorumunda görülebilir. Bu makale özellikle Veblen’in endüstriyel ve parasal pratikler arasındaki bir dikotomiyle sonuçlanan bir çaresizlik türünü ve bu kültür içindeki saçmalık deneyiminin ana yapısını tanımlamak ve incelemekte ironiyi nasıl kullandığını göstermeyi amaçlamaktadır. Jean Baudrillard’ın “Üretimin Aynası”nda Marxizm’e getirdiği eleştiriler Veblen’in yaklaşımına yönelik çağdaş ilginin bir örneği olarak tartışılmıştır. Absurdus, teorik kullanımının ötesinde bunalımın yarattığı durumlardan kaçma eğilimine yönelik tedavisel bir cevap olarak tanımlanabilir. 1. Giriş Bu çalışma, özelliklerini Thorstein Veblen’in çalışmalarından ve Jean Baudrillard’ın Marxizm yorumundan çıkarsadığım yeni bir ekonomik tipin psikolojik ve toplumsal sınırlarını incelemektedir. Bu tipi Veblen’in iş kültürü analizlerinde saklı varoluşsal eğilimlerinden hareketle homo absurdus olarak adlandırdım. Söz konusu ismi seçmemde ekonominin bu yeni kahramanı ile, ortodoks ve Marxist iktisadın kahramanları olan, sırasıyla homo economicus ve homo revoltus arasındaki keskin ayrım oldukça belirleyici olmuştur. Daha açık bir şekilde ifade edersek, her iki kahraman da farklı birer şahsiyet sergilemektedir: economicus, rasyonel ve hazcı bir şahsiyete, revoltus teolojik ve devrimci bir şahsiyete sahipken, absurdus saçma ve ironik bir bilince sahiptir
Diğer ID | JA56JC64KP |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2013 |
Gönderilme Tarihi | 1 Haziran 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Sayı: 29 |
Sosyoloji Dergisi, Journal of Sociology, SD, JOS