Uzamış Sarılıklı Bebeklerin Etiyolojik, Klinik ve Laboratuvar Bulgularının Değerlendirilmesi

Year 2018, Volume: 12 Issue: 3, 200 - 204, 01.12.2018

Betül Siyah Bilgin Deniz Gönülal Sevim Ünal

Abstract

Amaç: Doğumdan sonra term bebekte yaşamın 14. gününde ve preterm bebekte 21. gününde sarılığın devam etmesi uzamış sarılık olarak tanımlanır. Çalışma hastanemiz yenidoğan polikliniğinde izlenen uzamış sarılıklı bebeklerin etiyolojilerini belirlemek, klinik ve laboratuvar bulgularını değerlendirmek amacıyla yapılmıştır.Gereç ve Yöntemler: Bu retrospektif çalışmaya hastanemiz yenidoğan polikliniğinde uzamış sarılık tanısı ile izlenen 100 hasta alındı. Bebeklerin prenatal, natal ve postnatal özellikleri kayıt edildi. Ayrıntılı öykü, fizik bakı ve laboratuvar tetkikleri değerlendirildi. Total bilirubin düzeyleri 10 mg/dL altına indikten sonra bebekler izlemden çıkarıldı.Bulgular: Ortalama doğum ağırlıkları 3150±415 g (2200-4100 g), gestasyonel yaşları 38±1.4 hafta (35-41 hafta), tanı sırasında total bilirubin düzeyleri 15±2 mg/dL, izlemden çıkma zamanları ortanca 41 gün (20-70 gün) bulundu. Bebeklerin %39’u term, %49’u erken term, %12’si geç preterm olup aralarında doğum ağırlığı ve gestasyon yaşı dışında fark yoktu, tüm bebeklerin doğum ağırlığı gebelik yaşıyla uyumlu idi. Bebeklerin %62’si erkek, %47’si sezaryen ile doğmuş, %51’i önceden fototerapi almıştı. Uzamış sarılık etiyolojileri %78 bilinmeyen, %14 idrar yolu enfeksiyonu, %3 glukoz-6- fosfat dehidrogenaz eksikliği, %3 konjenital hipotiroidi, %2 Rh uygunsuzluğu olarak bulundu. Önceden fototerapi alan bebeklerin bilirubin düzeyleri, almayanlardan daha yüksekti (p=0.02).Sonuç: Uzamış sarılıklı bebeklerin çoğunluğunda etiyoloji belirlenememektedir. Bu bebeklerde öncelikle direkt-indirekt bilirubin düzeyleri, anne-bebek kan grupları, direkt coombs testi, retikülosit sayısı, tam kan sayımı, tiroid fonksiyon testleri, glukoz-6-fosfat dehidrogenaz düzeyi, idrar tetkiki-kültürü, idrarda indirgen madde bakılmalıdır. Direkt bilirubin yüksekse karaciğer enzim düzeyleri, metabolik taramalar, TORCH ve batın ultrasonografisi gibi ileri incelemeler yapılmalı, değilse acele edilmemelidir.

Keywords

Etiyoloji, Yenidoğan, Uzamış sarılık, Bilirubin

Evaluation of Etiologic, Clinical and Laboratory Findings in Infants with Prolonged Jaundice

Abstract

Objective: Prolonged jaundice is defined as persisting hyperbilirubinemia after the 14th day following birth for term and after the 21st day for preterm babies. This study was carried out to evaluate the clinical and laboratory findings of infants with prolonged jaundice followed-up at our neonatal outpatient clinic and to determine its etiology. Material and Methods: A total of 100 infants with prolonged jaundice were included in this retrospective study. Prenatal, natal and postnatal characteristics of the babies were investigated. Results of laboratory tests were recorded after a detailed history and physical examination. Infants were followed-up until the total bilirubin level decreased to below 10 mg/dL.Results: The mean birth weight of the infants was 3150±415 g (2200-4100 g), mean gestational age was 38±1.4 weeks (35-41 weeks), mean total bilirubin level at the time of diagnosis was 15±2 mg/dL and mean duration of follow-up was 41±12 days (20-70 days). Term, early term, and late preterm infants made up 39%, 49%, and 12% of the infants respectively. There was no difference between these infants except their birth weights and gestational ages. All the infants were appropriate for gestational age. The male ratio was 62%, the cesarean delivery was rate 47%, and 51% of babies had been treated with phototherapy. The underlying causes of prolonged jaundice were as follows: unknown (78%), urinary tract infection (14%), deficiency of glucose-6-phosphate dehydrogenase (3%), congenital hypothyroidism (3%), and blood group incompatibility (2%). Babies previously treated with phototherapy had a higher mean total bilirubin level at the time of diagnosis than those not treated (p=0.02)

Keywords

Etiology, Newborn, Prolonged jaundice, Bilirubin

References

• Schwarz HP, Haberman BE, Ruddy RM. Hyperbilirubinemia. Current guidelines and emerging therapies. Pediatr Emer Care 2011;27:884-9.
• Çoban A, Türkmen M, Gürsoy T. Türk Neonatoloji Derneği. Yenidoğan sarılıklarında yaklaşım, izlem ve tedavi rehberi. 2014.
• Kaplan M, Merlop P, Regev R. Israel guidelines for the mamagement of neonatal hyperbilirubinemia and prevention of kernicterus. J Perinatol 2008;28:389-97.
• Hannam S, Mc Donnell M, Renie JM. Investigation of prolonged neonatal jaundice. Acta Pediatr 2000;89:694-7.