Şilotoraks plevral aralıkta lenfatik sıvı birikmesi olarak tanımlanır, konjenital ve akkiz nedenlerle ortaya çıkar. Konjenital şilotoraksın etiyolojisi tam anlaşılamamış olmakla birlikte, lenfatik sistemin gelişimsel bozukluğu sonucu olduğu düşünülmektedir. Konjenital şilotoraks sıklıkla hidrops fetalisle birlikte görülür. Tanı plevral sıvıda trigliserit düzeyinin 110 mg/dl ve total hücre sayısının 1000/ml’nin üstünde olması, %80’den fazla lenfosit içermesi ile konulur. Şilotoraksta klinik durumun şiddetini şilöz mayi miktarı belirler. Bazı bebekler asemptomatik veya hafif solunum sıkıntısı ile klinik bulgu verirken, çoğu olguda tedavi edilmezse potansiyel yaşamı tehdit eden solunum sıkıntısı ile bulgu verir. Şilotoraks tedavisinde konservatif ve cerrahi yöntemler kullanılmaktadır. Konservatif yaklaşım altta yatan hastalığın tedavisi, tekrarlanan torasentez veya toraks tüpü ile sürekli drenaj, enteral beslenmeye ara verilerek total parenteral nutrisyon uygulanması ve orta zincirli trigliseritleri içeren diyet uygulanmasını içerir. Bu yöntemlere yanıt alınamazsa oktreotid kullanılması önerilmektedir. Konservatif tedavi başarısızlığını tanımlamak için kullanılan iki parametre devam eden lenfatik drenajın süresi ve hacmidir. Oktreotid tedavisinin yanıtsız olduğu durumlarda kimyasal plörodezis ve cerrahi tedavi denenmelidir. Cerrahi tedavi yaklaşımları torakoskopik plörodezis, cerrahi abrazyon, pleuroperitoneal şant uygulanması, torasik duktus ligasyonunu içerir. Şilotoraksta prognoz altta yatan etiyolojiye göre değişir. Uygun tedavi ile konjenital şilotoraksın prognozu genellikle iyi seyreder. Bununla beraber eşlik eden pulmoner hipoplazinin derecesi, prematürite ve hidropsun varlığı mortaliteyi artıran nedenler olarak bildirilmektedir.
-
Diğer ID | JA72MB23TZ |
---|---|
Bölüm | Letter to Editor |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2017 |
Gönderilme Tarihi | 1 Nisan 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 11 Sayı: 1 |