Amaç: Uzun kemik kırıkları yenidoğan döneminde nadir görülmektedir. Bu çalışmada uzun kemik kırığı tanısı alan yenidoğanların
klinik özellikleri ve hastanemizde görülme sıklığının belirlenmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntemler: 2012-2016 yılları arasında uzun kemik kırığı tanısı alan yenidoğanların dosyaları retrospektif olarak
incelenerek klinik özellikleri kaydedildi.
Bulgular: Beş yılda uzun kemik kırığı tanısı alan 15 yenidoğan tespit edildi. Sekiz olguda humerus kırığı, dört olguda
femur kırığı, iki olguda bilateral femur kırığı ve bir olguda intrauterin femur ve postnatal humerus kırığı mevcuttu. Uzun
kemik kırığı insidansı 1000 canlı doğumda 0.19, humerus kırığı insidansı 1000 canlı doğumda 0.11, femur kırığı insidansı
ise 1000 canlı doğumda 0.07 olarak saptandı. Kırık gelişmesini kolaylaştıran faktörler sekiz olguda (% 53) doğum travması,
yedi olguda ise metabolik-genetik faktörler olarak belirlendi.
Sonuç: Uzun kemik kırıkları anne, fetüse ait nedenler veya doğum esnasında uygulamalara bağlı olarak ortaya çıkan
doğum komplikasyonlarındandır. Uzun kemik kırıkları daha sıklıkla travmatik doğum eylemi ile ilgili olmakla birlikte, altta
yatan patolojik durumların varlığında sezaryen doğum da uzun kemik kırıkları için risk oluşturmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İç Hastalıkları |
Bölüm | ORIGINAL ARTICLES |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2018 |
Gönderilme Tarihi | 9 Ağustos 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 12 Sayı: 4 |