Research Article
BibTex RIS Cite

Induced abortions in Turkey

Year 2012, Volume: 10 Issue: Özel Sayı, 36 - 42, 01.11.2012

Abstract

This study points to the induced abortions in Turkey by presenting the legalization process and the changing trends of the indicators in time. It has taken more than 40 years for women to move from the state of ending their unwanted pregnancies mostly putting their health and life in danger through exercising various methods, to the state of safe abortions on legal basis under medical care. Induced abortion which is a serious maternal health problem besides being a social problem has been in a declining trend; it has declined by 41 percentage points from 17 abortions to 10 abortions per 100 pregnancies in the period of 1968-2008. It is also noteworthy that 39 percent of abortions occurred following a period of withdrawal use and following an abortion using withdrawal was 22 percent. Increase in the prevalence of modern contraceptives has a significant role in the decline of unplanned pregnancies and thus in the decline of induced abortions.

References

  • 1. Üner R. Fişek N. Türkiye’de Doğum Kontrolunun Uygulanması Üzerinde İncelemeler. SSYB Yayınları No 264, 1961
  • 2. Peker M. Nüfus Politikaları. Türkiye’de Planlı Dönemde Nüfus ve Aile Planlaması Çalışmaları içinde. Sosyal Planlama Başkanlığı Araştırma Dairesi, Yayın no: DPT 1931 SPB 379; 1983:41-57
  • 3. Esendal AŞ Ana Sağlığı Bakımından Güdümlü Gebelik, Doğum Kontrolü ve Koruyucu Hekimlik. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, 15(4):419-429
  • 4. Erenus N. Düşükler. Gürsoy Basımevi, 1967 5. Baysal IC, User AN. Türkiye’de Kriminal Düşükler ve Aile Planlaması. Zeynep Kamil Tıp Bülteni, 1971;3(1):24-32
  • 6. Tezcan S. Carpenter-Yaman CE. and Fişek NH. Abortion in Turkey. Hacettepe University Institute of Community Medicine, 1980
  • 7. Hacettepe Institute of Population Studies, 1978 Turkish Fertility Survey. First Report, Volume 1: Methodology and Findings. Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara.
  • 8. Hacettepe Üniversitesi. Türkiye Nüfus Yapısı ve Nüfus Sorunları, 1973 Araştırması. Hacettepe Üniversitesi Yayınları. D-25.1978
  • 9. Hacettepe University Institute of Population Studies. 1988 Turkish Population and Health Survey. 1989
  • 10. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Macro International Inc. 1998 Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması.1999
  • 11. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü. Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması, 2003. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Sağlık Bakanlığı Ana Çocuk Sağlığı Genel Müdürlüğü, Devlet Planlama Teşkilatı ve Avrupa Birliği. 2004
  • 12. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü (HÜNEE), ICON-INSTITUT Public Sector GmbH ve BNB Danışmanlık. Ulusal Anne Ölümleri Çalışması, 2005. Sağlık Bakanlığı Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Genel Müdürlüğü ve Avrupa Komisyonu Türkiye Delegasyonu. 2006
  • 13. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü (HÜNEE) Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması, 2008. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Sağlık Bakanlığı Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Genel Müdürlüğü, Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı ve TÜBİTAK. 2009

Türkiye’de isteyerek düşükler

Year 2012, Volume: 10 Issue: Özel Sayı, 36 - 42, 01.11.2012

Abstract

Türkiye’de isteyerek düşük yapmanın yasallaştırılma süreci ve düşük ölçütleri zaman içinde değişim göstermiştir. Kadınların istenmeyen gebeliklerini çeşitli yöntemlerle, sağlıklarına ve yaşamlarına zarar vererek sonlandırmalarından, isteyerek düşüklerin sağlık kurumlarında, sağlık kurallarına dikkat edilerek yasal temelde gerçekleştirildiği dönemlere, 40 yılı aşan bir sürede gelinmiştir. Önemli bir kadın sağlığı ve aynı zamanda sosyal problem olan isteyerek yapılan düşükler Türkiye’de zaman içinde azalan bir eğilim göstermiş ve 1968’den 2008’e yüzde 41 oranında azalarak, 100 gebelikte 17’den 10’a inmiştir. İsteyerek yapılan düşüklerin öncesinde kullanılan gebeliği önleyici yöntemin çoğunlukla geri çekme yöntemi olması (yüzde 39) ve düşükten sonra da yüzde 22 oranında kullanılmaya devam edilmesi dikkat çekicidir. İsteyerek yapılan düşüklerin azalmasında gebeliği önleyici etkili yöntemleri daha fazla kullanmanın ve istemsiz plansız gebeliklerin azalmasının önemli rol oynamıştır.

References

  • 1. Üner R. Fişek N. Türkiye’de Doğum Kontrolunun Uygulanması Üzerinde İncelemeler. SSYB Yayınları No 264, 1961
  • 2. Peker M. Nüfus Politikaları. Türkiye’de Planlı Dönemde Nüfus ve Aile Planlaması Çalışmaları içinde. Sosyal Planlama Başkanlığı Araştırma Dairesi, Yayın no: DPT 1931 SPB 379; 1983:41-57
  • 3. Esendal AŞ Ana Sağlığı Bakımından Güdümlü Gebelik, Doğum Kontrolü ve Koruyucu Hekimlik. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, 15(4):419-429
  • 4. Erenus N. Düşükler. Gürsoy Basımevi, 1967 5. Baysal IC, User AN. Türkiye’de Kriminal Düşükler ve Aile Planlaması. Zeynep Kamil Tıp Bülteni, 1971;3(1):24-32
  • 6. Tezcan S. Carpenter-Yaman CE. and Fişek NH. Abortion in Turkey. Hacettepe University Institute of Community Medicine, 1980
  • 7. Hacettepe Institute of Population Studies, 1978 Turkish Fertility Survey. First Report, Volume 1: Methodology and Findings. Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara.
  • 8. Hacettepe Üniversitesi. Türkiye Nüfus Yapısı ve Nüfus Sorunları, 1973 Araştırması. Hacettepe Üniversitesi Yayınları. D-25.1978
  • 9. Hacettepe University Institute of Population Studies. 1988 Turkish Population and Health Survey. 1989
  • 10. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Macro International Inc. 1998 Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması.1999
  • 11. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü. Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması, 2003. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Sağlık Bakanlığı Ana Çocuk Sağlığı Genel Müdürlüğü, Devlet Planlama Teşkilatı ve Avrupa Birliği. 2004
  • 12. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü (HÜNEE), ICON-INSTITUT Public Sector GmbH ve BNB Danışmanlık. Ulusal Anne Ölümleri Çalışması, 2005. Sağlık Bakanlığı Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Genel Müdürlüğü ve Avrupa Komisyonu Türkiye Delegasyonu. 2006
  • 13. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü (HÜNEE) Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması, 2008. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Sağlık Bakanlığı Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Genel Müdürlüğü, Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı ve TÜBİTAK. 2009
There are 12 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Health Care Administration
Journal Section Review
Authors

Sabahat Tezcan This is me

Banu Akadlı Ergöçmen This is me

Publication Date November 1, 2012
Submission Date January 1, 2012
Published in Issue Year 2012 Volume: 10 Issue: Özel Sayı

Cite

APA Tezcan, S., & Akadlı Ergöçmen, B. (2012). Türkiye’de isteyerek düşükler. Turkish Journal of Public Health, 10(Özel Sayı), 36-42.
AMA Tezcan S, Akadlı Ergöçmen B. Türkiye’de isteyerek düşükler. TJPH. November 2012;10(Özel Sayı):36-42.
Chicago Tezcan, Sabahat, and Banu Akadlı Ergöçmen. “Türkiye’de Isteyerek düşükler”. Turkish Journal of Public Health 10, no. Özel Sayı (November 2012): 36-42.
EndNote Tezcan S, Akadlı Ergöçmen B (November 1, 2012) Türkiye’de isteyerek düşükler. Turkish Journal of Public Health 10 Özel Sayı 36–42.
IEEE S. Tezcan and B. Akadlı Ergöçmen, “Türkiye’de isteyerek düşükler”, TJPH, vol. 10, no. Özel Sayı, pp. 36–42, 2012.
ISNAD Tezcan, Sabahat - Akadlı Ergöçmen, Banu. “Türkiye’de Isteyerek düşükler”. Turkish Journal of Public Health 10/Özel Sayı (November 2012), 36-42.
JAMA Tezcan S, Akadlı Ergöçmen B. Türkiye’de isteyerek düşükler. TJPH. 2012;10:36–42.
MLA Tezcan, Sabahat and Banu Akadlı Ergöçmen. “Türkiye’de Isteyerek düşükler”. Turkish Journal of Public Health, vol. 10, no. Özel Sayı, 2012, pp. 36-42.
Vancouver Tezcan S, Akadlı Ergöçmen B. Türkiye’de isteyerek düşükler. TJPH. 2012;10(Özel Sayı):36-42.

13955                                        13956                                                             13958                                       13959                                        28911


TURKISH JOURNAL OF PUBLIC HEALTH - TURK J PUBLIC HEALTH. online-ISSN: 1304-1096 

Copyright holder Turkish Journal of Public Health. This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International LicenseCreative Commons License