The law that is currently being discussed under the name of “abortion law” is in fact the “Population Planning Law” that was enacted in 1983. Along with decrees and bylaws, this law not only legalized voluntary termination pregnancy (named as “curettage” in lay media) ; but also introduced task-shifting. The law permitted general physicians, nurses and midwives to insert intrauterine devices, general physicians to perform vasectomies, and abortions using Manual Vacuum Aspiration, after being trained and certified. This has enabled the provision of abortion services under safe conditions and allowed women undergoing abortion to get introduced to and start using family planning services. This article summarizes the efforts led by the Ministry of Health and their results in the years following the enactment of this law. Most of these efforts have been internationally published and shown as model for other developing countries. As a result of these policies, modern contraceptive use has showed a substantial increase all over the country, but especially in rural areas and eastern region. In addition abortion rate has decreased from 24 per 100 pregnancies in 1987 to 10 per 100 pregnancies in 2008. Nevertheless, there are ongoing quality of care issues in Family Planning services, and inequities in access to contraception between different regions of the country, age groups, and wealth quintiles continue. The effects of the recently-initiated “Health Transformation Program” on the offer and use of reproductive health services still needs to be explored. Concerns about the slowing down or stall of population increase should be addressed through appropriate social support policies rather than prohibitionist ones that lead to poor health consequences.
ealth Transition Program Reproductive Health Services Family Planning Services Population Growth rate
Son aylarda kürtaj yasası olarak tartışılan yasa aslında 1983 yılında yürürlüğe girmiş olan “Nüfus Planlaması Hakkında Kanun’”dur. Bu yasa ve ilgili yönetmelik ve tüzük gebelik sonlandırmasını, ya da yaygın olarak bilinen adıyla “kürtajı” belirli koşullarda yasal hale getirmiş ayrıca aile planlaması hizmetlerinin kadın hastalıkları ve doğum uzmanları dışındaki sağlık çalışanları tarafından da sunulmasını sağlamıştır. Bu sayede kürtajın sağlıklı koşullarda yapılması ve bu yola başvuran kadınların aile planlaması hizmetleriyle tanışması ve bu hizmetlerden yaygın olarak yararlanmaya başlaması sağlanmıştır. Bu yazı, yasanın uygulamaya konmasını izleyen yıllarda Sağlık Bakanlığı’nın öncülüğünde yürütülmüş gebelikten korunma ve isteyerek düşük çalışmalarını bir bütün olarak ele almış ve bunların sonuçlarını özetlemektedir. Yasayı izleyen on yıl içinde modern kontraseptif kullanımındaki özellikle kırsal kesim ve Doğu bölgesindeki hızlı artış yasanın izin verdiği uygulamaların başarısı olarak yorumlanabilir. Ayrıca yasallaşmasını izleyen yıllarda, özellikle doksanlı yıllarda “kürtaj” sayıları gittikçe azalmış; isteyerek düşük hızı 1987’teki 100 gebelikte 24’ten 2008’de 100 gebelikte 10’a kadar düşmüştür. Bununla birlikte aile planlaması hizmetlerinin kalitesinde süregiden sorunlar ve hizmetlere ulaşmada da bölgeler, yaş grupları ve gelir grupları arasında da farklılıklar vardır. Yakın zamanda uygulamaya konan Sağlıkta Dönüşüm Programının üreme sağlığı hizmetlerinin sunumu ve kullanımı üzerindeki etkilerinin ivedilikle araştırılması gerekmektedir. Ülke nüfus artışının azalması ve durması yönündeki kaygılar genellikle kötü sağlık sonuçlarına yol açan yasakçı politikalarla değil sosyal destek politikalarıyla karşılanmalıdır.
Sağlıkta dönüşüm programı üreme sağlığı hizmetleri aile planlaması hizmetleri nüfus artış hızı
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Review |
Authors | |
Publication Date | November 1, 2012 |
Submission Date | January 1, 2012 |
Published in Issue | Year 2012 Volume: 10 Issue: Özel Sayı |
TURKISH JOURNAL OF PUBLIC HEALTH - TURK J PUBLIC HEALTH. online-ISSN: 1304-1096
Copyright holder Turkish Journal of Public Health. This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.