Predictors of Education Faculty Students’ Submissive Behavior

Yıl 2015, Cilt: 5 Sayı: 43, 82 - 94, 14.04.2015

Birsen Şahan Yılmaz

Öz

In this research, predictors of submissive behavior of the students in the faculty of education aimed to determine in terms of sociotropy autonomy personality characteristics and socio-demographic variables. First and fourth grade students’ ongoing education to Faculty of Education in İnönü University constitute the sample of research. Information Form prepared by the researcher, Submissive Behavior Scale and Sociotropy Autonomy Scale used as measurement tools. The research data were tested using t-test for independent groups, Pearson Product Moment Correlation Analysis and Stepwise Multiple Regression Analysis. Signifi cant differences were obtained between the levels of submissive behavior of the students having high and low sociotropy - autonomy personality trait. Positive signifi cant correlation was obtained between the levels of submissive behavior with sociotropy subscales “concern about disapproval”, “concern over separation”, “pleasing others” and with autonomy subscale “freedom from control”, “preference for solitude”. As a result of regression analysis “concern over separation”, “pleasing others”, “school success”, “family income”, “gender” and “grade level” explained the 30.3 % of the total variance in the level of submissive behavior

Anahtar Kelimeler

submissive behavior, college students, sociotropy, autonomy

Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Boyun Eğici Davranışlarının Yordayıcıları

Öz

Bu araştırma ile İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi öğrencilerinin boyun eğici davranışlarının, sosyotropi otonomi kişilik özellikleri ve sosyo-demografik değişkenler açısından yordanma gücünün belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini 2011–2012 eğitim öğretim yılı güz döneminde eğitim fakültesinde öğrenimine devam etmekte olan 1. ve 4. sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise evrenden seçkisiz yolla belirlenen 383’ü kız, 202’si erkek olmak üzere toplam 585 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırma verileri araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu, “Boyun Eğici Davranışlar Ölçeği” ve “Sosyotropi Otonomi Ölçeği” ile toplanmıştır. Araştırma verileri, Bağımsız Gruplar için t Testi; Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Analizi ve Aşamalı Çoklu Regresyon Analizi kullanılarak test edilmiştir. Sosyotropi - otonomi kişilik özelliği yüksek ve düşük olan öğrencilerin boyun eğici davranış düzeyleri arasında anlamlı farklılık elde edilmiştir. Boyun eğici davranış düzeyleri ile sosyotropi alt ölçekleri olan “onaylanma kaygısı”, “ayrılık kaygısı” ve “başkalarını memnun etme kaygısı”; otonomi alt ölçekleri olan “özgürlük” ve “yalnızlıktan hoşlanma” arasında pozitif yönde anlamlı ilişki elde edilmiştir. Yapılan regresyon analizi sonucunda işleme alınan değişkenlerden “onaylanma kaygısı”, “başkalarını memnun etme kaygısı”, “okul başarısı”, “gelir düzeyi”, “cinsiyet” ve “sınıf düzeyi” değişkenlerinin boyun eğici davranış düzeyindeki toplam varyansın % 30.3’ünü açıkladığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

boyun eğici davranış, üniversite öğrencileri, sosyotropi, otonomi

Kaynakça

• Alden, L. E. ve Bieling, P. J. (1996). Interpersonal convergence of personality constructs in dynamic and cognitive models of depression. Journal of Research in Personality, 30, 60–75.
• Allan, S. ve Gilbert, P. (1997). Submissive behavior and psychopathology. British Journal of Psychopathology, 36, 467–488.
• Atli, A., Kaya, A. ve Bölükbaşı-Macit, Z. (2010). İlköğretim II. kademe öğrencilerinin boyun eğicim davranış düzeylerinin incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 61-79.
• Bagby, R. M., Gilchrist, E. J., Rector, N. A., Dickens, S. E., Joffe, R. T., Levitt, A. ve diğerleri (2001). The stability and validity of the sociotropy and autonomy personality dimensions as measured by the revised personal style inventory. Cognitive Therapy and Research, 25(6), 765–779.
• Beck, A. T., Wright, F, D., Newhan, C. F. ve Liese, B. S. (1993). Cognitive therapy of substance abuse. NY: The Guilford Press.
• Budak, S. (2006). Psikoloji sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Buss, D. M. ve Craik, K. H. (1986). Acts, dispositions and clinical assessment: The psychopathology of everyday conduct. Clinical Psychology Review, 6, 387-406.
• Büyüköztürk, Ş. (2009). Veri analizi el kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Cattell, H. B. (1989). The 16PF: Personality in depth. Champaign, IL: Institute for Personality and Ability Testing,
• Chang, E. C. (1996). Cultural differences in optimism, pessimism, and coping: Predictors of subsequent adjustment in Asian American and Caucasian American college students. Journal of Counseling Psychology, 43, 113-123.
• Cheung, M. S. P., Gilbert, P. ve Irons, C. (2004). An exploration of shame, social rank and rumination in relation to depression. Personality and Individual Differences, 36, 1143–1153.
• Çelik, Ç. B. ve Odacı, H. (2011). Öğretmen adaylarının kendilik algılarını yordayıcı olarak boyun eğici davranışlar. e-Journal of New World Sciences Academy, 6(2), 1388-1398.
• Çokluk, Ö. (2010). Lojistik regresyon analizi: Kavram ve uygulama. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(3) 1357-1407.
• Deluty, R. H. (1985). Consistency of assertive, aggressive, and submissive behavior for children. Journal of Personality and Social Psychology, 49(4), 1054–1065.
• Gilbert, P. (2000). The relationship of shame, social anxiety and depression: The role of the evaluation of social rank. Clinical Psychology and Psychotherapy, 7, 174-189.
• Gilbert, P. ve Allan, S. (1994). Assertiveness, submissive behaviour and social comparison. British Journal of Clinical Psychology, 33(3), 295-306.
• Gilbert, P. ve Procter, S. (2006). Compassionate mind training for people with high shame and self-criticism: overview and pilot study of a group therapy approach. Clinical Psychology and Psychotherapy, 13, 353–379.
• Gurtman, M. B. (2009). Exploring personality with the interpersonal circumplex. Social andPersonality Psychology Compass, 3, 1-19.
• Harwood, T. M., Beutler, L. E. ve Charvat, M. (2010). Cognitive-behavioral therapy and psychotherapy integration. In K. S. Dobson (Ed.). Handbook of cognitive-behavioral therapies (3rd Edition). ( pp 94- 130). NY: The Guilford Press.
• Hmel, B. A. ve Pincus, A. L. (2002). The meaning of autonomy: On and beyond the interpersonal circumplex. Journal of Personality, 70 (3), 277-307.
• Horowitz, L. M., Locke, K. D., Morse, M. B., Waikar, S. V., Dryer, D. C., Tarnow, E. T. ve arkadaşları (1991). Self-derogations and the interpersonal theory. Journal of Personality and Social Psychology, 61(1), 68-79.
• Kabakçı, E. (2001). Üniversite öğrencilerinde sosyotropik/ otonomik kişilik özellikleri, yaşam olayları ve depresif belirtiler. Türk Psikiyatri Dergisi, 12(4), 273-282.
• Kampen, D., Beurs, E. ve Andrea, H. (2008). A short form of the dimensional assessment of personality pathology-basic questionnaire (DAPP-BQ): The DAPP-SF. Psychiatry Research, 160, 115–128.
• Kara, H., Uzgören, N. ve Uzgören, E. (2013). Yöneticilerde boyun eğici davranışların kökenleri üzerine bir araştırma. International Journal of Social Science, 6(3), 263-284.
• Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri (18. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
• Kaya, N., Aştı, T., Acaroğlu, R., Kaya, H. ve Şendir, M. (2006). Hemşire öğrencilerin sosyotropik-otonomik kişilik özellikleri ve ilişkili faktörlerin incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 10(3), 1-11.
• Kaya, M., Güneş, G., Kaya, B. ve Pehlivan, E. (2004). Tıp fakültesi öğrencilerinde boyun eğici davranışlar ve şiddetle ilişkisi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 5, 5-10.
• Koç, M., Bayraktar, B. ve Çolak, S. (2010). Üniversite öğrencilerinde boyun eğici davranışlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 28, 257-280.
• Leech, N., Barrett K. ve Morgan, G. (2005). SPSS for intermediate statistics. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates
• Lynch, T. R., Robins, C. J. ve Morse, J. Q. (2001). Couple functioning in depression: The roles of sociotropy and autonomy. Journal of Clinical Psychology, 57, 93–103.
• Markus, H.R. ve Kitayama, S. (1991). Culture and the self: Implications for cognition, emotion, and motivation. Psychological Review, 98(2), 224–253.
• Morgan, T. A. ve Clark, L. A. (2010). Passive-submissive and active-emotional trait dependency: Evidence for a two- factor model. Journal of Personality, 78, 1325– 1352.
• O’Conner, L. E., Berry, J. W. ve Weiss, J. (2000). Survivor guilt, submissive behaviour and evalutionar theory: The down-side of winning in social comparison. British Journal of Medical Psychology, 73, 519-530.
• Odacı, H. (2007). Submissive behaviors and automatic negative thoughts among adolescent boys and girls: A study with a Turkish sample. Social Behavior and Personality, 35(8), 1021-1026.
• Özkan, İ. A. ve Özen, A. (2008). Öğrenci hemşirelerde boyun eğici davranışlar ve benlik saygısı arasındaki ilişki. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 7(1), 53-58.
• Pallant, J. (2005). SPSS survival manual. Australia: Allen & Unwin Pincus, A. L. ve Gurtman, M. B. (1995). The three faces of interpersonal dependency structural analysis of self- report dependency measures. Journal of Personality and Social Psychology, 69, 744–758.
• Sato, T. ve McCann, D. (2007). Sociotropy–autonomy and interpersonal problems. Depression and Anxiety, 24, 153-162.
• Serinkan, C. ve Barutçu, E. (2006). Pamukkale Üniversitesi İİBF öğrencilerinin kariyer planları ve sosyotropi- otonomi kişilik özelliklerine ilişkin bir araştırma. Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, 8(2), 317-339.
• Sturman, E. D. (2011). Involuntary subordination and its relation to personality, mood, and submissive behavior. Psychological Assessment, 23(1), 262–276.
• Şahin, N. H. ve Şahin, N. (1992, June). Adolescent guilt, shame, and depression in relation to sociotropy and autonomy. Paper presented at the World Congress of Cognitive Therapy, Toronto, Canada
• Şahin, N., Ulusoy, M. ve Şahin, N. (1993). Exploring the sociotropy-autonomy dimensions in a sample of Turkish psychiatric inpatients. Journal Clinical Psychology, 49(2), 751-63.
• Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (1996). Using multivariate statistics. NY: Harper Collins College Publishers.
• Tiedens, L. Z. ve Fragale, A. R. (2003). Power moves: Complementarity in dominant and submissive nonverbal behavior. Journal of Personality and Social Psychology, 84(3), 558 –568.
• Torun, S., Arslan, S., Nazik, E. N., Akbaş, M. ve Yalçın, S. Ö. (2012). Hemşirelik öğrencilerinin benlik saygısı ve boyun eğici davranışlarının incelenmesi. Cumhuriyet Tıp Dergisi, 34, 399-404.
• Tuzcuoğlu, S. ve Korkmaz, B. (2001). Psikolojik danışma ve rehberlik öğrencilerinin boyun eğici davranış ve depresyon düzeylerinin incelenmesi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 14, 135-152.
• Tümkaya, S., Aybek, B. ve Çelik, M. (2010). Yoksul ailelerden gelen ergenlerde psiko-sosyal bir olgu olarak umutsuzluk ve boyun eğici davranışların incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 970-984.
• Türküm, A. S. (2005). Do optimism, social network richness, and submissive behaviors predict well- being? Study with a Turkish sample. Social Behavior and Personality, 33(6), 619-628.
• Uysal, D. ve Gürcan, U. (2008, Haziran). Öğretmen adaylarının boyun eğme davranışlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Sözel bildiri, II. Ulusal PDR Uygulamaları Sempozyumu, Konya, Türkiye.
• Varnum, M. E. W., Grossmann, I., Kitayama S. ve Nisbett, R. E. (2010). The origin of cultural differences in cognition: the social orientation hypothesis. Current Directions in Psychological Science, 19(1), 9–13.
• Yıldırım, İ. ve Ergene, T. (2003). Lise son sınıf öğrencilerinin akademik başarılarının yordayıcısı olarak sınav kaygısı, boyun eğici davranışlar ve sosyal destek. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 224-234.
• Yıldırım, İ. (2004). Lise öğrencilerinde boyun eğici davranışların yaygınlığı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 220-228.
• Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal / 2015, 5 (43)