Social Interest and Contact Disturbances as Predictors of Relationship Satisfaction in Romantic Relationship

Year 2020, Volume: 10 Issue: 58, 367 - 384, 30.09.2020

Meryem Vural Batık , Hatice Epli , Seher Balcı Çelik Nurdan Doğru Çabuker

Abstract

The aim of this study is to determine the predictive effects of social interest and contact disturbances on relationship satisfaction. Study group consists of 405 university students. Data were collected by the “Premarital Relationship Assessment Scale”, the “Adlerian Social Interest Scale-Romantic Relationship Form”, and the “Gestalt Contact Disturbances Scale”. According to the results of Multiple Regression Analysis, social interest, contact, and full contact predict relationship satisfaction in romantic relationships significantly. “Social interest” predicts relationship satisfaction in the first place, “full contact” predicts in the second place, and “contact” predicts in the third place. These three variables together explain 31% of the relationship satisfaction. According to the results of One-Way MANOVA, social interest, contact disturbances, and relationship satisfaction in romantic relationships differ significantly by gender. While social interest and relationship satisfaction levels of females are significantly higher; contact, full contact, and final contact levels of males are significantly higher.

Keywords

Relationship Satisfaction, Social Interest, Contact Disturbances, Regression

References

• Abakay, A. (2015). Romantic relationship satisfaction as predicted by perceived family of origin experiences and education. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Syracuse University.
• Abbott, M. L. (2011). Understanding educational statistics using: Microsoft Excel and SPSS. United States: John Wiley & Sons, Inc.
• Adler, A. (1978). Cooperation between the sexes (H. L. Ansbacher & R. R. Ansbacher, Eds.). Garden City, NY: Doubleday & Company.
• Adler, A. (2000). Sosyal duygunun gelişiminde bireysel psikoloji. H. Özgü (Çev.). İstanbul: Hayat Yayınları
• Adler, A. (2002). Psikolojik aktivite: Üstünlük duygusu ve toplumsal ilgi. B. Çorakçı (Çev.). İstanbul: Say Yayınları.
• Anders, S. L. & Tucker, J. S. (2000). Adult attachment style, interpersonal communication competence, and social support. Personal Relationships, 7, 379–389.
• Ansbacher, H. L. (1991a). The concept of social interest. Journal of Individual Psychology, 47(1), 28-46.
• Ansbacher, H. L. (1991b). The development of Adler’s concept of social interest: A critical study. Journal of Individual Psychology, 47(1), 64-65.
• Bickhard, M. H. & Ford, B. L. (1991). Adler’s concept of social interest: A critical explication. Journal of Individual Psychology, 47(1), 61-63.
• Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (24. baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2019). Bilimsel araştırma yöntemleri. (27. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Cihangir-Çankaya, Z. (2009). Özerklik desteği, temel psikolojik ihtiyaçların doyumu ve öznel iyi olma: Öz belirleme kuramı. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(31), 23-31.
• Clarkson, P. (1994). Gestalt counselling ın action. Londra: Sage Publications.
• Collins, W. A. (2003). More than myth: The developmental significance of romantic relationships during adolescence. Journal of Research on Adolescence, 13 (1), 1-24.
• Çıngı, H. (1994). Örnekleme kuramı. (2. Baskı). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Basımevi.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LİSREL uygulamaları. (5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Daş, C. (2006). Büyümek ve gelişmek: Geştalt terapi yaklaşımı. Ankara: HYB
• Erikson, E. H. (1968). Identity: Youth and crisis. New York: Norton.
• Feeney, J. A. (2002). Attachment, marital interaction and relationship satisfaction: A diary study. Personal Relationships, 9, 39-55.
• Fincham, F. D. & Beach, S. H. (2006). Relationship satisfaction. A. L. Vangelisti, D. Perlman (Eds.). In the “Cambridge handbook of personal relationships” (pp. 579-594). New York, NY US: Cambridge University Press.
• Fletcher, G. J., Simpson, J. A., Campbell, L. & Overall, N. C. (2015). Pair-bonding, romantic love, and evolution: The curious case of Homo sapiens. Perspectives on Psychological Science, 10(1), 20-36.
• Furman, W. & Buhrmester, D. (1992). Age and sex differences in perceptions of networks of personal relationships. Child Development, 63 (1), 103-115.
• Gill, D. S., Christensen, A. & Fincham, F. D. (1999). Predicting marital satisfaction from behavior: Do all roads really lead to Rome? Personal Relationships, 6, 369-387.
• Gizir, C. A. (2012). İlişki İnançları Ölçeği’nin uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 37-45.
• Gürdil, G. (2014). Üstlenilmiş travma ve ikincil travmatik stresin travmatik yaşantılara müdahale eden bir grup üzerinde geştalt temas biçimleri çerçevesinde değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Hendrick, S.S. (1988). A generic measure of relationship satisfaction. Journal of Marriage and Family, 50, 93-98.
• Hinde, R. A. (1997). Relationships: A dialectical perspective. Psychology Press: Taylor ve Francis Ltd.
• Holt-Lunstad, J., Birmingham, W. & Jones, B. Q. (2008). Is there something unique about marriage? The relative impact of marital status, relationship quality, and network social support on ambulatory blood pressure and mental health. Annals of Behavioral Medicine, 35(2), 239-244.
• Jacobs, S. (2007). The implemention of humour as deflective technique in contact boundary disturbance. Mastre of diaconiologh, Universty of South Africa.
• Johnson, P., Smith, A. & Nelson, M. (2003). Predictors of social ınterest in young adults. Journal of Individual Psychology, 59, 281-292.
• Kalkan, M. (2009). Adlerian social interest scale-romantic relationship form (ASIS-RR): Scale development and psychometric properties. Individual Differences Research, 7(1), 40-48.
• Kalkan, M. (2010). Ergen romantik ilişkilerinde duygusal istismar, fiziksel istismar ve soruna yönelmeye Adlerian bir bakış: Sosyal ilgi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11, 242-247.
• Kalkan, M. & Kaya, S. N. (2007). Evlilik Öncesi İlişkileri Değerlendirme Ölçeğinin (EÖİDÖ) geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Aile ve Toplum 3(11), 35-40.
• Kalkan, M. & Yalçın, İ. (2012). Evlilik öncesi dönem ve romantik ilişkiler. M Kalkan & Z. Hamamcı (Eds.). In “Evlilik Öncesi Psikolojik Danışma (pp. 1-7). Ankara: Anı Yayıncılık
• Kaplan, H. (1991). Sex differences in social interest. Individual Psychology, 47, 206-209.
• Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kepner, J. I (1982) Questionnaire measurement of personality styles from the theory of gestalt therapy. Unpublished doctoral dissertation, Kent State University, Ohio.
• Kirchner, M. (2000). Gestalt therapy theory: An overwiew. Journal of Gestalt Therapy 4, (3).
• Kuyumcu, B. (2011). Evli kişilerde Gestalt temas biçimleri ve bağlanma stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(5), 57-70.
• Leak, G. K. & Gardner, L. E. (1990). Sexual attitudes, love attitudes, and social interest. Individual psychology: Journal of Adlerian Theory, Research & Practice, 46(1), 55-60.
• Logan, E., Kern, R., Curlette, W. & Trad, A. (1993). Couples adjustment, life-style similarity, and social interest. Individual Psychology, 49, 457–467.
• MacCallum, R. C., Widaman, K. F., Zhang, S., & Hong, S. (1999). Sample size in factor analysis. Psychological methods, 4(1), 84-99.
• Markowski, E. M. & Greenwood, P. D. (1984). Marital adjustment as a correlate of social interest. Individual Psychology: Journal of Adlerian Theory, Research & Practice, 40, 300–308.
• Mutlu-Tagay, Ö., Çalışandemir, F. & Ünüvar, P. (2018). Contact disturbance and self-esteem as the predictors of the abuse perceived in romantic relationship, Journal of Human Sciences, 15(2), 707-716.
• Olderbak, S. & Figueredo, A. J. (2009). Predicting romantic relationship satisfaction from life history strategy. Personality and Individual Differences, 46, 604–610.
• Onur, B. (1995). Gelişim psikolojisi: Yetişkinlik, yaşlılık, ölüm (3. Baskı). Ankara: İmge Kitabevi.
• Perls, L. (1982). Living at the boundary. J. A. Wysong (Eds.). In Gestalt therapy (pp. 87-95). New York: Gestalt Journal Publication.
• Philippson, P. (2001). Self in relation. London: Karnac Boks.
• Polster, E. & Polster, M. (1974). Gestalt therapy ıntegrated: Contours of theory and practice. New York: Vintage Books.
• Rennebohm, S. B., Seebeck, J., & Thoburn, J. W. (2017). Attachment, dyadic adjustment, and social interest: An indirect effects model. The Journal of Individual Psychology, 73(3), 208-224. http://dx.doi.org/10.1353/jip.2017.0017
• Rusbult, C. E. (1980). Commitment and satisfaction in romantic associations: A test of the investment model. Journal of Experimental Social Psychology, 16, 172–186. Doi:10.1016/0022-1031(80)90007-4
• Saraç, A., Hamamcı, Z. & Gürçay, S. (2015). Üniversite öğrencilerinin romantik ilişki doyumunu yordaması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(43), 69-81.
• Satıcı, B. & Deniz, M. E. (2018). Cinsiyetin romantik ilişki doyumu üzerindeki etkisi: bir meta-analiz çalışması. İlköğretim Online, 17(2), 1077-1095. Doi: 10.17051/ilkonline.2018.419356.
• Soyer, M. (2004). Toplumsal İlgi Ölçeğinin uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(21), 29-34.
• Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (6. Ed.). United States: Pearson Education.
• Tagay, Ö. (2010). Üniversite öğrencilerinin temas engellerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(19), 71-86.
• Tagay, Ö. & Voltan-Acar, N. (2012). Gestalt Temas Engelleri Ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(37), 61-72.
• Tekin-Çatal, M. & Kalkan, M. (2018). Üniversite öğrencilerinde kişilerarası ilişki tarzları ve -romantik ilişkilerde sosyal ilgi düzeylerinin incelenmesi. Turkish Studies Educational Sciences, 13 (11), 1205-1218. Doi: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.
• Tutarel-Kışlak, Ş. (2002). İlişkilerde Mutluluk Ölçeği (İMÖ): Güvenirlik ve geçerlik çalışması. Kriz Dergisi, 10, 37-43.
• Tümlü- Ülker, G. & Voltan-Acar, N. (2017). Türk öğretmen adaylarının temas engel düzeylerinin incelenmesi. International Journal of Social Science, 54, 451-461. Doi: http://dx.doi.org/10.9761/JASSS3807.
• Voltan-Acar, N. (2006). Ne kadar farkındayım? Gestalt terapi (6th ed.). Ankara: Nobel Publication.
• Watkins, C. E. (1994). Measuring social interest. Individual Psychology, 50, 69-96.
• Yazıcı, S. & Şahin, M. (2019). Üniversite öğrencilerinin psikolojik yardım alma ve romantik ilişki durumunun Gestalt temas biçimleri açısından incelenmesi. Kastomonu Eğitim Dergisi, 27(4), 1649-1658.