Yetiştirme Sistemlerinin Beyaz Hindilerin Karkas verimlerine ve Hindi Etinin Genel Beğeni Düzeylerine Etkileri

Year 2020, Volume: 7 Issue: 3, 720 - 726, 20.07.2020

Hakan İnci

https://doi.org/10.30910/turkjans.730003

Abstract

Bu çalışma, kapalı ve serbest dolaşımlı sistemlerde yetiştirilen beyaz hindilerin karkas ağırlıklarının, yenilebilir iç organ ağırlıklarının ve yetiştirme sistemlerine göre etlerin duyusal analiz ve genel beğeni kalite özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Denemede günlük yaşta toplam 90 adet hindi palazı kapalı sistem (K1), %50 yem + mera (K2) ve Mera (K3) gruplarına 3 tekerrürlü olacak şekilde şansa bağlı olarak dağıtılmıştır.
K1, K2 ve K3 gruplarının 17. hafta sonundaki karkas ağırlıkları erkek + dişi karışık (ED) olarak sırasıyla; 9252,10 g, 6979,20 g ve 5953,40 g olarak bulunmuştur (P<0.05). Hindi etine ait görünüş, renk, koku, lezzet ve genel beğeni gibi kalite özellikleri bakımından ise K1, K2 ve K3 gruplarının, aynı şartlarda pişirilen hindi etleri arasında genel beğeni düzeyleri sırasıyla 8,00±0,32, 9,00±0,16 ve 9,47±0,16 puanlar almışlardır. K3 ve K2 sisteminde yetiştirilen hindilerin etleri K1 sistemde yetiştirilen hindilerin etlerinden daha fazla beğenilmiştir. (P<0,05).
Sonuç olarak, hindi yetiştiriciliğinde meraya dayalı yetiştiricilikte; K1 sisteminde elde edilen karkas ağırlığına yakın değerlere ulaşılabildiği, K2 ve ilk sekiz haftadan sonra tamamen mera şartlarında (K3) büyütmenin karkas özellikleri ve hayvan sağlığı açısından daha fazla tercih edildiği saptanmıştır. Bunun yanı sıra K1, K2 ve K3 olmak üzere 3 farklı yetiştirme sisteminde üretilen etler arasında en yüksek beğeni düzeyini K3 grubunun aldığı belirlenmiştir. Beğeni açısından ikinci sırayı K2 grubu almıştır. Yapılan lezzet testi sonuçlarına göre K3 grubunun K1 sisteminde yetiştirilen gruba oranla duyusal analiz ve genel beğeni kalite özelliklerinin bakımından daha yüksek beğeni düzeyine ulaştığı saptanmıştır.

Keywords

Yetiştirme sistemi, beyaz hindi, karkas verimi, mera

References

• Aksoy, Ş., Aksoy, T., İşcan, N., “Tekirdağ ilindeki otlatmaya dayalı hindi besiciliğinde maliyet analizi”, I. Ulusal Zootekni Kongresi, T.C. Ziraat Bankası Kültür Yayınları, Antalya, 29(2): 48-54, 1996.
• Anonim, “Hindi Yetiştiriciliği”, Uluslararası Tarım ve Gıda Konfederasyonu, 2014.
• Anonim, “Kanatlı verileri yıllığı”, Besd-Bir, Ankara, 2006.
• Anonim, “Tarımsal işletmeler genel müdürlüğü bilgi belge merkezi (TİGEM)”, 2007.
• Anonim, “TC Başbakanlık DPT. 8. beş yıllık kalkınma planı. Hayvancılık Ö.İ.K. Kanatlı kümes hayvanları yetiştiriciliği grubu”, 6. Bölüm. s; 75-92. “Hayvancılık ekonomisi grubu”, 9. Bölüm. s; 134. Ankara, 1999.
• Blake, IP., “Tavukçuluk artıklarının değerlendirilme yöntemleri”, Uluslararası Tavukçuluk Kongresi 93, İstanbul. 106-107, 1993.
• Cömert, N., “Mısır-soya esaslı etlik erkek hindi yem karmalarına katılan avilamycin, bio-moss, cylactin, yucca schidigera ekstraktının besi performansı, kesim sonuçları ile bazı kan ve bağırsak parametreleri üzerine etkileri”, (Basılmamış Doktora Tezi), 2004.
• Ekinci, Y., “Batman ili entansif koşullarında yapılan hindi yetiştiriciliğinin genel yapısı”, B.Ü. Fen Bilimleri Enst. (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), 2015.
• Eratalar, SA., “Beyaz hindilerde yerleşim sıklığının performans, karkas kalitesi ve bazı stres parametrelerine etkisi”, (Basılmamış Doktora Tezi), 2008.
• Gatchalian, MM., “Quality assesment through statistically based sensory evaluation methods”, The TQM Magazine, 11(6): 389–396, 1999.
• Hall, S., “Turkeys turned meat-machines”, (www.earthsave.ca) 1996.
• İnci, H., Taysı, R., Sevinç, EH., “Bingöl ili hindi yetiştiriciliğinin mevcut durumu ve sorunları”, Tr. Doğa ve Fen Derg.-Tr.J.Nature Sci., 2(1): 85-89, 2013.
• Karaca, O., Vanlı, Y., Demirel, M., Eratak, S., Çetin, M., Aydın, A., “Bronz ırkı hindilerin kapalı ve açık yetiştirme koşullarında gelişme ve karkas özellikleri üzerine araştırmalar”, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, Van,1991.
• Kırkpınar, F., Mert, S., “Etlik hindi üretiminin temel ilkeleri”, Hasad Hayvancılık Dergisi, 2(9): 24-27, 2004.
• Koçak, Ç., “Hindi yetiştiriciliği”, T.C. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Teşkilatlanma ve Destekleme Genel Müdürlüğü, Yayın No; 7, Ankara, 1984.
• Küçükbayrak, U., “Diyarbakır ili merkez ve ilçelerinde hindi yetiştiriciliğinin yapısı ve durumu”, B.Ü. Fen Bilimleri Enst. (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), 2015.
• Özdemir, G., “Kaya kekliklerinin (Alectoris graeca) yer ve kafes sistemlerinde büyüme, besi performansı ve karkas özellikleri”, F.Ü. Sağlık Bilimleri Est. (Doktora Tezi), 2007.
• Özer, H., Özbey, O., “Beyaz ve bronz hindilerin (Meleagris gallopavo) entansif ve yarı entansif şartlarda bazı verim özellikleri: II. kesim ve karkas özellikleri”, Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Veteriner Dergisi 27(3): 135-140, 2013.
• Özkan, K., Ergül, M., “Kasaplık piliç karmalarında soya küspesi yerine pamuk tohum küspesi kullanılma imkanları”, Ege Üni. Zir. Fak. Dergisi. 11(1): 147-157, 1974.
• Peryam, DR. and Pilgrim, FJ., “Hedonic scale method for measuring food preferences”, Food Technology, 11; 9–14, 1957.
• Porkhorst, CR, Mountrey, GS., “Poultry meat and egg production”, Newyork, NY, 1998.
• Poste, LM., “A Sensory perspective of effect of feeds on flavour in meats, poultry meats”, Journal of Animal Science, 68; 4414–4420, 1990.
• Reilly, TI. and York, RK., “Guidance on Sensory Testing and Monitoring of Seafood for Presence of Petroleum Taint Following an Oil Spill”, NDAA Technical Memorandum NOS OR&R, No:9. Washington, USA, 2001.
• Sipahi, C., “Entansif hindi yetiştiriciliği işletmelerinde kârlılık ve verimlilik analizleri”, Hayvan Sağlığı Ekonomisi Ve İşletmeciliği Anabilim Dalı Doktora Tezi. Türkiye Cumhuriyeti. Ankara Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2010.
• Şengül, T., Yurtseven, S., Polat, T., “Entansif ve yarı entansif koşullarda (Özel Olarak Tesis Edilmiş Hindi Mer’alarında) yetiştirilen bronz hindilerin besi performansları ve karkas özellikleri yönünden karşılaştırılması”, Turk J Vet Anim Sci, 23(3): 489-493, 1999.
• Turhan, K., “Potasyum sorbat ve laktik asitin vakum paketlenmiş tavuk etlerinin raf ömrüne etkisi”, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Gıda Mühendisliği Fakültesi, Gıda Bilimi ve Teknolojisi ABD. Ankara. 1992.
• Xu, L., “The removal of phenolic compounds for the production of high quality canola protein isolates”, Graduate Department of Chemical Engineering and Applied Chemistry, University of Toronto. Canada. 1999.