ENVIRON MENTAL MOVEMENTS IN TERMS OF SOCİAL MOVEMENTS SOCIOLOGY

Yıl 2018, Sayı: 1, 8 - 35, 01.06.2018

Hikmetullah Kılıç

Öz

In pre-1970 sociological studies social movements were treated as a form of collective movements. With the influence of globalization, social movements have been involved in the process of evolution.Representation of the theoretical crisis emerged in explaining the social movements as a result of social changes and transformations in the sociological context.The new social movements paradigm distinguishes social movements in terms of values such as actors, structure and theme area, goals, organizational structure, emotion and action style by emphasizing the changing characteristics of social movements. Unlike social movements, the environmental movements that emerge in this frame work reveal the perspective of "new life model". In this context, it does not emerge with a suggestion like 'return to nature' in the first period, but relate the proposals about problems such as quality of life, housing, urban transport, destruction of green spaces, public services, community movements, nuclear energy policy, public open spaces to management and decision making conditions and suggests selfsufficient, local radios, collective assistance networks and cooperative organizations as solutions to these problems

Anahtar Kelimeler

Social Movements, Environmental Movements, New Life Model

SOSYAL HAREKETLER SOSYOLOJİSİ AÇISINDAN ÇEVRE HAREKETLERİ

Öz

1970 öncesi sosyoloji çalışmalarında sosyal hareketler bir kolektif hareketler biçimi olarak ele alınmaktaydı. Küreselleşmenin etkisiyle sosyal hareketler evrilme sürecine müdahil olmuştur. Sosyolojik bağlamda toplumsal değişim ve dönüşümlerin sonucunda sosyal hareketleri açıklamada kuramsal kriz temsiliyeti ortaya çıkmıştır. Yeni sosyal hareketler paradigması sosyal hareketlerin değişen özelliklerine vurgu yaparak aktörler, yapı ve tema alanı, hedefler, örgütsel yapı, duygu ve eylem biçimi gibi değerler bakımından sosyal hareketlerden ayırmaktadır. Bu çerçevede ortaya çıkan çevre hareketleri, sosyal hareketlerden farklı olarak “yeni yaşam modeli” perspektifini ortaya koymaktadır. Bu bağlamda ilk dönemdeki ‘doğaya dönüş’ gibi bir öneriyle ortaya çıkmayıp, yaşam kalitesi, konut, kentsel ulaşım, yeşil alanların tahribi, kamu hizmetleri, topluluk hareketleri, nükleer enerji politikası, kamuya açık alanlar gibi sorunlarla ilgili önerilerini, yönetim ve karar verme koşullarıyla ilişkilendirmeleri ve bunlara çözüm olarak da kendi kendine yeterli, mahalli radyolar, kolektif yardım ağları ve kooperatif örgütlenmeleri önermektedir

Anahtar Kelimeler

Sosyal Hareketler, Çevre Hareketleri, Yeni Yaşam Modeli.

Kaynakça

• Cansaran, A., & Yıldırım, C. (2008). Çevre Bilimi İle İlgili Başlıca Terimler ve Kavramlar, O. Bozkurt içinde, Çevre Eğitimi (ss. 2-17). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Castells, M. (2008). Kimliğin Gücü, (E. Kılıç, Çev.) İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Castells, M. (2012). İsyan ve Umut Ağları: İnternet Çağında Toplumsal Hareketler, İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
• Castells, M. (2017). Kent Sınıf İktidar (2. b.), (A. Türkün, Çev.) Ankara: Phoenix Yayınevi.
• Cerit Mazlum, S. (2014). Çevrecilik ve Çevre Hareketleri, B. Kartal, & B. Kümbetoğlu içinde, Yeni Toplumsal Hareketler (3 b., ss. 207-144). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• Cohen, J. (2016). Strateji ya da Kimik: Yeni Teorik Paradigmalar ve Sosyal Hareketler. K. Çayır içinde, Yeni Sosyal Hareketler (2. b., s. 101-120). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Çalı, H. (2006). Çevreci Toplumsal Hareket Olarak Greenpeace Türkiye Hareketi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensititüsü Sosyal Çevrebilimi Anadalı- Doktora Tezi.
• Çayır, K. (2016). Toplumsal Sahnenin Yeni Aktörleri: Yeni Sosyal Hareketler. K. Çayır içinde, Yeni Sosyal Hareketler (2. b., s. 11-30). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Çırakman, A., & Ertuğrul, K. (2016). Toplumsal Hareketler Sosyolojisi. F. Acar, & H. Uslu içinde, Siyaset sosyolojisi- Temel Yaklaşımlar, Yeni Tartışmalar (s. 233-254). Ankara: Dipnot Yayınları.
• Çoban, A. (2002). Çevreciliğin İdeolojik Unsurlarının Eklemlenmesi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 57(3), 3-30.
• Çoşkun, M. (2007). Demokrasi Teorileri ve Toplumsal Hareketler. Ankara: Dipnot Yayınları.
• Karacan, A. (2007). Çevre Ekonomisi ve Politikası, İzmir: Ege Üniversitesi Yayınları.
• Keleş, R., Hamamcı, C., & Çoban, A. (2009). Çevre Politikası, Ankara: İmge Yayınevi.
• Le Bon, G. (2015). Kitleler Psikolojisi, İstanbul: Hayat yayınları.
• Lefebvre, H. (2017). Kentsel Devrim. (5. b.), (S. Sezer, Çev.) İstanbul: Sel Yayıncılık.
• Melucci, A. (2016). Çağdaş Hareketlerin Sembolik Meydan Okuması, K. Çayır içinde, Yeni Sosyal Hareketler (2 b., ss. 75-97). İstanbul: Kaknüs.
• Mouffe, C., & Laclau, E. (2008). Hegemonya ve Sosyalist Strateji: Radikal Demokratik Bir Politikaya Doğru. (A. Kardam, Çev.) İstanbul: İletişim Yayınları.
• Offe, C. (2016). Yeni Sosyal Hareketler: Kurumsal Politikanın Sınırlarının Zorlanması, K. Çayır içinde, Yeni Sosyal Hareketler (ss. 47-74). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Önder, T. (2003). Ekoloji Toplum ve Siyaset, Ankara: Odak Yayıncılık.
• Porritt, J. (1989). Yeşil Politika, (2. b.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Şentürk, Ü. (2006). Küresel Yeni Sosyal Hareketler Ve Savaş Karşıtlığı, C.Ü. Sosyal Bilimler Üniversitesi Dergisi(30), 31-46.
• Tilly, C. (2008). Toplumsal Hareketler, İstanbul : Babil Yayınları.
• Touraine, A. (2016). Toplumdan Toplumsal Harekete, K. Çayır içinde, Yeni Sosyal Hareketler (ss. 31-46). İstanbul: Kaknüs.
• Türkdoğan, O. (2013). Sosyal Hareketlerin Sosyolojisi, İstanbul: Bilge Kültür Sanat.
• Uysal, A. (2016). Toplumsal Hareketler Sosyolojisi, İstanbul: Tezkire Yayıncılık.