Amaç: Bu
araştırma capoeira’nın sporcular üzerindeki sosyal bütünleşmesine olan katkı
düzeyini bazı demografik değişkenler açısından belirleyebilmek amacıyla
yapılmıştır.
Materyal ve Yöntem: Tarama
yöntemlerinden genel tarama modeli kullanılarak yapılan araştırmanın
örneklemini tesadüfî örnekleme yöntemiyle seçilmiş gönüllü 86’sı erkek, 49’u
kadın olmak üzere 135 sporcu oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı
olarak Yılmaz, Karlı ve Yetim, (2006) tarafından hazırlanan ve yedi alt
boyuttan oluşan ‘Sporda Sosyal Bütünleşme Ölçeği’ kullanılmıştır. Araştırmada
verilerin çözümlenmesinde verilerin normal dağılıma uygunluğu için Kolmogorov Smirnov testinden
yararlanılmış ve verilerin normal dağılım izlemediği görülmüştür. Bu nedenle araştırmada
parametrik olmayan testler Mann-Whitney U Testi ve Kruskal-Wallis H testi
kullanılmıştır. Krusukal-Wallis H testi analizi sonucunda anlamlı farklılık bulunan
grupların ikili karşılaştırılmasında çoklu karşılaştırma testlerinden
Bonferroni düzeltmesi kullanılmıştır.
Bulgular: Araştırma sonucunda
sporcuların ölçeğe verdikleri yanıtlardan hareketle, örneklemdeki sporcuların
capoeira sporuna katılımlarıyla sosyal beceri algılarının elde ettikleri tüm
alt boyutlarda birbirine yakın puanlarda olumlu yönde olduğu tespit edilmiştir.
Erkek ve kadın sporcular arasında capoeiranın sosyalleşmeye etkisinde
istatiksel olarak bir anlamlılık bulunamamıştır. Capoeira’nın, 27 yaş ve üzeri
sporcular da sosyalleşme etkisinin daha fazla olduğu tespit edilmiştir.
Sonuçlar: İçerisinde müzik, ritim ve sportif hareketlerin
birçok bölümlerini barındıran capoeira spor dalına katılan sporcuların sosyal
beceri algılarının tüm alt boyutlarda sıra ortalamalarının yüksek puanlarda
olduğu tespit edilmiştir. Capoeira yapan bireylerin sosyalleşme düzeylerinin
yüksek olduğu söylenebilir. Bu durumda spor aktivitelerinin bireylerin sosyal
bütünleşme düzeylerini etkilediğini göstermektedir.
Aim: This study was conducted in order to determine the level of contribution of capoeira to the social integration of athletes according to some demographic variables.
Materials and Methods: A total of 135 volunteer athletes, 86 of which were male and 49 of which were female were selected by random sampling method using the general screening method of the screening methods. In order to collect the necessary data in the research, the ‘Social İntegration Scale’ was used in the sport which was prepared by Yılmaz, Karlı and Yetim, (2006) and consisted of seven sub-dimensions. Kolmogorov Smirnov test was used for the normal distribution of data in the analysis of data in the study. It was observed that the data did not follow a normal distribution in response to the outcome and Mann-Whitney U Test and Kruskal-Wallis H test were used in our study. Bonferroni correction from multiple comparison tests was used in the binary comparison of groups with significant differences as a result of Kruskal-Wallis H test analysis.
Results: The results of the study show that the athletes in the sample have positive scores in all the subscales of social skills perceptions with their participation in capoeira sport. There was no statistically significant effect of capoeira on socializing between male and female athletes. At ages 27 and over, it was detected that the socializing effect of athletes was higher than that of other age groups.
Conclusion: According to the findings, athletes who participated in the capoeira sports branch which has many parts of the music, rhythm and sports movements had high scores of social skills perceptions in all sub-dimensions. It can be said that the level of socialization of individuals who are in Capoeira sport is high. In this case, it shows that sports activities affect the level of social integration of the individuals.
Konular | Spor Hekimliği |
---|---|
Bölüm | SPOR YÖNETİM BİLİMLERİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2017 |
Gönderilme Tarihi | 26 Temmuz 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 3 Sayı: 4 |