Investigating the Attachment Styles of Sprint Canoe Athletes to Their Coaches

Yıl 2024, Cilt: 10 Sayı: 4, 338 - 344, 31.12.2024

Abdurrahman Demir

https://doi.org/10.18826/useeabd.1561026

Öz

Aim: The aim of this study was to examine the attachment styles of sprint canoe athletes actively engaged in sports in Turkey towards their coaches.
Methods: A descriptive survey model was employed in this study. A total of 258 sprint canoe athletes, with a mean age of 14.96±1.67, participated voluntarily. The study utilized the Athlete-Coach Attachment Scale (athlete version) and a personal information form prepared by the researcher. As the data were normally distributed, a t-test was applied to compare binary groups, while Pearson correlation analysis was used to examine the relationships between attachment dimensions and continuous variables such as age and years of athletic experience.
Results: The findings revealed that female athletes experienced higher levels of anxious attachment compared to male athletes (p<0.05). A significant difference was observed in the secure attachment subscale between medal-winning and non-medal-winning athletes. Furthermore, a statistically significant positive correlation was found between the secure attachment subscale scores and both the age and athletic experience of the athletes (p<0.05). However, a statistically significant negative correlation was identified between age and avoidant attachment, as well as between athletic experience and anxious attachment subscale scores (p<0.05).
Conclusion: The study concluded that age, years of athletic experience, and medal-winning status were key determinants of secure attachment between sprint canoe athletes and their coaches. Additionally, it was found that female athletes exhibited a higher tendency towards anxious attachment to their coaches compared to male athletes.

Anahtar Kelimeler

Attachment Styles, Flatwater Canoeing, Coach, Athlete

Durgunsu Kano Sporcularının Antrenörlerine Olan Bağlanma Stillerinin İncelenmesi

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de aktif bir şekilde spor yapan durgunsu kano sporcularının antrenörlerine yönelik bağlanma stillerinin incelenmesidir.
Yöntem: Bu araştırmada betimsel tarama modelinden yararlanılmıştır. Araştırmaya yaş ortalaması 14,6±1,67 olan 258 durgunsu kano sporcusu gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmada Sporcu-Antrenör Bağlanma Ölçeği’nin sporcu versiyonu ve araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Araştırmada veriler normal dağıldığı için ikili grupların karşılaştırılmasında t-testi, yaş ve spor yaşı ile bağlanma boyutları arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla pearson korelasyon testi kullanılmıştır.
Bulgular: Araştırma bulgularına göre kadın sporcuların erkek sporculara göre daha fazla kaygılı bağlanma yaşadıkları saptanmıştır (p<0,05). Güvenli bağlanma alt boyutunda madalya almış sporcular ile madalya almayan sporcular arasında anlamlı bir fark olduğu ortaya çıkmıştır. Sporcuların güvenli bağlanma alt boyutu puan ortalaması ile hem yaşları hem de spor yaşları arasında istatistiksel olarak pozitif bir ilişki tespit edilmiştir (p<0,05). Ancak yaş ile kaçınan bağlanma, spor yaşı ile kaygılı bağlanma alt boyutu puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak negatif bir ilişki bulunmuştur (p<0,05).
Sonuç: Durgunsu kano sporcularının antrenörleriyle güvenli bağlanmalarında yaş, spor yaşı ve madalya alma durumunun belirleyici olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca kadınların erkek sporculara oranla antrenörlerine yönelik daha fazla kaygılı bağlanma eğiliminde oldukları tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Bağlanma Stilleri, Durgunsu Kano, Antrenör, Sporcu

Kaynakça

• Abakay, U., & Kuru, E. (2011). Profesyonel ve amatör futbolcuların antrenörleri ile olan iletişim düzeyi farklılıklarının karşılaştırılması. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 13(1), 125-131.
• Abakay, U., & Kuru, E. (2013). Kadın futbolcularda antrenörle iletişim düzeyi ve başarı motivasyonu ilişkisi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 12(1), 20-33.
• Ainsworth, M. D. S., Blehar, M. C., Waters, E., & Wall, S. N. (2015). Patterns of attachment: A psychological study of the strange situation. Psychology press.
• Ateş, C., Yıldız, Y., & Yıldız, K. (2018). Profesyonel basketbol ve voleybolcuların antrenör iletişim beceri düzeyleri algısı ve sporcuların kaygı düzeylerinin araştırılması. Erciyes İletişim Dergisi, 5(3), 40-52.
• Bartholomew, K. J., Ntoumanis, N. & Thagersen-Ntoumani, C. (2009). A review of controlling motivational strategies from a self-determination theory perspective: Implications for sports coaches. International Review of Sport and Exercise Psychology, 2(2), 215-233.
• Bastık, C., & Gümüşdağ, H. (2022). Investigation of attachment styles and levels of athletes in different branches to their coaches. Journal of Educational Issues, 8(3), 14-24.
• Bayram, M., Yankın, Ö., Hafızoğlu, A. F., Büyük, A., Aydın, N. S., & Göçmen, M. (2023). Elit badmintonda sporcu-antrenör ilişkisi. Düzce Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 3(2), 128-132.
• Bowlby, J., Ainsworth, M., & Bretherton, I. (1992). The origins of attachment theory. Developmental Psychology, 28(5), 759-775.
• Davis, L., & Jowett, S. (2014). Coach–athlete attachment and the quality of the coach–athlete relationship: Implications for athlete’s well-being. Journal of sports sciences, 32(15), 1454-1464.
• Davis, L., & Jowett, S. (2013). Understanding the role of the quality of the coach-athlete relationship in the association of athletes’ attachment style and well-being. Psychology of Sport and Exercise, 14, 57-65.
• Gould, D., Collins, K., Lauer, L., & Chung, Y. (2007). Coachinglife skills through football: A study of award winning highschool coaches. Journal of Applied Sport Psychology, 19, 16–37.
• Gould, D., Guinan, D., Greenleaf, C., Medbery, R. & Peterson, K. (1999). Factors affecting olympic performance: perceptions of athletes and coaches from more and less successful teams. The Sport Psychologist, 13(4), 371-394.
• Hamilton, C. E. (2000). Continuity and discontinuity of attachment from infancy through adolescence. Child development, 71(3), 690-694.
• Jowett, S. (2006). Interpersonal and structural features of Greek coach–athlete dyads performing in individual sports. Journal of Applied Sport Psychology, 18(1), 69-81.
• Jowett, S., & Cockerill, I. M. (2003). Olympic medalists’ perspective of the athlete–coach relationship. Psychology of Sport and Exercise, 4, 313–331. https://doi.org/10.1016/ S1469-0292(02)00011-0
• Jowett, S., & Meek, G. A. (2000a). A case study of a top-level coach–athlete dyad in crisis. Journal of Sports Sciences, 18(1), 51-52.
• Jowett, S., & Meek, G. A. (2000b). The coach-athlete relationship in married couples: An exploratory content analysis. The sport psychologist, 14(2), 157-175.
• Jowett, S., & Nezlek, J. (2012). Relationship interdependence and satisfaction with important outcomes in coach–athlete dyads. Journal of Social and Personal Relationships, 29(3), 287-301.
• Karagöz, Y. (2016). SPSS 23 ve AMOS 23 uygulamalı istatistiksel analizler. Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kayhan, R. F. (2020). Determining the attachment styles of football coaches to their athletes. Journal of Educational Issues, 6(2), 232-248.
• Kayhan, R.F., & Kızılet, A. (2021). Futbolcuların antrenörleri ile bağlanma stillerinin belirlenmesi. Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(1), 155-170.
• Kırkbir, F., Zengin, S., & Aydemir, B. (2021). Elit seviyedeki taekwondo sporcularına göre antrenör davranışlarının incelenmesi. Spor Eğitim Dergisi, 5(2), 66-73.
• Kolayiş, H., & Çelik, N. (2018). Examining the relationship between coach-athlete relationship and sport participation motivation among athletes. In 16th International Sport Sciences Congress. Antalya.
• Mikulincer, M., & Shaver, P. R. (2019). Attachment orientations and emotion regulation. Current opinion in psychology, 25, 6-10.
• Mikulincer, M., & Shaver, P. R. (2023). Attachment Theory Expanded. Guilford Publications.
• Mohd Kassim, A. F., Wan Abdullah, W. F. I., Md Japilus, S. J., & Azanuar Yusri, A. S. (2020). Coach-athlete relationship and coaching effectiveness in team sports athletes. In Enhancing Health and Sports Performance by Design: Proceedings of the 2019 Movement, Health & Exercise (MoHE) and International Sports Science Conference (ISSC) (pp. 451-462). Springer Singapore.
• Özşaker, M., Sarı, İ., & Omrak, H. (2016). The importance of the quality of coach–athlete relationship for athletes’ motivation Antrenör sporcu ilişkisinin sporcuların güdülenmesi için önemi. Journal of Human Sciences, 13(2), 3122-3129.
• Partridge, O., Maguire, T., & Newman‐Taylor, K. (2022). How does attachment style affect psychosis? A systematic review of causal mechanisms and guide to future inquiry. Psychology and Psychotherapy: Theory, Research and Practice, 95(1), 345-380.
• Rutter, M., & Nikapota, A. (2002). Culture, ethnicity, society and psychopathology. Child and Adolescent Psychiatry, 4, 277-286.
• Selağzı, S., & Çepikkurt, F. (2014). Determination of coach and athlete communication levels. CBU Journal of Physical Education and Sport Sciences, 9(1), 11-18.
• Tabachnick, B. G., Fidell, L. S., & Ullman, J. B. (2013). Using multivariate statistics (Vol. 6, pp. 497-516). Boston, MA: Pearson.
• Txi, M. R. (2019). The level of relationship between athletes and coaches among sport school students in Malaysia. Jurnal Sains Sukan dan Pendidikan Jasmani, 8(2), 42- 49.
• Zengin, Ö. (2019). Antrenör-sporcu arasındaki ilişkilerde bağlanma stilleri ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Spor Yöneticiliği Anabilim Dalı, Konya.