Determination of Some Vegetables Traits in the Van Lake Basin Bean Genotypes

Yıl 2013, Cilt: 23 Sayı: 2, 102 - 111, 01.06.2013

A. EKİNCİALP S. Şensoy

Öz

This study aimed to identify some of the plant traits in the 95 bean genotypes collected from different regions of Van Lake basin. Germination times ranged from 10 to 28.50 days; flowering time ranged from 49.67 to 83.67 days; harvest time of fresh pod ranged from 77.67 to 125.50 days; length of medium leaflet ranged from 61.48 to130.22 mm; bract length ranged from 3.74 to 8.67 mm; number of flower bud on cluster ranged from 1 to 7.94; pod length ranged from 8.96 to 30.59 cm; pod width ranged from 9.49 to 20.26 mm; 100 seeds weight ranged from 14.92 to 98.16 gr. In addition, in this study, it was determined that the 66 genotypes had Andean origins and of 29 genotypes had Meso-American origins

Anahtar Kelimeler

Bean, Van Lake Basin, Vegetables traits

Van Gölü Havzası Fasulye Genotiplerinin Bazı Bitkisel Özelliklerinin Belirlenmesi

Öz

Bu çalışma Van Gölü havzasının farklı bölgelerinden toplanan 95 adet fasulye genotipine ait bazı bitkisel özellikleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. İncelenen genotiplerin çıkış süresi 10-28.50 gün, çiçeklenme süresi 49.67-83.67 gün, taze bakla hasat süresi 77.67-125.50 gün, orta yaprakçığın boyu 61.48-130.22 mm, brakte boyu 3.74-8.67 mm, salkımda çiçek tomurcuğu sayısı 1-7.94 adet, bakla boyu 8.96-30.59 cm, bakla eni 9.49-20.26 mm, yüz tane ağırlığı 14.92-98.16 g, arasında değerler göstermiştir. Çalışmada ayrıca yüz tane ağırlıkları esas alınarak genotiplerin 66 tanesinin Güney Amerika, 29 tanesinin de Orta Amerika orijinli genotipler olduğu belirlenmiştir

Anahtar Kelimeler

Bitkisel Özellik, Fasulye, Van Gölü Havzası

Kaynakça

• Adams MW, Coyne DP, Davis JHC, Grahaw PH, Francis CA (1985). Common bean (Phaseolus vulgaris). In: Grain Legume Crops. R.J. Summefield and E.H. Roberts (eds.), Collins Professional and Technical Books.
• Anonim (2009).Protocol for distinctness, uniformity and stability tests, Phaseolus vulgaris L., Community Plant Variety Office.
• Anonim (2010). Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Van İl Müdürlüğü Değerleri.
• Anonim (2011). FAOSTAT. Statistic Database. http://faostat.fao.org/
• Balkaya A (1999). Karadeniz bölgesindeki taze fasulye (Phaseolus vulgaris L.) gen kaynaklarının toplanması, fenolojik ve morfolojik özelliklerinin belirlenmesi ve taze tüketime uygun tiplerin teksel seleksiyon yöntemi ile seçimi üzerinde araştırmalar. (Doktora Tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı, Samsun.
• Beebe S, Skroch PW, Tohme J, Duque MC, Pedraza F, Nienhuis J (2000). Structure of genetic diversity among common bean landraces of Middle American origin based on corespondence analysis of RAPD. Crop Science 40: 264-273.
• Benchimol LL, Campos T, Carbonell SAM, Colombo CA, Chioratto AF, Formighieri EF, Gouvea LRL, Souza AP (2007). Structure of genetic diversity among common bean (Phaseolus vulgaris L.) varieties of Mesoamerican and Andean origins using new developed microsatellite markers. Genet Resour Crop Evol, 54: 1747-1762.
• Blair MW, Giraldo MC, Buendia HF, Tovar E, Duque MC, Beebe SE (2006). Microsatellite marker diversity in common bean (Phaseolus vulgaris L.). Theor Appl Genet, 113: 100-109.
• Chacon SMI, Pickersgill B, Debouck DG (2005). Domestication patterns in common bean (Phaseolus vulgaris L.) and the origin of the Mesoamerican and Andean cultivated races. Theor Appl. Genet., 110: 432-444.
• Chiorato FC, Carbonell AMC, Benchimol LL, Chiavegato MB, Dias LAS, Colombo CA (2007). Genetic diversity in common bean accessions evaluated by means of morpho-agromonical and RAPD data. Sci. Agric. (Piracicaba, Braz ), 64 (3):256-262
• Duran L A, Blair M W, Giraldo M C, Macchiavelli R, Prophete E, Nin J C, Beaver J C, (2005). Morphological and molecular characterization of common bean landraces and cultivars from the Caribbean. Crop Science, 45: 1320-1328.
• Dursun A (1999). Erzincan’da yaygın olarak yetiştirilen “Yalancı dermason fasulye” (Phaseolus vulgaris L.) populasyonunun seleksiyon yoluyla ıslahı (Doktora tezi, basılmamış). Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enst., Erzurum.
• Galvan MZ, Menendez-Sevillano MC, De Ron AM, Santalla M, Balatti PA (2006). Genetic diversity among wild common beans from Northwestern Argentina based on morpho-agronomic and RAPD data. Genetic Resources and Crop Evolution, 53: 891-900.
• Gülşen O, Mutlu N (2005). Bitki biliminde kullanılan genetik markırlar ve kullanım alanları. Alatarım,4 (2) : 27-37.
• Kaçar O, Çakmak F, Çöplü N, Azkan N (2004). Bursa koşullarında bazı kuru fasulye çeşitlerinde (Phaseolus vulgaris L.) bakteri aşılama ve değişik azot dozlarının verim ve verim unsurları üzerine etkisinin belirlenmesi. Uludağ. Üniversitesi. Ziraat. Fakültesi. Dergisi, 18 (1): 207-218.
• Kwak M, Gepts P 2009. Structure of genetic diversity in the two major gene pools of common bean (Phaseolus vulgaris L., Fabaceae). Theor. Appl. Genet., 118: 979-992.
• Madakbaş SY, Hız MC, Gültekin Y, Sayar MT (2009). STS/SCAR belirteçler kullanılarak taze fasulye (Phaseolus vulgaris L.) hat ve çeşitlerinde antraknoza (Colletotrichum lindemuthianum (Sacc&Magnus) Lambs. Scrib) dayanıklılık genlerinin tespiti üzerine araştırmalar. XVI. Biyoteknoloji Kongresi, 13-16 Aralık 2009, Antalya. 162-166.
• Marotti I, Bonetti A, Minelli M, Catizone P, Dinelli G (2006). Characterization of some Italian common bean (Phaseolus vulgaris L.) landraces by RAPD, semi- random and ISSR molecular markers. Genetic Resources and Crop Evolution, 54 (1): 175-188.
• Miklas PN, Kelly JD, Beebe SE, Blair MW (2006). Common bean breeding for resistance against biotic and abiotic stresses: from classical to MAS breeding. Euphytica, 147: 105-131.
• Rodino AP, Santalla M, Ron AMD, Singh SP (2003). A core collection of common bean from the Iberian peninsula. Euphytica, 131: 165-175.
• Singh SP (2001). Broadening the genetic base of common bean cultivars: A Review. Crop Science, 41: 1659-1675.
• Sözen Ö (2006). Artvin ili yerel fasulye (Phaseolus vulgaris L.) populasyonlarının toplanması, tanımlanması ve morfolojik varyabilitesinin belirlenmesi. (Doktora tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. Samsun.
• Şehirali S M, Özgen A, Karagöz M, Sürek S, Adak Güvenç A, Tan M, Burak H Ç, Kaymak D (2005). Bitki genetik kaynaklarının korunma ve kullanımı. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası VI. Teknik Kongresi. Cilt 1. Kozan Ofset, Ankara. 253-273.
• Vural M (2003). Türkiye’nin tehlike altındaki bitkileri. FAO/BM Tematik Grubu, Türkiye’de Biyolojik Çeşitlilik ve Organik Tarım Çalıştay Raporu, 15–16 Nisan 2003. D168–183.