Determination of Organic Fish Awareness in Sinop Province

Yıl 2015, Cilt: 25 Sayı: 2, 174 - 179, 30.05.2015

Gaye Doğan Serpil Yavuz Keskin Elvan Aktürk Hayat Emin Karataş Recep Bircan

https://doi.org/10.29133/yyutbd.236397

Cited By: 3

Öz

This study was conducted to determine the attitudes of consumers against the organic fish production and consumption. For this purpose, a survey was carried out face to face with 385 people who were in range of 18-73 age in Sinop Tersane area. Random sampling method was used. It was found that 98% of the people consumed fisheries and was determined that 80, 6 and 14 percent of participants preferred to consume of sea fish, freshwater fish and both of two respectively. While 88% of the consumers in Sinop aware of the ‘organic agriculture’ term, it was determined that the rate of hearing of ‘organic fish farming’ concept was 32%. 62.5% of the people who informed about organic fish farming has university graduate and postgraduate level, 31.3% of the people has highschool level and 6.3% of people primary school education level. 89% of participants think that the organic fish is natural, healthy and tasty and therefore they express look positively to organic fish consumption. 76% of people desire to become more common of organic fish farming. According to the findings, it was proposed the creation of the necessary infrastructure to increase production and consumption of organic fish and more awareness of consumers about organic fish. 

Anahtar Kelimeler

Organic fish, Fishery products, Survey, Sinop

Sinop İlinde Organik Balık Bilincinin Belirlenmesi

Öz

Bu araştırma, tüketicilerin organik balık üretimi ve tüketimine karşı tutumunu tespit etmek amacıyla yapılmıştır.  Bu amaçla, Sinop ili Tersane bölgesinde 18-73 yaş aralığında 385 birey ile yüz yüze görüşülerek bir anket çalışması gerçekleştirilmiştir. Örnekleme yöntemi olarak rastlantısal örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Ankete katılanların % 98’inin balık tükettiği, bunların % 80’inin deniz balığını, % 6’sının tatlı su balığını, % 14’ ünün ise hem deniz hem tatlı su balığını tükettiği belirlenmiştir. Sinop’ta yaşayan tüketicilerin %88’i organik tarım kavramından haberdar iken, organik balık yetiştiriciliğini duyanların oranı % 32 olarak tespit edilmiştir. Organik balık yetiştiriciliği hakkında bilgi sahibi olanların % 62.5’i üniversite ve daha üzeri, % 31.3’ü ortaöğretim ve % 6.3’ü ilköğretim mezunudur. Katılımcıların % 89’u organik balığın doğal, sağlıklı ve lezzetli olduğunu düşünmekte ve bu sebeple organik balık tüketimine olumlu baktıklarını ifade etmektedir. %76’sı organik balık yetiştiriciliğinin daha yaygın hale getirilmesini istemektedir. Elde edilen bulgulara göre, organik balık üretim ve tüketiminin arttırılması için gerekli alt yapının oluşturulması ve tüketicilerin organik balık konusunda daha fazla bilinçlendirilmesi önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Organik balık, Su ürünleri, Anket, Sinop

Kaynakça

• Coşkun T (2010). Sinop ilinde orta ve büyük ölçekli avlama teknelerinin mali ve ekonomik performansı. Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans tezi. 47 s.
• Çaklı Ş (1995). Doğadan avlanan ve ağ kafeslerde yetiştirilen Çipura balıklarının tekstürel doku özelliklerinin karşılaştırılması. Su Ürünleri Dergisi, 12(1-2): 93-100
• Çavdar Y (2006). Doğu Karadeniz Bölgesi'nde organik balık yetiştiriciliği imkânlarının araştırılması projesi. Yunus Araştırma Bülteni, 3: 12.
• Çavdar Y (2011). Türkiye güncel mevzuatı ışığında organik su ürünleri yetiştiriciliği. Yunus Araştırma Bülteni, 1: 2-7.
• Çekiç A (2011). Türkiye’nin İlk Organik Alabalığı Rize’de Üretildi. Ekoloji Magazin Dergisi, 29: 18.
• Er C (2009). Organik tarım bakımından Türkiye'nin potansiyeli, bugünkü durumu ve geleceği. İstanbul Ticaret Odası Yayınları, Yayın No: 2009-3.
• Güner Y (2011). Doğal Balık ile Organik Balık Arasında Ne Fark Var? Ekoloji Magazin Dergisi, 29: 14-17.
• KUZKA (2011). TR82 Düzey 2 Bölgesi (Kastamonu, Çankırı, Sinop İlleri) Bölge Planı 2011-2013.
• Merdan K (2014). Türkiye’de organik tarımın ekonomik analizi: Doğu Karadeniz uygulaması. Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı. Yüksek Lisans tezi. 224s
• Ötles Y, Özden O, Ötles, S (2010). Organic fish production and the standards. Acta Scientiarum Polonorum, Technologia Alimentaria 9(2): 125-131.
• Özdamar K (2013). Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi Cilt:1, 9.baskı, Nisan Kitabevi, 584 s.
• Tacon AGJ, Brister DJ (2002). Organic aquaculture: Current status and future prospects. In N. E., Scialabba and C. Hatam (eds). Organic agriculture, environment and food security Environment and Natural Resources Series No. 4 Rome, 2002, 258 pp.
• Tekinay AA, Güroy D, Çevik N (2006). Organik Balık Üretimi’nin Mevcut Durumu. Ege Üniversitesi Su Ürünleri Dergisi, 23 : 299-300.
• TÜİK (2013). Seçilmiş göstergelerle Sinop, 2013.
• Ural M, Yılmaz C (2009). GAP bölgesindeki su kaynakları ve mevcut yetiştiricilik tesislerinin organik balık yetiştiriciliği bakımından incelenmesi. Ulusal Su Günleri Sempozyumu 29 Eylül – 1 Ekim Elazığ.
• Ünver Ö, Gamgam H (2008). Uygulamalı Temel İstatistik Yöntemler, 5. Baskı, Seçkin Yay., 414 s.
• Yamane T, (Çev. Alptekin Esin, M. Akif Bakır, Celal Aydın, Esen Gürbüzsel), (2009). Temel Örnekleme Yöntemleri, Literatür Yay., 509 s.
• Yılmaz C (2004). GAP Bölgesi Mevcut Su Kaynakları ve Tesislerinin Organik Balık Yetiştiriciliği Bakımından İncelenmesi Projesi. Elazığ.