An Assessment of Willingness for Adoption of Climate-Smart Agriculture (CSA) Practices through the Farmers’ Adaptive Capacity Determinants

Yıl 2019, Cilt: 29 Sayı: 4, 781 - 791, 31.12.2019

Asif Sardar , Adiqa K. Kıanı Yasemin Kuslu

https://doi.org/10.29133/yyutbd.631375

Cited By: 4

Öz

Climate-change-related impacts on the agriculture sector have been intensifying in the Asian region particularly for developing countries. In order to encourage innovative adaptation practices, it is critical to understand the farmers’ perspectives on the possibility of adopting climate-smart agriculture (CSA) measures and the obstacles they face. However, limited studies have considered how farmers respond to climate change impacts, and concerning to this, the opportunities in the relevance of resilience via adaptive capacity (AC) were addressed. This study investigates the adoption of climate-smart agriculture in Punjab, Pakistan by using a survey of 420 farmers, with a view to understanding the farmers’ practices, adaptive capacity to respond, and willingness for the adoption of climate-smart agriculture measures to mitigate the climate change impact. Driving factors of the farm households’ intended to the adoption of climate-smart agriculture were examined using a logistic model. The results of the study showed that the drivers of adaptive capacity such as the human, physical, natural, financial and social capacity of the farm households were significantly determinant to the possibility of adopting climate-smart agriculture measures. Further, we also identified lack of institutional support and a lack of information were the major obstacles for adopting these innovative measures. This study suggested that climate-policy should be designed in a regional context specifically focusing on the institutional services and access to the resources. It is the best way to increase the acceptance for the adoption of these innovative measures by increasing the farmers’ adaptive capacity endowment. 

Anahtar Kelimeler

Climate-smart agriculture, Adaptive capacity, Farmers, Assets endowments, Adaptation

Destekleyen Kurum

Turkish Government

Proje Numarası

18PK015832

Teşekkür

This study is a part of Ph.D. joint research work conducted in Department of Agricultural Structures and Irrigation, Ataturk University, Turkey and Department of Economics, Federal Urdu University of Arts, Science and Technology Islamabad, Pakistan. We gratefully acknowledge the financial support for this study provided by Turkish Government (TBS), Grant No. 18PK015832, Turkey. Moreover, we are thankful to the enumerators, agricultural departments, and farmers for their support and cooperation in successfully data collection for this research work.

İklim Açısından Akıllı Tarımın (CSA) Benimsenmesi Konusundaki Istekliliğin Çiftçilerin Uyum Kapasitesi Belirleyicileri Aracılığıyla Değerlendirilmesi

Öz

İklim değişikliğinin tarım sektörü üzerindeki etkilerine yönelik çalışmalar, özellikle gelişmekte olan ülkeler için Asya bölgesinde yoğunlaşmaktadır. Yenilikçi adaptasyon uygulamalarını teşvik etmek için, çiftçilerin iklim açısından akıllı tarım (CSA) önlemlerini benimseme olasılığı ve karşılaştıkları engeller konusundaki bakış açılarını anlamak çok önemlidir. Bununla birlikte, sınırlı sayıda araştırma, çiftçilerin iklim değişikliği etkilerine nasıl cevap verdiğini değerlendirmiştir ve buna bağlı olarak, uyum kapasitesi (AC) ile esneklik arasındaki ilgi düzeyi ve fırsatları konu edinmiştir. Bu çalışmada, Pakistan'ın Pencap kentinde iklim-akıllı tarımın benimsenmesi, 420 çiftçi anketi kullanarak iklim değişikliğinin etkisi araştırılmıştır. Bu konuda çiftçilerin uygulamalarını anlamak, iklim değişikliğini karşılama durumu ve uyum kapasitesi ile etkilerini hafifletmek için akıllı-iklim tarım önlemlerinin benimsenmesine duyduğu istek irdelenmiştir. İklim-akıllı tarımın benimsenmesine yönelik çiftlik hane halkının itici faktörleri ekonometrik bir model olan “lojistik model” kullanılarak incelenmiştir. Çalışmanın sonuçları, tarım işletmelerinin insan gücü, fiziksel, doğal, finansal ve sosyal kapasiteleri gibi uyum kapasitelerini etkileyen faktörlerin, iklim-akıllı tarım önlemlerini benimseme ihtimalini önemli ölçüde belirlediğini göstermektedir. Ayrıca, kurumsal destek eksikliğini ve bilgi eksikliğinin de bu yenilikçi önlemleri almanın önündeki en büyük engel olduğu belirlenmiştir. Bu çalışma, iklim politikasının özellikle kurumsal hizmetlere ve kaynaklara erişime odaklanan bölgesel bir bağlamda tasarlanması gerektiğini ortaya çıkarmıştır. Çiftçilerin uyum kapasitesi donanımını artırarak bu yenilikçi önlemleri kabul etmesini sağlamak en iyi yoldur.

Anahtar Kelimeler

İklim-akıllı tarım, Uyum kapasitesi, Çiftçiler, Mal varlığı, Adaptasyon

Proje Numarası

18PK015832

Kaynakça

• Alemu, Tadesse, & Alemayehu Mengistu. 2019. “Impacts of Climate Change on Food Security in Ethiopia: Adaptation and Mitigation Options: A Review.” In , 397–412. Springer, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-319-75004-0_23.Aubert, Benoit A., Andreas Schroeder, & Jonathan Grimaudo. 2012. “IT as Enabler of Sustainable Farming: An Empirical Analysis of Farmers’ Adoption Decision of Precision Agriculture Technology.” Decision Support Systems 54 (1): 510–20. https://doi.org/10.1016/J.DSS.2012.07.002.Brown, Peter R., Sharmin Afroz, Lytoua Chialue, T. Chiranjeevi, Sotheary El, Clemens M. Grünbühel, Iqbal Khan. 2018. “Constraints to the Capacity of Smallholder Farming Households to Adapt to Climate Change in South and Southeast Asia.” Climate and Development, March, 1–18. https://doi.org/10.1080/17565529.2018.1442798.Kumar, Ganesh, Carole Engle, and Craig Tucker. 2018. “Factors Driving Aquaculture Technology Adoption.” Journal of the World Aquaculture Society 49 (3): 447–76. https://doi.org/10.1111/jwas.12514.Magruder, Jeremy R. 2018. “An Assessment of Experimental Evidence on Agricultural Technology Adoption in Developing Countries.” Annual Review of Resource Economics 10 (1): 299–316. https://doi.org/10.1146/annurev-resource-100517-023202.Pachauri, R. K., Andy Reisinger, Lenny Bernstein, 2007. Intergovernmental Panel on Climate Change. Core Writing Team, and Intergovernmental Panel on Climate Change. Climate Change 2007 : Synthesis Report. Accessed April 14, 2019. https://www.osti.gov/etdeweb/biblio/944235.Parente, Stephen L., & Edward C. Prescott. 1994. “Barriers to Technology Adoption and Development.” Journal of Political Economy 102 (2): 298–321. https://doi.org/10.1086/261933.Sardar, Asif, Sajid Amin Javed, & Rafi Amir-ud-Din. 2016. “Natural Disasters and Economic Growth in Pakistan: An Enquiry into the Floods Related Hazards’ Triad.” Islamabad: Pakistan Institute of Development Economics. https://www.pide.org.pk/pdf/Working Paper/EE_Working_Paper-10.pdf.Sheppard, Blair H., Jon Hartwick, & Paul R. Warshaw. 1988. “The Theory of Reasoned Action: A Meta-Analysis of Past Research with Recommendations for Modifications and Future Research.” Journal of Consumer Research 15 (3): 325. https://doi.org/10.1086/209170.Valente, ThomasW. 1996. “Network Models of the Diffusion of Innovations.” Computational and Mathematical Organization Theory 2 (2): 163–64. https://doi.org/10.1007/BF00240425.Zongo, Beteo, Abdoulaye Diarra, Bruno Barbier, Malicki Zorom, Hamma Yacouba, & Thomas Dogot. 2015. “Farmers’ Practıces And Wıllıngness to Adopt Supplemental Irrıgatıon In Burkına Faso.” International Journal of Food and Agricultural Economics (IJFAEC) 3 (1): 101. https://doi.org/issn 2147-8988.