Scanning Morphological Traits of Orchardgrass (Dactylis glomerata L.) Genotypes in the Natural Rangelands of Eastern Anatolia

Yıl 2021, Cilt: 31 Sayı: 1, 111 - 120, 30.03.2021

Ahmad Nabhan Ösmetullah Arvas Abdulkarım Lakmes

https://doi.org/10.29133/yyutbd.809169

Öz

Orchardgrass (Dactylis glomerata L.) is one of the essential foraging species which is used as a cool-season persistent and perennial forage grass. This research was carried out during the 2019 growing season in the Eastern Anatolia region in Turkey. The aim of our research was to study the morphologic characteristics of natural Orchardgrass and to assess the genetic diversity of collected genotypes to determine the best genotypes available for future breeding programs. In each location, the seeds of Orchardgrass were randomly collected and then were planted in the greenhouse. After germination, the Orchardgrass seedlings were transferred from the greenhouse to the field. Genotypes were investigated regarding plant height, flag leaf length, flag leaf width, number of nodes per plant, length of the upper internode. The results of this study showed highly significant differences between genotypes for studied traits. Furthermore, our results showed that the morphological traits studied (plant height, flag leaf length, flag leaf width, node number per plant, and length of the upper internode) had the following respectively ranges (47.43 -77.57 cm, 9.00-15.57 cm, 4.21- 6.93mm, 2.14 -3.00, 9.64-17.57 cm, respectively). The analysis indicated that there was a positive significant correlation among the most morphological traits studied. The cluster analysis showed that the genotypes of the fourth group, (H5, M75 and A121) had the best genotypes for morphological traits studied. These genotypes can be used in future breeding programs.

Anahtar Kelimeler

Dactylis glomerata,, Morphological Character,, Fodder crop

Destekleyen Kurum

Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi BAPSIS

Proje Numarası

7650

Teşekkür

We thank. Prof. Dr. Murat ÜNAL, for helpıng us wıth collecting the material plants

Doğu Anadolu'nun Doğal Çayır ve Meralarında Yayılış Gösteren Domuz Ayrığı (Dactylis glomerata L.) Genotiplerinin Bazı Morfolojik Özelliklerin Taranması

Öz

Domuz ayrığı (Dactylis glomerata L.), serin iklimlerde doğal olarak yayılış gösteren çok yıllık bir yem bitkisidir. Bu çalışma 2019 yılı vejetasyon döneminde Doğu Anadolu Bölgesi’nde yürütülmüştür. Çalışma, bölgemizin çayır ve meralarında doğal olarak yetişen Domuz ayrığı (Dactylis glomerata L.) genotiplerinin morfolojik özelliklerini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Yapılması planlanan ıslah çalışmaları için en uygun Domuz ayrığı (Dactylis glomerata L.) genotipleri belirlenmeye çalışılmıştır. Her lokasyondaki bitkilerden şansa bağlı olarak toplanan tohumlar serada ekilmiştir. Çıkış yapan bitkiler tarlaya şaşırtılmıştır. Genotiplerin bitki boyu, bayrak yaprak boyu, bayrak yaprak eni, üst boğumlar arası uzunluğu ve bitki başına boğum sayısı incelenmiştir. İncelenen özellikler açısından genotipler arasında önemli farklılıkların olduğu belirlenmiştir. Bitki boyu, bayrak yaprak boyu, bayrak yaprak eni, boğum sayısı ve üst boğumlar arası uzunluğu sırasıyla 47.43 -77.57 cm, 9.00-15.57 cm, 4.21- 6.93mm, 2.14 -3.00 ve 9.64-17.57 cm olarak ölçülmüştür. İncelenen morfolojik özellikler arasında pozitif ve anlamlı korelasyon belirlenmiştir. Kümeleme analizinde dört grup oluşmuş, H5, M75 ve A121 morfolojik olarak en üstün genotipler olarak belirlenmiş ve ıslah materyali olarak değerlendirilebileceği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Dactylis glomerata,, Morfolojik Karakter,, Yem bitkisi

Proje Numarası

7650

Kaynakça

• Anonim. (2018). Türkiye İstatistik Kurumu 2010 Veritabanı. www.tuik.gov.tr.
• Açikgöz, E. (2008). Research and Experiment Methods in Agriculture (III. Pres). Ege University Agricultural Faculty Publication, 478.
• Ayan, I., Mut, H., Acar, Z., and Tongel, M. O. (2006). Determination of some agricultural and cytological characters of natural cocksfoot plants (Dactylis glomerata ssp. glomerata L.). Pakistan Journal of Biological Sciences, 9(12), 2298–2302. https://doi.org/10.3923/pjbs.2006.2298.2302
• Ayan, I., Mut, H., Asci, O. O., Basaran, U., and Tongel, O. (2010). Morphological traits of orchard grass accessions in Black Sea Region of Turkey. Options Méditerranéennes-The Contributions of Grasslands to the Conservation of Mediterranean Biodiversity A, 92, 121–124.
• Aygün, C., Çakal, Ş., Kara, A., and Müdürlüğü, A. T. A. E. (2009). Characterization of some coksfoot (Dactylis glomerata L.) lines from the natural rangelands of Eastern Anatolia. Biological Diversity and Conservation, 2(2), 57–64.
• ERDOĞDU, I., SEVER, A. L., AYGÜN, C., and TUNA, M. (2018). Eskişehir’de Doğal Alanlardan Toplanan Domuz Ayrığı (Dactylis glomerata L.) Populasyonlarında Islah Yönünden Önem Taşıyan Bazı Özelliklerin Belirlenmesi. Anadolu Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Dergisi, 28(1), 45–51. http://dergipark.gov.tr/anadolu/issue/37021/424605
• Garcia, A., and Lindner, R. (1998). Dactylis glomerata genetic resources: Allozyme frequencies and performance of two subspecies on an acid sandy loam with summer drought. Euphytica, 102(2), 255–264.
• Hogbin, P. M., and Peakall, R. (1999). Evaluation of the contribution of genetic research to the management of the endangered plant Zieria prostrata. Conservation Biology, 13(3), 514–522.
• Jiang, L. F., Zhang, X. Q., Ma, X., Huang, L. K., Xie, W. G., Ma, Y. M., and Zhao, Y. F. (2013). Identification of orchardgrass (Dactylis glomerata L.) cultivars by using simple sequence repeat markers. Genetics and Molecular Research: GMR, 12(4), 5111–5123.
• Madesis, P., Abraham, E. M., Kalivas, A., Ganopoulos, I., and Tsaftaris, A. (2014). Genetic diversity and structure of natural Dactylis glomerata L. populations revealed by morphological and microsatellite-based (SSR/ISSR) markers. Genetics and Molecular Research, 13(2), 4226–4240.
• Manga, I., Acar, Z., and Ayan, I. (2002). Grass Herbage Crops. Ondokuz Mayis University Agricultural Faculty Textlesson, 6, 286.
• Mika, V., Kohoutek, A., and Odstrcilova, V. (2002). Characteristics of important diploid and tetraploid subspecies of Dactylis from point of view of the forage crop production. Rostlinna Vyroba, 48(6), 243–248.
• Mut, H., and Ayan, I. (2008). Determination of Some Morphological and Agricultural Characters of Natural Orchardgrass Plants (Dactylis glomerata ssp. glomerata L.) Collected from Different Places of Ondokuz Mayis University Campus Area, Turkey¶. Asian Journal of Chemistry, 20(3), 2405.
• Peng, Y. A. N., Zhang, X., Deng, Y., and Ma, X. (2008). Evaluation of genetic diversity in wild orchardgrass (Dactylis glomerata L.) based on AFLP markers. Hereditas, 145(4), 174–181.
• Peter‐Schmid, M. K. I., Boller, B., and Kölliker, R. (2008). Habitat and management affect genetic structure of Festuca pratensis but not Lolium multiflorum ecotype populations. Plant Breeding, 127(5), 510–517.
• Sagsoz, S., Tosun, M., and Akgun, I. (1996). Determination of some phenological, morphological and biological characteristics of orchardgrass (Dactylis glomerata L.) collected from different locations. Turkiye 3. Cayir-Mer’a ve Yembitkileri Kongresi, Erzurum (Turkey), 17-19 Jun 1996.
• Sahuquillo, E., and Lumaret, R. (1999). Chloroplast DNA variation in Dactylis glomerata L. taxa endemic to the Macaronesian islands. Molecular Ecology, 8(11), 1797–1803.
• Tosun, M., and Sagoz, S. (1994). Erzurum yoresinde dogal olarak yetisen domuz ayrigi (Dactylis glomerata spp. hispanica (Roth) Nyman) bitkilerinde bazi morfolojik ve fenolojik ozelliklerin belirlenmesi [Determination of some morphological and phenotypic characters of orchardgrass (Dactyl. Tarla Bitkileri Kongresi, 3, 39–43.
• Tosun, M., Sagsoz, S., and Akgun, I. (1996). Determination of some chemical characters of hay, hay and seed yield of wild orchard grass (Dactylis glomerata L.). Turkey III. Pasture and Forage Congress, 402–407.
• Tükel, T., and Hatipoğlu, R. (1994). Çukurova Bölgesi’nde bulunan doğal domuz ayrığı (Dactylis glomerata L.) bitkisinin morfolojik biyolojik ve tarımsal karakterleri üzerinde araştırmalar. Tarla Bitkileri Kongresi, 3, 25–29.
• Tuna, M., Khadka, D. K., Shrestha, M. K., Arumuganathan, K., and Golan-Goldhirsh, A. (2004). Characterization of natural orchardgrass (Dactylis glomerata L.) populations of the Thrace Region of Turkey based on ploidy and DNA polymorphisms. Euphytica, 135(1), 39–46.
• Uysal, P., Uzun, M., Ozgoz, M. M., Yazici, A., Terzioglu, K., Aksakal, E., Dumlu, S. E., Cakal, S., and Haliloglu, K. (2015). Morphological and seed yield characteristics of orchardgrass ecotypes of Eastern Anatolia Region. Ekin Journal of Crop Breeding and Genetics, 1(2), 78–83.
• Zhao, X., and Cheng, Y. (2016). Phylogenetic and Diversity Analysis of Dactylis glomerata Subspecies Using SSR and IT-ISJ Markers. October. https://doi.org/10.3390/molecules21111459