ATTITUDE SCALE FOR EDUCATIONAL GAMES THAT PLAYED IN TURKISH LESSON: STUDY OF VALIDITY AND RELIABILITY

Yıl 2013, Sayı: 11, 1059 - 1081, 31.01.2013

Behice Varışoğlu İzzet Şeref Mehmet Gedik İsa Yılmaz

https://doi.org/10.14520/adyusbd.345

Cited By: 4

Öz

The aim of this study is to develop a “Valid and Reliable Educational Games Attitude Scale” which can be used to identify the attitudes of primary school students to educational games at Turkish lesson. In the development of the draft scale, initial items are prepared in terms of an expert’s opinions. In the 5 likerts typical scale was administered to 339 primary school students at 4 primary schools in Erzurum. Factor analysis was conducted in order to determine the construct validity and the Cronbach Alpha, total internal reliability coefficient, of the scale was calculated as 0,86. Results show that the scale has 3 factors, and its items, in terms of total item correlation, changed between 0,45 and 0,70.

Anahtar Kelimeler

Turkish lesson, attitude scale, educational game attitude scale, study of validity and reliability.

TÜRKÇE DERSİNDE UYGULANAN EĞİTSEL OYUNLARA YÖNELİK TUTUM ÖLÇEĞİ: GEÇERLİLİK VE GÜVENİLİRLİK ÇALIŞMASI

Öz

Bu çalışmanın amacı Türkçe derslerinde uygulanan eğitsel oyunlara karşı öğrenci tutumlarının belirlenmesinde kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir araç geliştirmektir. Taslak ölçeğin geliştirme aşamasında öncül maddeler hazırlanarak uzman görüşlerine başvurulmuştur. 5’li likert tipinde olan ölçek Erzurum ilindeki 4 farklı ilköğretim okulunda öğrenim gören toplam 339 öğrenciye uygulanmıştır. Açımlayıcı faktör analizi yapılarak son şekli verilen ölçeğin Cronbach Alfa iç tutarlılık katsayısı ise 0,86 olarak hesaplanmıştır. Yapılan analizler sonucunda ölçeğin üç alt faktöre sahip olduğu ve bu faktörlerdeki maddelerin faktör yük değerlerinin 0.45 ile 0.70 arasında değiştiği saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Türkçe dersi, tutum ölçeği, eğitsel oyun tutum ölçeği, geçerlilik ve güvenilirlik çalışması.

Kaynakça

• Akgün, E., Nuhoğlu, P., Tüzün, H., Kaya, G. & Çınar M. (2011). Bir eğitsel oyun tasarımı modelinin geliştirilmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 1(1), 41- 61. Amory, A. & Seagram, R. (2003). Educational game models: Conceptualization and evaluation. South African Journal of Higher Education, 17(2), 206-217.
• Aytekin, H. (2001). Okul öncesi eğitimi programları içinde oyunun çocuğun gelişimine olan etkileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
• Bakar, A., Tüzün, H. & Çağıltay, K. (2008). Öğrencilerin eğitsel bilgisayar oyunu kullanımına ilişkin görüşleri: Sosyal bilgiler dersi örneği. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education) 35: 27-37.
• Bayırtepe, E. & Tüzün, H. (2007). Oyun-tabanlı öğrenme ortamlarının öğrencilerin bilgisayar dersindeki başarıları ve öz-yeterlik algıları üzerine etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), 33, 41-54.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı, (7. Baskı) Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Christakis, D. A., Ebel, B. E., Rivara, F. P. & Zimmerman, F.J. (2004). Television, video, and computer game usage in children under 11 years of age. The Journal of Pediatrics, 145, 652- 656.
• Coşkun, H., Akarsu, B. & Kariper, İ. A.(2012). Bilim öyküleri içeren eğitsel oyunların fen ve teknoloji dersindeki öğrencilerin akademik başarılarına etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 13(1), 93-109.
• Çankaya, S. & Karamete, A. (2008). Eğitsel bilgisayar oyunlarının öğrencilerin matematik dersine ve eğitsel bilgisayar oyunlarına yönelik tutumlarına etkisi. Erişim 02012, http://efd.mersin.edu.tr/dergi/meuefd_2008_004_002/pdf/meuefd_2008_0 04_002_0115-0127_Cankaya&Karamete.pdf.
• Çoban, M., Yıldırım, Ö. & Göktaş, Y. (2011). Eğitsel oyunların tasarlanmasında kullanılan oyun motorlarının değerlendirilmesi. 5th International Computer and Instructional Technologies Symposium, Elazığ, 22 September.
• Demirel, Ö. Seferoğlu, S. & Yağcı, E. (2003). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme. (4. basım). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Dondlinger, M. J. (2007). Educational video game design: A review of the literature. Journal of Applied Educational Technology, 4(1), 21-31.
• Garris, R., Ahlers,R. & Driskell, J.E. (2002). Games, motivation, and learning: A research and practice model. Simulation & Gaming, 33(4), 441-467.
• Gürbüz, G. (Belirtilmemiş). Fransızcadaki seslerin oyunlarla öğretimi. Dil Dergisi, 124, 82Gürsoy, A. & Arslan, M. (2011). Eğitsel oyunlar ve etkinliklerle yabancılara Türkçe öğretim yöntemi. 1st International Conference on Foreign Language Teaching and Applied Linguistics, Mayıs 5-7, Sarajevo.
• İnal, Y., Çağıltay, K. & Sancar, H. (2005). Elektronik oyunlardaki dönüşümlü oynama özelliğinin öğrenci motivasyonuna etkisi: The incredible machine örneği. Erişim 16.06.2012, http://simge.metu.edu.tr/conferences/motivasyon.pdf. Kalaycı, Ş. (2005). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Karagöz, Y. & Kösterelioğlu, İ. (2008). İletişim becerileri değerlendirme ölçeğinin faktör analizi metodu ile geliştirilmesi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21, 81-98.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayınları.
• Pivec, M. & Kearney, P. (2007). Games for learning and learning from games. Organizacija, 40(6), 419-423.
• Polat, E. & Varol, A. (2012). Eğitsel bilgisayar oyunlarının akademik başarıya etkisi: Sosyal bilgiler dersi örneği. 1-3 Şubat 2012, Akademik Bilişim Konferansı, Uşak Üniversitesi, Uşak.
• Şaşmaz Ören, F. & Erduran Avcı, D. (2004). Eğitimsel oyunla öğretimin fen bilgisi dersi “güneş sistemi ve gezegenler” konusunda akademik başarı üzerine etkisi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 67-76.
• Şeker, H., Deniz, S. & Görgen, İ. (2004). Öğretmen yeterlikleri ölçeği. Milli Eğitim Dergisi, 164, 105-118.
• Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Tavşancıl, E. (2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara. Nobel Yayıncılık.
• Tek, Ö. (2000). National playing fields association, values and principles, best play. Çoluk Çocuk Dergisi, 13, 25.
• Tezbaşaran, A. A. (1997). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu. (2. Baskı). Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Yiğit, A. (2007). İlköğretim 2. sınıf seviyesinde bilgisayar destekli eğitici matematik oyunlarının başarıya ve kalıcılığa etkisi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.