Araştırma Makalesi
Yıl 2018,
Cilt: 4 Sayı: 1, 177 - 204, 27.04.2018
Usûl
literatüründe câiz kavramı hakkında bir diğer tartışma konusu, câizin şer’î bir
hüküm olup olmadığı meselesidir. Aslında bu tartışma içerisinde olan usûl
âlimleri bu tartışmanın terim ihtilafından kaynaklandığını ifade etmektedir.
Öz
İslâm
hukuk ilminde cevâz, dinî ve hukukî sahada serbestliği, müsamahayı ifade edip,
cevâz verilen dinî-hukukî bir meselenin bir sakınca içermediğini, mahzurlu
olmadığını, bir günahın terettüp etmediğini belirtir. En genel ifadeyle cevâz,
şer’e (dinî-hukukî) uygunluktur.
Usûl
literatüründe ise câiz kavramı İslâm hukukçularının ekseriyetine göre beş temel
teklîfî hükümden biri olan “mubâh” kavramı ile eş anlamda kullanılmıştır. Her
iki kavramda “yapılmasında veya terk edilmesinde mükellefe bir günahın terettüp
etmediği şey” manasını ifade etmektedir.
Usûl
literatüründe câiz kavramı hakkında bir diğer tartışma konusu, câizin şer’î bir
hüküm olup olmadığı meselesidir. Aslında bu tartışma içerisinde olan usûl
âlimleri bu tartışmanın terim ihtilafından kaynaklandığını ifade etmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Abdülmünim, Mahmud Abdurrahman, Mu’cemü’l- mustalahât ve’l- elfâzi’l- fıkhîyye, Kahire: Darü’l Fazile, [ts.].
- Ali Haydar Efendi, Eminefendizâde Küçük (1354/1935), Dürerü'l-hükkâm şerhi Mecelleti'l-ahkâm, 3. bs. [y.y]: İstanbul, 1330.
- Âmidî, Ebü’l-Hasan Seyfeddîn Ali b. Muhammed b. Sâlim (631/1233), el-İhkâm fî usûli’l-ahkâm, Kahire: Matbaatu Muhammed, 1968.
- Aybakan, Bilal, “İslâm’da Dinî Bilginin Doğası ve Usûl-i Fıkhın Geliştirdiği Yorum Tarzı”, M.Ü. İlâhiyât Fakültesi Dergisi, XVIII, 2000.
- Begavî, Ebû Muhammed Muhyissünne Hüseyin b. Mesud (516/1122), Tefsirü’l-Begavî = [Mealimü’t-tenzil], thk. Hâlid Abdurrahman Ak, Beyrut: Dârü’l-Ma’rife, 1407/1987.
- Buhârî, Alâüddin Abdülazîz b. Ahmed b. Muhammed (730/1330), Keşfü’l-esrâr an usûli Fahri’l-İslâm el-Pezdevî, 3. bsm. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-Arabiyye, 1997.
- Cessâs, Ebû Bekr Ahmed b. Ali er-Râzî (370/981), el-Fusûl fî’l usûl, nşr. Uceyl Casim Neşemi, İstanbul: Mektebetü’l-İrşad, 1414/1994.
- Corcis, Corcis, Mucemü’l- mustalahati’l- fıkhiyye ve’l- kanuniye, Beyrut: Şeriketü’l Alemiyye li’l Kitab, 1996.
- Cürcânî, Ebü’l-Hasan Seyyid Şerif Ali b. Muhammed b. Ali (816/1413), et-Ta’rifât, Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1983.
- Ebu’l Hüseyin el-Basrî, Muhammed b. Ali (436/1044), el-Mutemed fî usûli’l fıkh, Beyrut: Darü’l Kütübi’l İlmiye, 1403/1983.
Yıl 2018,
Cilt: 4 Sayı: 1, 177 - 204, 27.04.2018
Öz
Kaynakça
- Abdülmünim, Mahmud Abdurrahman, Mu’cemü’l- mustalahât ve’l- elfâzi’l- fıkhîyye, Kahire: Darü’l Fazile, [ts.].
- Ali Haydar Efendi, Eminefendizâde Küçük (1354/1935), Dürerü'l-hükkâm şerhi Mecelleti'l-ahkâm, 3. bs. [y.y]: İstanbul, 1330.
- Âmidî, Ebü’l-Hasan Seyfeddîn Ali b. Muhammed b. Sâlim (631/1233), el-İhkâm fî usûli’l-ahkâm, Kahire: Matbaatu Muhammed, 1968.
- Aybakan, Bilal, “İslâm’da Dinî Bilginin Doğası ve Usûl-i Fıkhın Geliştirdiği Yorum Tarzı”, M.Ü. İlâhiyât Fakültesi Dergisi, XVIII, 2000.
- Begavî, Ebû Muhammed Muhyissünne Hüseyin b. Mesud (516/1122), Tefsirü’l-Begavî = [Mealimü’t-tenzil], thk. Hâlid Abdurrahman Ak, Beyrut: Dârü’l-Ma’rife, 1407/1987.
- Buhârî, Alâüddin Abdülazîz b. Ahmed b. Muhammed (730/1330), Keşfü’l-esrâr an usûli Fahri’l-İslâm el-Pezdevî, 3. bsm. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-Arabiyye, 1997.
- Cessâs, Ebû Bekr Ahmed b. Ali er-Râzî (370/981), el-Fusûl fî’l usûl, nşr. Uceyl Casim Neşemi, İstanbul: Mektebetü’l-İrşad, 1414/1994.
- Corcis, Corcis, Mucemü’l- mustalahati’l- fıkhiyye ve’l- kanuniye, Beyrut: Şeriketü’l Alemiyye li’l Kitab, 1996.
- Cürcânî, Ebü’l-Hasan Seyyid Şerif Ali b. Muhammed b. Ali (816/1413), et-Ta’rifât, Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1983.
- Ebu’l Hüseyin el-Basrî, Muhammed b. Ali (436/1044), el-Mutemed fî usûli’l fıkh, Beyrut: Darü’l Kütübi’l İlmiye, 1403/1983.
Toplam 10 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | MAKALELER |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Nisan 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 15 Mart 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 4 Sayı: 1 |
