Yükseköğretimde dijital dönüşüm

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 4, 30 - 42, 31.10.2017

Eylem Koral Gümüşoğlu

Öz

Milenyum çağı da dediğimiz bu yüzyıl teknolojik gelişmelerin artık her alanda fazlasıyla hissedildiği bir çağdır. Son teknolojik gelişmeler hayatımızın her alanında etkili olduğu gibi eğitimde de yoğun bir şekilde kendini göstermeye başlamıştır. Yükseköğretimin de bu değişimden etkilenmesi kaçınılmazdır. Eğitimin her alanında kullanılmayan başlanan teknolojik ögelerle birlikte yükseköğretim de dijital bir dönüşüme uğramaktadır. Bu bildiride bilgi teknolojileri kullanımının yaygınlaşmasıyla değişen toplumsal istekler, öğrenen profili, öğreten profili ve kurumsal anlayış gibi ana etmenlerin dijital dönüşüme etkisi tartışılacak ve bu değişim sırasında hangi zorluklarla karşılaşabileceklerinden ve kurumların dikkat etmesi gereken öğelerden bahsedilecektedir. Son bölümde ise bütün bu etmenlerin üniversiteye olan etkisi, Türkiye’deki üniversitelerin hazır bulunuşluk seviyeleri ve Anadolu Üniversitesi’nin dijital dönüşüm seviyesi yazarın kendi düşünceleriyle tartışılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Geleneksel Yükseköğretim, Dijital Dönüşüm, Bilgi ve İletişim Teknolojileri

Kaynakça

• Barr, R. B. & Tagg, J. (1995) From teaching to learning: A new paradigm for undergraduate. Change Magazine, 27(6), 12–25. Bates, A. W. (2015). Teaching in a digital age: Guidelines for designing teaching and learning for a digital age. BC Campus: Tony Bates Associates Ltd. Bryant, P. (2012). The modern university in the digital age. Greenwich Connect Key Documents, Educational Development Unit, University of Greenwich, London,United Kingdom. Brown, J. S., & Duguid, P. (1996). Universities in the digital age. Change: The Magazine of Higher Learning, 28(4), 11-19. Brown, J.S. & Adler, R.P. (2008). ''Minds on fire' : Open education, the long tail, and learning 2.0'. Educause Review, 43(1), 16. Connolly, M., Jones, N., & Turner, D. (2006). EGlearning: a fresh look. Journal of Higher Education Management and Policy, 18(3), 135. Dede, C. (2005). Planning for neomillennial learning styles. Educause Quarterly, 28(1), 7-12. Dodd,W.D. 2015. Teaching and Learning in the Digital Age. https://webcpm.com/articles/2015/09/01/teaching-learning-technologies.aspx. 26.12.2016 tarihinde erişilmiştir. Duderstadt, J. J. (1998). Transforming the university to serve the digital age. Cause/Effect, 20(4), 21-32. Duderstadt, J. J. (2001). The future of the university in the digital age. Proceedings of the American Philosophical Society, 145(1), 54-72. Gazi A., Z., Aksal A., F. (2011). Handbook of online pedagogy. Germany:LAP. Greenhow, C., Robelia, B., & Hughes, J.E. (2009). Learning, teaching, and scholarship in digital age. Educational Researcher, 38(4), 246-259. Kamenetz, A. (2010). DIY U: Edupunks, edupreneurs, and the coming transformation of higher education, Chelsea Green Publishing. Knight, S. (2009). Effective practice in a digital age, Bristol, UK: JISC Innovation Group, University of Bristol. Lenzner, R., & Johnson, S. S. (1997). Seeing things as they really are. Forbes, 159(5), 122- 129. AUAd 2017, Cilt 3, Sayı 4, 30‐42 Koral Gümüşoğlu 41 Lister, C. (2014). Changing role of the teacher in the dijital age. http://christopherlister.ca/tiegrad-2/the-changing-role-of-the-teacher-in-the-digital-age/ 26.12. 2016 tarihinde erişilmiştir. Longworth, N. (2003). Lifelong learning in action: Transforming education in the 21st century. Routledge. Jenkins, H., Purushotma, R., Weigel, M., Clinton, K., & Robison, A. J. (2009). Confronting the challenges of participatory culture: Media education for the 21st century. Mit Press. Margaryan, A., Littlejohn, A., & Vojt, G. (2011). Are digital natives a myth or reality? University students’ use of digital technologies. Computers & Education, 56(2), 429- 440. Njenga, J. K., & Fourie, L. C. H. (2010). The myths about e‐learning in higher education. British journal of educational technology, 41(2), 199-212. Prensky, M. (2001). Digital natives, digital immigrants: do they really think differently? On the Horizon, 9(6), 1–6. Richardson, W. (2012). Why school? How education must change when learning and information are everywhere. New York, NY: TED Books. Robert Lenzner & Stephen S. Johnson. (1997). Seeing things as they really are. Forbes. http://www.forbes.com/forbes/97/0310/5905122a.htm#DRUC. 24. 12.2016 tarihinde erişilmiştir. Spada, K. (2014). Higher Education in the Digital Age [Book Review]. IEEE Transactions on Professional Communication, 57(2), 150-153. Tamer, M. G. (2014). Yaşam boyu öğrenme için ulusal yeterlilikler çerçevesi: Avrupa ve Türkiye örneği. International Journal of Curriculum and Instructional Studies, 3(5). Thiele, A. K., Mai, J. A., & Post, S. (2014). The student-centered classroom of the 21st century: Integrating web 2.0 applications and other technology to actively engage students. Journal of Physical Therapy Education, 28(1), 80. Toffler, A. C. (1971). Learning to Live with Future Shock. College and University Business, 51(3), 55-7. Veletsianos, G. (2010). Emerging technologies in distance education. Athabasca University Press.