Yoğun bakım hastalarında propofol ve deksmedetomidinin akciğer mekanikleri üzerine etkisi

Year 2017, Volume: 42 Issue: 1, 34 - 40, 31.03.2017

Mediha Türktan Ersel Gülec Murat Türkeün Ilgınel Dilek Özcengiz

https://doi.org/10.17826/cutf.280071

Abstract

Amaç: Propofol ve deksmedetomidin mekanik olarak ventile edilen yoğun
bakım hastalarında en sık tercih edilen sedatif ajanlardır. Bu çalışmanın
amacı; propofol ve deksmedetomidinin akciğer mekanikleri üzerine erken
etkilerini karşılaştırmaktır.

Gereç ve Yöntem:
Sedasyon ihtiyacı olan, mekanik olarak ventile
edilen, 18-65 yaş arası 70 hasta çalışmaya dahil edildi. İki gruba ayrılan
hastalara sedasyon amacıyla deksmedetomidin grubuna (Grup D)  deksmedetomidin infüzyonu,  propofol grubuna (Grup P) propofol infüzyonu
uygulandı. Uygulanan ventilasyon modları, kan gazı analizi, akciğer mekanik
değerleri (havayolu direnci, pozitif soluk sonu basıncı, solunum sıklığı, tidal
volüm, dakika volümü, tepe havayolu basıncı, kompliyans, soluk sonu CO₂,
S_vO2 değerleri) ve ventilatör-hasta uyumu başlangıç, 5,15,30,45 ve
60 dakikalarda değerlendirilerek kaydedildi.

Bulgular: Demografik veriler ve ventilasyon modları gruplar arasında
benzerdi. Akciğer kompliyansı Grup D’de 60 dakika boyunca artmış olmasına
rağmen istatistiksel olarak anlamlı değildi. Diğer akciğer mekanikleri
değerleri gruplar arasında benzerdi. Arter kan gazı değerleri her iki grupta da
normal aralıkta seyretti. Ventilatör-hasta uyumunun Grup P’de Grup D’ye göre
daha iyi olduğu saptandı. Solunum depresyonu olan hasta sayısı Grup P’de Grup
D’ye göre 45. ve 60. dakikalarda daha yüksekti.

Sonuç: Propofol ile daha iyi ventilatör-hasta uyumu
sağlanmasına rağmen, deksmedetomidin daha az solunum depresyonu yapar. Bu
nedenle weaning dönemindeki yoğun bakım hastalarında deksmedetomidin tercih
sebebi olabilir. Daha geniş örneklem büyüklüğü ile yapılacak çalışmalar
propofol ve deksmedetomidinin akciğer mekanikleri üzerine etkilerini
netleştirecektir.

Keywords

Yoğun bakım, tepe havayolu basıncı, havayolu direnci

Effect of propofol and dexmedetomidine on pulmonary mechanics in intensive care unit patients

Abstract

Purpose: Propofol and dexmedetomidine are most preferred sedative agent for
mechanically ventilated ICUs patients. The aim of this study is to compare the early
effects of propofol and dexmedetomidine on pulmonary mechanics in these
patients.

Material and
Methods: Between the ages of 18-65 years, requiring
sedation, mechanically ventilated 70 patients were included in this study.
Patients were divided into two groups and received dexmedetomidine infusion
(dexmedetomidine group, Group D) and propofol infusion (propofol group, Group
P) for sedation. Ventilation modes, blood gas analysis, pulmonary mechanics
(airway resistance, positive end-expiratory pressure, frequency, tidal volume,
minute volume, peak airway pressure, compliance, endtidal CO₂, S_vO2)
and ventilator-patient conflict were evaluated and recorded at baseline,
5,15,30,45 and 60 minutes.

Results: Demographic data and ventilation modes were similar between the
groups. Pulmonary compliance gradually increased during 60 minutes in Group D but
this difference was not statistically significant. Other pulmonary mechanics were similar between the groups. Arterial
blood gase analysis remained within the normal range in both groups. Ventilator-patient
conflict was significantly better in Group P than Group D. The number of
patients with respiratory depression was higher in Group P than Group D at 45^th
and 60^th minutes.

Conclusions: Dexmedetomidine causes minimal respiratory
depression altough propofol has better ventilator-patient conflict. Therefore
dexmedetomidine may preferred during weaning period in ICUs patients. Further
studies with larger simple size are warranted to reveal a significant
difference in terms of pulmonary compliance between propofol and
dexmedetomidine.

Keywords

Intensive care, peak airway pressure, airway resistance

References

• 1. Venn RM, Bradshaw CJ, Spencer R, Brealey D, Caudwell E, Naughton C et al. Preliminary UK experience of dexmedetomidine, a novel agent for postoperative sedation in the intensive care unit. Anaesthesia. 1999;54:1136-42.
• 2. Conti G, Mercurio G, Iacobone E, Auricchio D, Liberati Q. Sedation in the intensive care unit. The basis of the problem. Minerva Anestesiol. 2002;68:240-4.
• 3. Herr DL, Sum-Ping ST, England M. ICU sedation after coronary artery bypass graft surgery: dexmedetomidine-based versus propofol-based sedation regimens. J Cardiothorac Vasc Anesth. 2003;17:576-84.
• 4. Chlan LL, Weinert CR, Skaar DJ, Tracy MF. Patient-controlled sedation: a novel approach to sedation management for mechanically ventilated patients. Chest. 2010;138:1045-53.