ÇALIŞAN SAĞLIĞI VE İŞ GÜVENLİĞİNDE ALT İŞVERENLİK KAVRAMI VE YÜKÜMLÜLÜKLERİ

Year 2020, Volume: 5 Issue: 10, 226 - 240, 30.06.2020

Şeyda Şanlı Tuğçe Yılmaz Oral

Abstract

Asıl işverenin, bazı işlerini alt işverenlere gördürmesi uzmanlık, teknolojik sebeplerden ötürü bir ihtiyacın sonucudur. Özellikle inşaat ve sanayi sektörlerinde yapılan hizmet alım ihalelerinde alt işveren ilişkisi sıklıkla başvurulan bir yoldur. İşveren üstlendiği işi zamanında yerine getirebilmek, kendisinde bulunmayan bilgi, teknoloji ve teçhizattan yararlanabilmek veya kendi uzmanlık alanı dışındaki işlerde daha kaliteli hizmet sunabilmek için işyerinde yürüttüğü mal ve hizmet üretimine ilişkin yardımcı işleri veya asıl işin bir bölümünü, bu işte uzman başka işverenlere devretmeyi daha uygun bulmaktadır. Hizmet ihtiyacı doğan asıl işverenin iş yükünü hafifleten bu durum öte yandan iş güvenliği denetim yükümlülüğünü arttırmaktadır. İşin yürütümü gereği çalışma ortamının güvenliği ve çalışanların iyilik hallerinin devamlılığının sağlanması her iki işvereninde sorumluluğundadır.
Bu çalışmada asıl işveren alt işverenlik ilişkisi kurulan işyerlerinde tarafların çalışan sağlığı ve güvenliği hususunda 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanun hükümleri referans alınarak asgari yükümlülüklerine değinilmekte ve devamlılığının sağlanmasında çözüm önerileri sunulmaktadır.

Keywords

Asıl İşveren, ALT İŞVEREN, ÇALIŞAN SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ, 6331 SAYILI KANUN

SUB-EMPLOYMENT CONCEPT AND OBLIGATIONS IN OCCUPATIONAL HEALTH AND SAFETY

Abstract

It is the result of a need for expertise, technological reasons, that the principal employer performs some of his jobs to subcontractors. Subcontractor relationship is a frequently used method especially in service procurement tenders held in the construction and industrial sectors. The employer finds it more appropriate to transfer the auxiliary works or part of the main job to other employers who are experts in this work in order to fulfill the work he undertakes on time, to benefit from the information, technology and equipment he / she does not have, or to provide better quality services in the works outside his / her specialty area.This situation, which alleviates the workload of the actual employer that arises from the need for service, on the other hand, increases the occupational safety audit obligation. As per the execution of the work, it is the responsibility of both employers to ensure the safety of the work environment and the continuity of the well-being of the employees.
In this study, the main employer sub-employer relationship is established in the workplaces established, the minimum obligations are addressed and solutions are offered in order to ensure the continuity of the parties, with reference to the provisions of the Occupational Health and Safety Law No. 6331 on occupational health and safety

References

• 1. AKTAY, Nizamettin, ARICI Kadir, SENYEN/KAPLAN Tuncay, İş Hukuku, İSTANBUL 2013(6. BASI) 2. AKYİĞİT Ercan; İş Hukuku, İSTANBUL 2016 (11. BASI) 3. AKYİĞİT Ercan, İş ve Sosyal Güvenlik Hukukunda İşverenlik, ANKARA 2013 (2 BASI) 4. ARSLANOĞLU Mehmet Anıl, İş Kanununda Esneklik Temelli Üçlü Sözleşmesel İlişkiler, İSTANBUL 2005 5. ÇANKAYA Osman Güven ve ÇİL Şahin, İş Hukukunda Üçlü İlişkiler, ANKARA 2011 6. ÇELİK Nuri, CANİKOĞLU Nurşen, CANPOLAT Talat, İş Hukuku Dersleri, İSTANBUL 2017 (30. BASI) 7. MOLLAMAHMUTOĞLU Hamdi, ASTARLI Muhittin, İş Hukuku, ANKARA 2014 (6.BASI) 8. NARMANLIOĞLU Ünal, “Asıl İşveren-Alt İşveren İlişkisinden Doğan Sorumluluklar”, Vefa Toplantıları (II), İSTANBUL 2008 9. NARMANLIOĞLU Ünal, Ferdi İş İlişkileri, İSTANBUL 2014 (5. BASI) 10. SENYEN-KAPLAN Tuncay, Bireysel İş Hukuku, ANKARA 2017 (8.BASI) 11. SEYHAN Davut, DOĞAN Ramazan, YARAR Süleyman, Asıl İşveren- Alt İşveren İlişkisi, Muvazaa ve Konuya İlişkin 6552 Sayılı Kanunla Getirilen Yeni Düzenlemeler, ANTALYA 2016 12. SÜZEK Sarper, İş Hukuku, İSTANBUL 2017 (14. BASI) 13. TAŞKENT Savaş, Alt işveren, Legal İHSGHD, S.2, 2004 14. TUNCAY Aziz Can, SAVAŞ Burcu, Toplu İş Hukuku, İSTANBUL 2016 (5.BASI) 15. www.kazancı.com 16. 6331 S. İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin İşyeri Tehlike Sınıfları Tebliği. (2012). 17. Çalışanların İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimlerinin Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik. (2013). T.C. Resmi Gazete, 28648, 15 Mayıs 2013. 18. İş Sağlığı Ve Güvenliği Hizmetlerinin Desteklenmesi Hakkında Yönetmelik. (2013). T.C. Resmi Gazete, 28861, 24 Aralık 2013. 19. İş Sağlığı ve Güvenliği Kurulları Hakkında Yönetmelik .(2013). ). T.C. Resmi Gazete, 28532, 18 Ocak 2013. 20. İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitimlerinin Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik. (2012). T.C. Resmi Gazete, 28648, 15 Mayıs 2013. 21. İşyerlerinde Acil Durumlar Hakkında Yönetmelik .2013. T.C. Resmi Gazete, 28681, 18 Haziran 2013.