Bu araştırma, 2012 yılında yapılan 6360 sayılı
kanunla yapılan düzenlemeyle gerçekleşen yerel seçim sınırlarına ilişkin
düzenlemenin yeniden merkezileşmeye yol açtığını iddia etmekte ve bunu ampirik
olarak kanıtlamaktadır. Bu argümanları kanıtlamak için seçim davranışı ile
seçmen profili arasındaki ilişkiyi ele alan sivil gönüllülük modeli
kullanılmıştır. Araştırmada kullanılan veriler Yüksek Seçim Kurulu (YSK) ve
Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) ile bir gayrimenkul internet sitesi
kullanılarak oluşturulan verilerden oluşmaktadır. Bulgular, muhalefet
partisinin hâkim olduğu alanların daralmakta olduğunu, bunun da ötesinde söz
konusu düzenlemeyi yapan siyasi iktidarın çeperde yer alan kendi
egemenliğindeki alanları dahi yereldeki temsilcilerine bırakmayacak kadar
merkezden idare etme eğilimine girdiğini göstermektedir. Bu durum seçim
sınırlarına ilişkin yapılan düzenlemenin siyasal iktidarın hakimiyet alanını
genişletmesinin ötesinde hegemonik bir biçimde Türkiye’de merkezileşme
dinamiklerini yeniden harekete geçirdiğini ve bunun gerçekleşmesi için mekanın
araçsallaştırıldığını göstermesi açısından önemlidir.
Seçim Sınırlarının Değiştirilmesi Sosyo-Mekansal Dinamikler Merkezileşme Hegemonya Regresyon Analizi Türkiye
The aim
of this research is to demonstrate empirically that gerrymandering takes place
specifically in the municipal elections which first started by the law 6360 in
2012 and not only leads to expansion of the political power’s hegemony while
limiting the opposition party’s electoral boundary but also centralization. In order to prove this argument, civil voluntarism model, which deals
with the relationship between electoral behaviors and voter’s profile, was
used. We use data on voter qualifications and election
results from the Turkish Statistical Institute (TSI) and the Supreme Electoral
Board (SEB), two state institutions. And we also used an
economic data we created from a real estate website. The findings show that the
areas dominated by the opposition party are shrinking. Furthermore, the
findings show that the ruling party that made this regulation tended to be
centralized to the extent that it did not leave its domination areas to their
local representatives. In this case, the regulation cannot be seen as a simple
arrangement about only expanding of electoral boundaries. It also shows that
mobilizes the dynamics of recentralization in Turkey. And the place is
instrumentalized for this purpose
Gerrymandering Socio-Spatial Dynamics Centralization Hegemony Regression Analysis Turkey
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Temmuz 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 40 |