ISSR Primerleri ile Kültürü Yapılan Bazı Yonca (Medicago sativa L.) Ekotiplerinde Moleküler Farklılıkların Belirlenmesi

Yıl 2016, Cilt: 25 Sayı: ÖZEL SAYI-1, 249 - 254, 30.11.2016

Mehmet Macit Ertuş Cafer Olcayto Sabancı Suat Şensoy

https://doi.org/10.21566/tarbitderg.280503

Öz

Bu çalışma, Van ili ve çevre illerden toplanan 70 adet yonca (Medicago sativa L.) ekotipi ile 6
tescilli çeşit olmak üzere toplam 76 genotip arasındaki akrabalık ilişkilerinin
belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. 12 adet ISSR primeri kullanılmış ve 85
polimorfik bant elde edilmiştir. Ekotipler arasındaki genetik uzaklıklar Öklid
katsayısı yardımıyla belirlenmiştir. Yonca ekotiplerinin toplandığı bölgelere
göre, ayrıca yerel çeşit olarak ve tescilli çeşitler olmak üzere toplam 16 grup
altında genetik varyasyonu incelenmiştir. En yüksek genetik çeşitlilik (H = 0.245
ve I = 0.366) ve polimorfizm (%70.59) olarak Gürpınar ekotiplerinde içerisinde
gözlenmiştir. Sonuçta yabancı döllenen Medicago
sativa’nın ekotip ve çeşitler arasında yüksek genetik çeşitliliğe sahip olduğu
belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yonca, Medicago sativa, ISSR

Determination of Molecular Diversity with ISSR markers in Some Cultivated Alfalfa (Medicago sativa L.) Ecotypes

Öz

The relationships
among total 76 ecotypes of alfalfa (Medicago
sativa L.), 70 landraces and 6 cultivars, collected in Van and neighboring
provinces were investigated in the present study. In the molecular method,
Twelve ISSR primers were used and 85 polymorphic bands were obtained. The
genetic distances between the ecotypes were expressed by Euclidean
coefficients. The genetic variation among alfalfa ecotypes was examined in 16
groups based on the localities, landraces and check cultivars. The highest
genetic variations and polymorphisms (H = 0.245, I = 0.366, and 70.59%) were
found in Gurpinar localities. As a result, a high genetic diversity was found
out among the ecotypes and cultivars of allogamous Medicago sativa L.

Anahtar Kelimeler

Alfalfa, Medicago sativa, ISSR

Kaynakça

• Anonim, 2010.Tür ve Irkların DNA İşaretleri ile Moleküler Tanımlanması Çalışma Paketi. TÜBİTAK TÜRKHAYGEN-1 Projesi. I. Çalıştay, 2-3 Nisan 2007, ODTÜ http://www.turkhaygen.gov.tr/doc/egitim_ODTU.pdf..(Erişim tarihi: 06.03.2010)
• Alınca S., 2008. Güneydoğu Anadolu Bölgesinden toplanan buton yoncasının (Medicago orbicularis) morfolojik özellikleri ve moleküler karakterizasyonu. (yüksek lisans tezi). Dicle Üniversitesi Fen ilimleri Enstitüsü. Diyarbakır.
• Belaid Y., Chtourou-Ghorbel N., Marrakchi M. and Trifı-Farah N., 2006. Genetic diversity with in and between populations of Lathyrus genus (Fabaceae) revealedby ISSR markers. Genetic Resources and Crop Evolution. 53: 1413-1418.
• Doyle J.J. and Doyle J.L. 1987. A rapid DNA isolation procedure from small quantities of fresh leaf tissues. Phytochem. Bull. 19: 11-15.
• Labate J.A., 2000. Software for population genetic analyses of molecular marker data. Crop. Sci., 40:1521-1528.
• Michaud R., Lehman W.F. and Runbaugh M.D., 1988. World distribution and historical development. InHanson AA, Barnes DK, Hill RR (eds) ASA, CSSA, SSSA, Madison, WI, Agronomy, Series of Monographs 29:25-91.
• Özcan S., Gürel E. ve Babaoğlu M., 2004. Bitki Biyoteknolojisi. S.Ü. Vakfı Yayınları. Konya. 456.
• Paredes M., Becerra V., Rojo C., Del Pozo A., Ovalle C. and Aronson J., 2002. Ecotypic differentiation in Medicago polymorpha L. along an environmental gradient in central Chile. RAPDs studies show little genetic divergence. Euphtica, 123:431-439.
• Petolescu C. and Nedelea G., 2009. Genetic diversity analysis of the invitro regenerated alfalfa plants using Inter Simple Sequence Repeat (ISSR) markers. Romanian Biotechnological Leters, 14(6): 4882-4886.
• Reddy M.P., Sarla N. and Siddiq E.A., 2002. Inter Simple SequenceRepeat (ISSR) polymorphismanditsapplication in plantbreeding. Euphytica, 128:9-17.
• Rohlf F.J., 1997. NTSYS-Pc: Numerical Taxonomy and Multivariate Analysis System. Exeter Software, New York.
• Sabancı C.O., Baytekin H., Balabanlı C. ve Acar Z., 2010. Yem bitkileri üretiminin arttırılması olanakları. Türkiye Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi. 11-15 Ocak 2010. Ankara Cilt I. 343-360.
• Şensoy S., 2005. Türkiye Kavunlarındaki Genetik Varyasyonun ve Fusarium Solgunluğuna Dayanıklılığın Fenotipik ve Moleküler Yöntemlerle Araştırılması. (Doktora tezi). YYÜ Fen Bilimleri Enstitüsü. Van.
• Tanksley S.D., Young N.D., Paterson A.H. and Bonierbale M.W., 1989. RFLP mapping in plant breeding: new tools for old sciences. Biotechnology, 7:257-264.
• Touil L., Guesmi F., Fares K. and Ferchichi A., 2008. Genetic diversity of some Mediterranean populations of the cultivated alfalfa (Medicago sativa L.) using ISSR markers. Biotechnology, 7 (4): 808-812.
• Ünverdi M.A., 2007. Türkiye’de Tescil Ettirilmiş Bazı Fiğ (Vicia sativa L.) Çeşitleri Arasındaki Morfolojik Ve Moleküler Farklılıkların Saptanması Üzerine Bir Araştırma. (yüksek Lisans tezi, basılmamış). Çukurova Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
• Yeh F.C., Yang R.C., Boyle T.B.J., Ye Z.H. and Mao, J.K., 1997. POPGENE, the User Friendly Sharewarefor PopulationGenetic Analysis. University of Alberta, Canada. Molecular Biology and Biotechnology Centre.