AĞRILI KADINLARIN İSTİHDAMI ÜZERİNE BİR ANALİZ: TEKSTİL KENT ÖRNEĞİ

Yıl 2020, Cilt: 6 Sayı: 1, 503 - 534, 06.05.2020

Ceren Avcil

https://doi.org/10.31463/aicusbed.701308

Öz

Ekonomik ve sosyal kalkınmanın temel saç ayaklarından birisi kadınların istihdamda yer almasıdır. İstihdam, kadınlara fırsat eşitliği sağladığı gibi kadınların sosyalleşmesi ve kendini gerçekleştirebilmesi için en önemli araçlar arasında yer almaktadır.
Bu çalışmanın amacı; sosyo-ekonomik gelişmişlik sıralaması bakımından son sıralarda yer alan Ağrı ilindeki kadınların istihdamdaki konumlarına ilişkin analizi ortaya koymaktır. Söz konusu analizde literatür taramasının yanında saha çalışması ile yeni bir istihdam alanı oluşturan Tekstil Kent örneği ele alınmıştır. Çalışmada Türkiye’de yürürlükte olan Kalkınma Planları incelenerek kadın istihdamına yönelik hedefler ortaya konulmuştur. Saha çalışmasında yarı yapılandırılmış mülakat yöntemi ile 12 kadının Tekstilkent’te çalışma koşulları, memnuniyet durumları, beklentileri ve varsa mevcut sorunlara bakış açıları irdelenmiştir. Kadınların yaşı, eğitim durumları, medeni halleri, iş deneyim süreleri gibi göstergelerden yola çıkılarak kadınların istihdam öncesi ve sonrasındaki durumları karşılaştırmalı olarak ele alınmıştır. Çalışmada kadınların eğitim seviyesi ile istihdam edilebilirlikleri arasında doğrusal bir ilişki olduğu sonucuna varılmıştır. Öte yandan, kadınların istihdam hayatında mutlaka yer almaları gerektiği çalışamaya katılan kadınlar tarafından dile getirilmiştir.

Abstract
One of the main pillars of economic and social development is women's employment. Employment is among the most important tools for the socialization and selfrealization
of women as well as providing equal opportunities to women. The aim of this study is to present the analysis of the employment position of women in Ağrı, which is in the last place in terms of socio-economic development. In this analysis, besides the literature review, the example of a textile city that creates a new employment area through field work was discussed. In the study, Development Plans in force in Turkey were examined and targets for female employment were put forward. In the field study, the working conditions, satisfaction status, expectations
and if any, the perspectives of the current problems in 12 women in Tekstilkent were examined with the semi-structured interview method. Based on indicators such as the age of women, their educational status, marital status, duration of work experience, the situation of women before and after employment has been compared comparatively. In the study, it is concluded that, there is a linear relationship between employability and the women's level of education. On the other hand, it was emphasized by the women who participated in the study that, women should be included in the employment life.

Keywords: Women’s Employment, Labour Force, Tekstilkent, Agri 

Anahtar Kelimeler

kadın istihdamı, işgücü, Tekstilkent, Ağrı

Kaynakça

• Ağazade, S. (2014). Türkiye'de İşsizlik ve İşgücüne Katılım İlişkisinin Doğrusal ve Doğrusal Olmayan Koentegrasyon Yöntemleri ile Analizi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, Aralık 2014, 9(3), 145- 161.
• Ağrı İl Özel İdaresi Verileri, 2019.
• Ağrı İşgücü Piyasa Araştırması 2018, https://media.iskur.gov.tr/31594/agri.pdf, Erişim tarihi: 25.12.2019
• Ağrı İŞKUR İl Müdürlüğü Verileri, 2019.
• Arat, N. (1986). Kadın Sorunu. İstanbul: Say Yayınları.
• Bedük. A. (2005). Türkiye’de Çalışan Kadın ve Kadın Girişimciliği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. C.3 S. 12, 106-117.
• Berber, M. & Eser, B. Y. (2008). Türkiye’de Kadın İstihdamı: Ülke ve Bölge Düzeyinde Sektörel Analizi. İş, Güç, Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 10 (2), 1-16.2008:3
• Böke, K. (2017). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. İstanbul: Alfa Yayınları.
• Çaha, Ö., Çaylak, A., Dikkaya, M., Kapu, H.,&K, Ceren. (2016). Ağrı İli Kadın Profili Araştırması, SERKA.
• Dedeoğlu, S. (2000). Toplumsal Cinsiyet Rolleri Açısından Türkiye’de Aile ve Kadın Emeği. Toplum ve Bilim, 86., 139-170.
• Demirdirek, H. & Şener, Ü. (2014). 81 İl İçin Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Karnesi, Ankara: TEPAV Yayınları, 83.
• DPT & Dünya Bankası.(2009). Türkiye’de Kadınların İşgücüne Katılımı: Eğilimler, Belirleyici Faktörler ve Politika Çerçevesi, Rapor No 48508-TR.
• Ecevit, Y.(2011). Kadın Emeği ve İşgücü Piyasasında Yeni Eğilimler: Kısmi Zamanlı Çalışma ve Ev Eksenli Çalışma. Kadın Emeği Konferansı Kadın İstihdamı ve Sorun Alanları Bildiri Kitabı. TEPAV: Ankara, 42-49.
• İllerin ve Bölgelerin Sosyo-Ekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırması (SEGE). (2017). Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı.
• İllerin ve Bölgelerin Sosyoekonomik Gelişmişlik Sıralaması Araştırması (SEGE-2011). http://www3.kalkinma.gov.tr, Erişim tarihi: 22.12.2019.
• Karpat Çatalbaş, G.(2015). Kadınların İşgücüne Katılımını Belirleyen Faktörlerin Belirlenmesi: Panel Veri Yaklaşımı. KAÜ İİBF Dergisi, 6(10), 249-280.
• Kavas Urul, A. (2016). 81 İl İçin Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Karnesi. Ankara: TEPAV Yayınları.
• Kocacık, F.&Ayan, S. (2011). Türkiye’de Tekstil Alanında Çalışan Kadınlar ve Sorunları. (İstanbul-Adana-Denizli-Sivas ve Tekirdağ ili örnekleri). Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 465-483.
• Kümbetoğlu, B. (2017). Sosyolojide ve Antropolojide Niteliksel Yöntem ve Araştırma. İstanbul: Bağlam Yayınları.
• Memiş, E. (2018). Çalışma Yaşamında Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Eğitim Rehberi, Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO)Türkiye Ofisi - Ankara: ILO.
• Önder, N. (2013). Türkiye’de Kadın İşgücünün Görünümü. ÇSGB Çalışma Dünyası Dergisi, Cilt: 1, Sayı:1,35-61.
• Özer, M.&Biçerli, K. (2003-2004). Türkiye’de Kadın İşgücünün Panel Veri Analizi. Sosyal Bilimler Dergisi, 55-86.
• Peker, E & Kubar, Y. (2012). Türkiye’de Kırsal Kesimde Kadın İstihdamına Genel Bir Bakış. Afyon Kocatepe Üniversitesi, İİBF Dergisi, C.XIV, S: II, 173- 188.
• Strateji ve Bütçe Başkanlığı, http://www.sbb.gov.tr/kalkinma-planlari/,Erişim tarihi: 22.12. 2019.
• Tunç, M. (2018). Kalkınmada Kadın Ayrımcılığı ve Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliğinin Rolü: Ülkelerarası Farklı Gelir Gruplarına Göre Yatay Kesit Analiz. Sosyoekonomi, Vol. 26(38), 221-251.
• TÜİK, İl Bazında İşgücü Göstergeleri, 2010-2013.
• TÜİK, İşgücü İstatistikleri, 2004-2018.
• Zeren, F& Kılınç Savrul, B. (2017). Kadınların İşgücüne Katılım Oranı, Ekonomik Büyüme, İşsizlik Oranı ve Kentleşme Oranı Arasındaki Saklı Koentegrasyon İlişkisinin Araştırılması. Yönetim Bilimleri Dergisi/Journal of Administrative Sciences Cilt /Volume: 15, Sayı / N: 30, 87-103.