Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

DİJİTALLEŞEN KÜLTÜR YA DA KÜLTÜRÜN DİJİTALLEŞMESİ: DİJİTAL KÜLTÜR KAVRAMI

Yıl 2022, Cilt: 15 Sayı: 38, 500 - 513, 12.06.2022
https://doi.org/10.12981/mahder.1112610

Öz

Kültür, kendini iletişim yoluyla var etmektedir. Toplumdaki iletişim biçimlerinin teknoloji temelli değişimi, kültürün de yeniden ele alınması gerekliliğini ortaya koymaktadır. Bugün internet ve iletişim teknolojilerinde yaşanan gelişmelerin yarattığı, özellikle de bilgisayarların ve internetin bireylerin yaşamına nüfuz etmesiyle başlayan değişim, yeni bir kültür süreci olarak görülmekte ve “dijital kültür” kavramıyla ifade edilmektedir. Dijital kültür; siber kültür, elektronik kültür, internet kültürü, sanal kültür, enformasyon kültürü gibi çok farklı isimlerle anılsa da teknolojinin bireylerin duygu ve düşüncelerini, iletişim ve etkileşim kurma biçimlerini, değer yargılarını ve tüm bunların toplamı olan kültürü önemli ölçüde şekillendirdiği fikrini tanımlayan bir kavramdır. Günümüz dijital iletişim araştırmalarının çok büyük kısmı bu temel yaklaşım üzerinden özellikle bireyin mevcut durumdaki konumuna, rollerine, değerlerine, algı ve tutumlarına odaklanmaktadır. Bu çalışmanın amacı, dijitalleşmenin geleneksel kültürü kullanarak onu yeniden mi yarattığını yoksa dijital kültür dediğimiz şeyin başlı başına yeni bir kültür alanı mı olduğunu tartışmaya açmak, öte yandan dijitalleşmenin etkisiyle bireylerin ve kültürün uğradığı dönüşümü ortaya koymaktır.

Kaynakça

  • Arnault, C. (2015). “What is digital culture?”, https://digitalculturist.com/what-is-digital-culture-5cbe91bfad1b (Erişim: 22.04.2022).
  • Bakırcı, Ç. M. (2021). “NFT (Non-Fungible Token) nedir? İnsanlar kolayca kopyalanabilen dijital ürünlere neden milyonlarca dolar ödüyorlar?”, https://evrimagaci.org/nft-nonfungible-token-nedir-insanlar-kolayca-kopyalanabilen-dijital-urunlere-neden-milyonlarca-dolar-oduyorlar-10296 (Erişim: 01.05.2022).
  • Baldini, M. (2000). İletişim tarihi. (Çev.: Gül Batuş), İstanbul: Avcıol Basım Yayın.
  • Başaran, F. (2021). “Dijital teknolojiler ve kültür”, https://www.gazeteduvar.com.tr/dijital-teknolojiler-ve-kultur-makale-1524009 (Erişim: 21.04.2022).
  • Buğra, A. (1995). İktisatçılar ve insanlar: bir yöntem çalışması. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Childe, G. (1988). Kendini yaratan insan. Ankara: Varlık Yayınları.
  • Çalıcı, C. – Öztürk, E. (2020). Siber kültürün temel bileşenleri ve kuşaklararası dinamikleri. Öztürk E, editör. Siber Psikoloji. 1. Baskı. Ankara: Türkiye Klinikleri; 2020. p.56-62.
  • Çiftçi, A. -Karakaş, Y. (2019). Dijitalleşen zamanın izdüşümünde: kimliğin, bedenin ve iletişimin dönüşümü. AJIT-e: Online Academic Journal of Information Technology, 10 (37), 8-30.
  • Diamond, J. (2016). Tüfek mikrop çelik. (Çev.: Ülker İnce), Ankara: Tübitak Popüler Bilim Kitapları.
  • Erdoğan, İ. - Alemdar, K. (1990). İletişim ve toplum. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Bates, G.D. (2009). 21. yüzyılda kültürel antropoloji: insanın doğadaki yeri. (Çev.: Suavi Aydın), İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Gere, C. (2019). Dijital kültür. (Çev.: Aydoğdu Akın), Konya Eğitim Yayınevi.
  • Geertz, C. (2010). Kültürlerin yorumlanması. (Çev.: Hakan Gür), Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
  • Gezgin, S. – İralı, E.A. (2017). Yeni medya analizleri. Konya: Eğitim Yayınevi.
  • Giddens, A. (1989). Sociology. Cambridge: Polity Press.
  • Güvenç, B. (1979). İnsan ve kültür. Ankara: Remzi Kitabevi.
  • Hofstede, G. (1980). Cultures consequences: international differeces in work related values. Beverly Hills CA: Sage Publications.
  • Kılıçbay, B. (2004). Bir teknoloji söyleminden parçalar: enformasyon ve iletişim teknolojileri kuramlarına tarihsel bakış. İçinde İnternet, toplum, kültür. (Der: Mutlu Binark ve Barış Kılıçbay). Ankara: Epos Yayınları.
  • Kottak, P. H. (2002). Antropoloji İnsan Çeşitliliğine Bir Bakış. Ankara: Ütopya Yayınları.
  • Lundby, K. – Ronning, H. (1991). Media-culture-communication: modernity interpreted through media culture. In Media and Communication. Oslo: Norwegian University Press.
  • Oğuz, E.S. (2011). Toplum bilimlerinde kültür kavramı. Edebiyat Fakültesi Dergisi, 28 (2), 123-139.
  • Poepsel, M. (2018). Media, society, culture and you. Montreal: Rebus Community.
  • Rab, Á. (2007). “Digital culture – Digitalised culture and culture created on a digital platform” Budapest.
  • Uzelac, A. (2008). “How to understand digital culture: digital culture- a resource for a knowledge society?” In book: Digital Culture: The Changing Dynamics. (Editors: Aleksandra Uzelac, Biserka Cvjetičanin). Publisher: Institute for International Relations (IMO)
  • Yavaşgel, E. - Turdubaeva, E. (2021). Digital Culture and Power. In Digital Siege (Editors: Ece Karadoğan Doruk, Seda Mengü, Ebru Ulusoy). İstanbul: Istanbul University Press.
  • We Are Social. (2021). “Digital 2021 Global Overview Report” https://wearesocial.com/uk/blog/2021/01/digital-2021-uk/ (Erişim: 22.04.2022).
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Kültürel çalışmalar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Rezal Koç 0000-0003-3014-9159

Yayımlanma Tarihi 12 Haziran 2022
Gönderilme Tarihi 5 Mayıs 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 15 Sayı: 38

Kaynak Göster

APA Koç, R. (2022). DİJİTALLEŞEN KÜLTÜR YA DA KÜLTÜRÜN DİJİTALLEŞMESİ: DİJİTAL KÜLTÜR KAVRAMI. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 15(38), 500-513. https://doi.org/10.12981/mahder.1112610