AVRUPA BİRLİĞİ’NİN ENERJİ SORUNSALINDA YENİLENEBİLİR ENERJİ KAYNAKLARININ YERİ VE GELECEĞİ

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 3, 806 - 831, 30.11.2020

Nesrin Demir Pelin Baş

https://doi.org/10.30798/makuiibf.793130

Cited By: 2

Öz

Bu çalışmanın amacı, son zamanlarda enerji tüketiminde yerini alması için üretiminin desteklenip teşvik edildiği yenilenebilir enerji kaynaklarının neden önem arz ettiğinin değerlendirmesini yapabilmektir. Yöntem olarak literatür ve arşiv çalışmaları incelenmiş, konunun güncelliği sebebiyle güncel kaynak ve verilerin kullanılmasına özen gösterilmiştir. 1970’li yıllardan sonra yaşanan enerji krizlerinin etkisiyle yenilenebilir enerji kaynakları alanındaki çalışmalarda bir hareketlenme yaşanmaya başlamıştır. Avrupa Birliği ülkeleri yenilebilir enerji alanında öncü olmuşlardır. Çünkü, Avrupa Birliği ülkeleri yenilebilir enerji kaynaklarından enerji ihtiyaçlarını karşılayabilmek adına enerji üretimindeki payı arttırmak için hedefler koymuşlardır. Dolasıyla ülkeler bu hedeflere ulaşabilmek için politikalarla teşvikler verip bu alandaki uygulamaları ve programları desteklemişlerdir. Hidrokarbon enerji kaynaklarına göre yenilebilir enerji kaynaklarından üretilen enerjinin payı çok düşük kalmaktadır. Fakat yenilebilir enerji kaynaklarının fosil kökenli olmaması, çevreye olan zararının hidrokarbonlara göre daha minimum seviyede kalması, daima kendini yenileyebilmesi ve doğa tarafından sürekli takviye edilebilmesi gibi avantajlarının bulunması alternatif bir enerji kaynağı olması açısından önem teşkil etmektedir.

Anahtar Kelimeler

Avrupa Birliği, Çevre, Yenilenebilir Enerji, Yenilenebilir Enerji Kaynakları

THE PLACE AND FUTURE OF RENEWABLE ENERGY RESOURCES IN THE ENERGY PROBLEM OF THE EUROPEAN UNION

Öz

The aim of this study is to evaluate why renewable energy sources, whose production is supported and encouraged, are important in order to take place in energy consumption recently. As a method, literature and archive studies were examined, care was taken to use up-to-date resources and data due to the currency of the subject. With the effect of the energy crises experienced after the 1970s, there has been a movement in the field of renewable energy resources. European Union countries have been pioneers in the field of renewable energy. Because the European Union countries have set targets to increase their share in energy production in order to meet their energy needs from renewable energy sources. Therefore, countries have provided incentives with policies and supported applications and programs in this field in order to achieve these goals. Compared to hydrocarbon energy sources, the share of energy produced from renewable energy sources remains very low. However, it is important that renewable energy sources are not of fossil origin, that their damage to the environment remains at a minimum level compared to hydrocarbons, that they can always renew themselves and they can be continuously supplemented by nature.

Anahtar Kelimeler

European Union, Environment, Renewable Energy, Renewable Energy Resources

Kaynakça

• Akbaş, G. ve Apar, A. (2010). Avrupa 2020 Stratejisi: akıllı, sürdürülebilir ve kapsayıcı büyüme için Avrupa stratejisi özet bilgi notu. T.C. Başbakanlık Avrupa Birliği Genel Sekreterliği Sosyal, Bölgesel ve Yenilikçi Politikalar Başkanlığı, Ankara.
• Altuntaşoğlu, T. Z. Yenilenebilir Enerji Avrupa Birliği ve Türkiye Müktesebatı. 249-261.
• Aydın, A. H. ve Çamur, Ö. (2017). Avrupa Birliği Çevre Politikaları ve Çevre Eylem Programları Üzerine Bir İnceleme. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (13), 21-44.
• BAŞ, P. (2019). Avrupa Birliği’nin Enerji Sorunsalında Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Yeri ve Geleceği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir: İzmir Katip Çelebi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Carley, S. Davies, L. Spence, D, and Zirogiannis, N. (2018). Empirical Evaluation Of The Stringency And Design Of Renewable Portfolio Standards, Nature Energy, 3(9), 754-763.
• Commisssion (1995). For A European Union Energy Policy Green Paper, Brusells, Com (94) 659 /final /2, 1-128. COM (2000). Towards a European strategy for the security of energy supply Green Paper, Brusells, COM (2000) 769 final, 1-90.
• COM (2006). A European Strategy for Sustainable, Competitive and Secure Energy Green Paper, Brusells, COM (2006) 105 final, 1-20.
• COM (2010). A strategy for competitive, sustainable and secure energy Energy 2020, Brusells, COM (2010) 639 final, 1-21 Çelikkaya, A. (2017). Yenilenebilir Enerjinin Teşvikine Yönelik Uluslararası Kamu Politikaları Üzerine Bir İnceleme, Maliye Dergisi, 172, 52- 84.
• Çetin, R. (2013). Kyoto Protoklü ve Bu Çerçevede Kömür Sektörümüzün Geleceği, Elektrik Mühendisliği, 448, 80-84. Ellabban, O., Abu-Rub, H., Blaabjerg. (2014). Renewable energy resources: Current status, future prospects and their enabling technology. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 39, 748-764.
• Erdem, M. S. (2017). Yenilmez Füsun, Türkiye’nin Avrupa Birliği Çevre Politikalarına Uyum Sürecinin Değerlendirilmesi. Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4 (2) , 91-119.
• Erdoğan, M. (2014). Türkiye’nin Yenilenebilir Enerji Potansiyelinin Termodinamik Analiz Yöntemi İle İncelenerek Yenilenebilir Enerji Kullanımının Gelecek Projeksiyonlarının Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Aydın Üniversitesi, Makine Mühendisliği Anabilim Dalı.
• EurObserv’ER. (2019). Photovoltaic Barometer. 1-8.
• Dursun, S. (2011). Avrupa Birliği’nin Enerji Politikası ve Türkiye. Ankara Üniversitesi Avrupa Toplulukları Araştırma Ve Uygulama Merkezi Araştırma Dizisi No: 36.
• Gipe, P. (2006). Renewable Energy Policy Mechanisms. www.windworks.org/cms/fileadmin/user_upload/RenewableEnergyPolicyMechanisms byPaulGipe.pdf
• Gülay, A.N. (2008). Yenilenebilir Enerji Kaynakları Açısından Türkiye’nin Geleceği Ve Avrupa Birliğinin Karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, İşletme Anabilim Dalı.
• IPCC. (2012). Renewable Energy Sources And Climate Change Mitigation Summary For Policymakers And Technical Summary, https://archive.ipcc.ch/pdf/special-reports/srren/SRREN_FD_SPM_final.pdf
• IRENA. (2013). Overcoming Barriers to Authorizing Renewable Power Plants and Infrastructure, https://www.irena.org/-/media/Files/IRENA/Agency/Events/2013/Jan/12_1/Background_Paper-D.pdf?la=en&hash=CAE94D402BD2800E38B02F1F45D8833AE64C2D1D
• İktisadi Kalkınma Vakfı. (2014). Avrupa 2020 Stratejisi, İstanbul, 1-144.
• Jager, D. and M. Rathmann. (2008). Policy Instrument Design To Reduce Financing Costs In Renewable Energy Technology Projects, https://www.researchgate.net/profile/David_Jager/publication/258261301_Policy_instrument_design_to_reduce_financing_costs_in_renewable_energy_technology_projects/links/00463528c9f09b45ae000000/Policy-instrument-design-to-reduce-financing-costs-in-renewable-energy-technology-projects.pdf
• Jenner, S., Groba, F. and Indvik J. (2013). Assessing The Strength And Effectiveness Of Renewable Electricity Feed-In Tariffs In European Union Countries. Energy Policy, 52, 385-401.
• Kalkan, D.K, ve Yılmaz, S. (2017). Enerji Güvenliği Kavramı: 1973 Petrol Krizi Işığında Bir Tartışma. ANKASAM Uluslararası Kriz ve Siyaset Araştırmaları Dergisi, 169-199.
• Keskin, H. (2006). Stratejik Açıdan Avrupa Birliği Enerji Politikası ve Uluslararası Güvenlik Sistemine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Koç, E. ve Şenel, M.C. (2013). Dünyada ve Türkiye’de Enerji Durumu Genel Değerlendirme. Mühendis ve Makine, 54 (639), 32-44.
• Köle, S. (2019). Yenilenebilir Enerji Teknolojilerine Yönelik Kamusal Teşvikler. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Zonguldak: Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Mezher, T., Dawelbait, G. and Abbas, Z. (2012) Renewable Energy Policy Options For Abu Dhabi: Drivers and Barriers, Energy Policy, 42, 315-328.
• Nuri, F. İ. (2017). Sürdürülebilir Kalkınma ve Yenilenebilir Enerji: Avrupa Birliği Swot Analizi. Yayınlamamış Yüksek Lisans Tezi. Alanya: Alanya Alaaddin Keykubat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Schallenberg-Rodriguez, J. (2017). Renewable Electricity Support Systems: Are Feed-In Systems Taking The Lead?, Renewable and Sustainable Energy Reviews, 76, 1422-1439.
• Stoutenborough, J. and Beverlin, M. (2008). Encouraging Pollution-Free Energy: The Diffusion Of State Net Metering Policies, Social Science Quarterly, 89(5), 1230-1251.
• Selvi, Ç. (2015). AB 2020 Stratejisi Ve 2050 Vizyonu Bağlamında Belirlenen Yenilenebilir Enerji Hedeflerine Ulaşılabilirliğin Mali Açıdan Analiz Edilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Avrupa Birliği Anabilim Dalı.
• Şimşek, E. N. (2005). Deniz Akımları Enerjisi Ve Türbinleri. Adana. 1-5.
• Winkler, H. (2005). Renewable Energy Policy In South Africa: Policy Options For Renewable Electricity. Energy Policy, 33, 27-38.
• Yenilmez, G. (2010). Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Teşvik Politikalarının Karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Eskişehir: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Makine Mühendisliği Anabilim Dalı.
• Yıldız, F. (2013). Avrupa Birliği Enerji Politikaları ve Enerji Arz Güvenliği Arayışları. İnsan & Toplum, 3(5), 159-181.
• https://appsso.eurostat.ec.europa.eu/nui/show.do?dataset=nrg_ind_id&lang=en, 26.08.2020
• https://ec.europa.eu/cyprus/news/20200304_1_tr, 27.08.2020
• https://ec.europa.eu/eurostat/documents/2995521/10335438/8-23012020-AP-EN.pdf/292cf2e5-8870-4525-7ad7-188864ba0c29, 28.08.2020
• https://hydropower-europe.eu/about-hydropower-europe/hydropower-energy/ , 24.08.2020
• https://solargis.com/maps-and-gis-data/download/europe, 26.08.2020
• https://windeurope.org/data-and-analysis/product/wind-energy-in-europe-in-2019-trends-and-statistics/ , 26.08.2020
• http://www.maden.org.tr/resimler/ekler/20ad4d76fe97759_ek.pdf, 26.08.2020
• https://www.temsan.gov.tr/Sayfa/gunes/38 , 26.08.2020