Y Kuşağının Kariyer Algısı ve Gelecek Beklentisi: Kocaeli Organize Sanayi Bölgesi Örneği

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 2, 927 - 945, 24.04.2020

Gözde Mert Serdar Neslihanoğlu

https://doi.org/10.33206/mjss.521586

Cited By: 2

Öz

Y kuşağı nüfusu, Türkiye nüfusunun yaklaşık % 32’sidir ve çoğunlukla iş
hayatındadır. Y kuşağı, iş hayatında diğer kuşaklara göre farklı özellikler
göstermektedir. Bu nedenle bu araştırma Y kuşağının iş hayatındaki kariyer algısı
ve gelecek beklentisi konusuna odaklanmıştır. Bu amaçla, 2018 yılında, Kocaeli
Organize Sanayi Bölgesi’nde çalışan, Y kuşağında bulunan bireylere, anket
uygulanmıştır. Araştırmada, 271 kişinin verileri incelenmiştir. Araştırma sonuçuna
göre, Y kuşağı bireyleri hakkında ulaşılan bulgular şunlardır: a) Motivasyon,
teknoloji ve sosyalleşme, iş ortamı ve iş değiştirme boyutları cinsiyete bağlı
olarak farklılaşmaktadır. b) Uyum, teknoloji ve sosyalleşme, ortam ve iş
değiştirme boyutları eğitim düzeylerine bağlı olarak farklılaşmaktadır. c) İş
ortamı boyutu, işyerindeki pozisyona bağlı olarak farklılaşmaktadır. d) Kariyer
algısı ve gelecek beklentisi yaş, çalışma saati ve toplam iş tecrübesi
boyutlarına göre farklılaşmamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Y Kuşağı, Kariyer Algısı, Gelecek Beklentisi

Career Perception and Future Expectation of Generatıon Y: Kocaeli Organized Industrial Zone Case

Öz

The population of Generation Y is approximately 32% of the population in Turkey, and they are mostly in business life. Generation Y shows different characteristics in business life compared to the other generations. Therefore, this research focuses on career perception and future expectation of Generation Y in business life. For this purpose, in 2018, a survey was conducted among the individuals in Generation Y in Kocaeli Organized Industrial Zone. 271 people participated in the research. According to the result of the research, the following was determined about the Generation Y: motivation, technology and socialization, work environment and changing job dimensions differ with respect to gender. Adaptation, technology and socialization, environment and changing job dimensions differ with respect to the level of education. The dimension of the business environment varies depending on the position at the workplace. The career perception and future expectation does not differ according to the age, working hours and total work experience dimension.

Anahtar Kelimeler

Generation Y, Career Perception, Future Expectancy

Kaynakça

• Adıgüzel, O., Batur, H. Z. ve Ekşili, N. (2014). “Kuşakların Değişen Yüzü ve Y Kuşağı ile Ortaya Çıkan Yeni Çalışma Tarzı: Mobil Yakalılar”, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(1), pp.165-182.
• Akdemir, A.; Konakay, G.; Demirkaya, H.; Noyan, A.; Demir, B.; Ağ, C.; Pehlivan, Ç, Özdemir, E.; Akduman, G.; Eregez, H.; Öztürk, İ. ve Balcı, O. (2013). “Y Kuşağının Kariyer Algısı, Kariyer Değişimi ve Liderlik Tarzı Beklentilerinin Araştırılması”, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(2), pp.11-42.
• Akdeniz, E. (2012). “Teknoloji Çocukları: Z Kuşağı”, http://www.infopik.com/infografik/teknoloji-cocuklari-z-kusagi, Erişim Tarihi: 03.02.2018
• Altunışık, R.; Coşkun, R.; Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2005). “Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: SPSS Uygulamalı”, Sakarya Kitabevi, Sakarya.
• Altuntuğ, N. (2012). “Kuşaktan Kuşağa Tüketim Olgusu ve Geleceğin Tüketici Profili”, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(1), pp.203-212.
• Aminul, I.; Cheong T.W.; Yusuf H. ve Desa H. (2011). “A Study on Generation at Workplace in Penang”, Journal of Applied Sciences Research, 7(11), pp.1802– 1805.
• Anantatmula, V. S. ve Shrivastav, B. (2012). “Evolution of Project Teams for Generation Y Workforce”. International Journal of Managing Projects in Business, 5(1), pp.9-26.
• Arıkan, R (2004). “Araştırma Teknikleri ve Rapor Hazırlama”, Asil Yayınevi, Ankara.
• Balcı, A. (2001). “Sosyal Bilimlerde Araştırma; Yöntem, Teknik ve İlkeler”, Pagem Yayınevi, Ankara.
• Baldonad, A. M. (2008). “25 Ways to Motivate Generation Y”, US: iUniverse.
• Baltaş, A. (2010). “Y Kuşağını Yönetmek”, Kaynak Dergisi, 41, pp.28-31.
• Bektaş, H. ve Akman, S. U. (2013). “Yükseköğretimde Hizmet Kalitesi Ölçeği: Güvenilirlik ve Geçerlilik Analizi”, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Ekonometri ve İstatistik Dergisi, 18, pp.116-133.
• Broadbridge, A. M.; Maxwell, G. A. ve Ogden, S. M. (2007). “Experiences, Perceptions and Expectations of Retail Employment for Generation Y”, Career Development International, 12(6), pp.523-544.
• Coggshall, E. ve Coggshall, J. G. (2010). “Realizing the Promise of Generation Y: The Key to Changing the Teaching Profession”, 67(8), https://pamsinstructionaltraining.wikispaces.com/file/view/Education+Leadership+Article.pdf; Erişim Tarihi: 25.12.2018
• Coupland, D. (1989). “Generation X: Tales For An Accelerated Culture”, St. Martin’s Press, New York.
• Cronbach, L. J. (I990). “Essentials of Psychological Testing”. Fifth Ed., New York: Harper CoIIins.
• Çoban, F. (2006). “Milenyum Kuşağı Neleri Değiştirecek?” Capital Dergisi, http://proje.capital.com.tr/milenyum-kusagi-neleri-degistirecekhaberler/18974.aspx, Erişim Tarihi: 05.02.2018
• Çokluk, Ö.; Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). “Sosyal Bilimler için Çok Değişkenli İstatistik: SPSS ve Lisrel Uygulamaları”, Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara.
• Dede, Y. ve Yaman, S. (2008). “Fen Öğrenmeye Yönelik Motivasyon Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”, Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 2(1), pp.19-37.
• Demirkaya, H., Akdemir, A., Karaman, E. ve Atan, Ö. (2015). “Kuşakların Yönetim Politikası Beklentilerinin Araştırılması”, İşletme Araştırmaları Türk Dergisi, 7(1), pp.186-204.
• Durmuş, B.; Çinko, M. ve Yurtkoru, E. S. (2016). “Sosyal Bilimlerde SPSS’le Veri Analizi”, 6. Baskı, Beta Yayıncılık, İstanbul.
• Ercan, M. (2012), “Dijital Çağ ve C Kuşağı”, http://www.radikal.com.tr/yazarlar/metin_ercan/dijital_cag_ve_c_kusagi-1079843, Erişim Tarihi: 15.03.2018
• Feirtag, J. ve Berge, Z. L. (2008). “Training Generation N: How Educators Should Approach The Net Generation”. Education + Training, 50(6), pp.457-464.
• Glass, A. (2007). “Understanding Generational Differences for Competitive Success”. Industrial and Commercial Training. 39, pp.98–103.
• Hardey, M. (2011). “Generation C: Content, Creation, Connections and Choice”, International Journal of Market Research, 53(6), pp.749-770.
• İçil, M. (2016). “Dijital Dünyanın Yarattığı C Jenerasyonu”, www.mustafaicil.com/blog/dijital-dunyanin-yarattigi-c-jenerasyonu, Erişim Tarihi: 15.03.2018
• Keleş, H. N. (2011). “Y Kuşağı Çalışanlarının Motivasyon Profillerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Bahçeşehir Üniversitesi Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 3(2), pp.129-139.
• Kılıç, M. S. (2012). “XYZ Kuşağı”, http://yenisafak.com.tr/pazar-haber/kanaatkar-talepkar-sabirsiz-16.12.2012-436173, Erişim Tarihi: 02.02.2018
• Martin, A. C. ve Tulgan, B. (2002). “Managing the Generation Mix: From Collision to Collaboration”, HRD Press, Massachusetts.
• Meier, J. ve Crocker, M. (2010). “Generation Y in the Workforce: Managerial Challenges”. The Journal of Human Resource Adult Learning, 6(1), 68-78.
• Mengi, Z. (2011). “İş Başarısında Kuşak Farkı”, http://www.optimist.com.tr, Erişim Tarihi: 21.01.2018.
• Mengi, Z. (2012), “Z Kuşağı Geliyor”, http://www.zeynepmengi.com/2012/06/z-kusagi-geliyor/, Erişim Tarihi: 02.02.2018
• Mert, G. (2018). “Y Kuşağı Açısından Yönetim, Ed. Ali Akdemir: Örgütlerin Yönetimi”, 1. Baskı, Beta Basım, İstanbul.
• O’Bannon, G. (2001). “Managing Our Future: The Generation X Factor”, Public Personnel Management, 30, 95.
• Oxford (2018). “Word of the Year 2015”, https://en.oxforddictionaries.com/word-of-the-year/word-of-the-year-2015, Erişim Tarihi: 05.04.2018.
• Özant, N. ve Kelleci, M. (2017). “Dijital İletişimde Sözel Olmayan İpuçları: Emojilerle Etkileşim ve Duygulanım”, Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Kültürel Çalışmalar Dergisi, 4 (2), pp.396-417.
• Özdemir, G.; Gökdağ, R. ve Neslihanoğlu, S. (2019), “Sosyal Medyada Emoji Kullanımı ve Anlamlandırılması: Anadolu Üniveristesi İletişim Fakültesi Örneği”, Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 12 (1), pp. 425-443.
• Patır, S. (2009). “Faktör Analizi İle Öğretim Üyesi Değerleme Çalışması”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 23 (4), pp.69-85.
• Punch, K. (2005). “Introduction to Social Research - Quantitive and Qualitive Approach”. 2. Ed., Sage Publications Inc., California.
• RANDSTAD, Research Reports, http://www.randstad.com/press-room/researchreports, Erişim: 15.03.2018.
• Rettie, R. (2002). “Net Generation Culture”. Journal of Electronic Commerce Research, 3(4), pp.254-264.
• Senbir, H. (2004). “Z Son İnsan Mı?: Z Kuşağı ve Sonrasına Dair Düşünceler”, 2. Baskı, Okuyan Us Yayınevi, İstanbul.
• Sheahan, P. (2006). “Generation Y and Surviving: Thriving with Generation Y at Work”, Hardie Grant Books, Australia.
• Yelkikalan, N.; Akatay, A. ve Altın, E. (2010). “Yeni Girişimcilik Modeli ve Yeni Nesil Girişimci Profili: İnternet Girişimciliği ve Y, M, Z Kuşağı Girişimci”, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 10(20), pp.489 – 506.
• Yüksekbilgili, Z. (2013). “Türk Tipi Y Kuşağı”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(45), pp.342-353.
• Zempke, R.; Raines, C. ve Filipczak, B. (2013). “Generations at Work: Managing the Clash of Boomers, Gen Xers, and Gen Yers in the Workplace”, 2nd Ed., Amacom, USA.