Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

21. Yüzyıl Paradoksu Olarak Siber Uzay ve Uluslararası Hukuk

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 2, 87 - 109, 29.12.2019

Öz

Uluslararası ilişkiler ve güvenlik temelindeki çalışmalar teknolojik gelişmelerle birlikte farklı bir araştırma konusunu karşımıza çıkarmıştır. Teknik bir alanın ilgi odağında olan siber güvenlik politik bir temelde de tartışılmaya başlanmıştır. Siber politikalar, siber caydırıcılık ya da siber savaş gibi isimlerle tartışılmaya başlanan güvenliğin siber boyutu devletlerin de siyasi ajandalarına girmeyi başarmıştır. Uluslararası aktörlerin merkezinde olan devletlerin ilgisi siber güvenliği uluslararası hukukun inceleme alanına taşımıştır. Bu çalışma dahilinde siber güvenliğe ilişkin tarihsel süreç ve teorik yaklaşım uluslararası ilişkiler disiplini temelinde ele alınmış ve uluslararası hukuka dair sorunlar detaylandırılmaya çalışılmıştır. Çalışmanın özüne dair yaklaşım farklı verilerle de desteklenmiştir.

Kaynakça

  • Baylis, J.(2008). Uluslararası İlişkilerde Güvenlik Kavramı, Uluslararası İlişkiler Dergisi, 5/18, 69-85.
  • Bayraktar, G. (2015). Siber Savaş ve Ulusal Güvenlik Stratejisi. İstanbul: Yeniyüzyıl Yayınları.
  • Bıçakçı, S. (2012). Yeni Savaş ve Siber Güvenlik Arasında NATO’nun Yeniden Doğuşu, Uluslararası İlişkiler Dergisi, 9/34, 205-226.
  • Boyraz, M. (t.y.). NATO’nun Siber Güvenlik Politikası: Tarihsel Süreç ve Kırılma Noktaları, Research Turkey, Türkiye Politika ve Araştırma Merkezi. Son güncelleme Eylül 14, 2016. http://researchturkey.org/tr/natos-cyber-security-policy-the-historical-process-and-critical-junctures/.
  • Cavelty, M.D. (2008). Cyber-Security and Threat Politics: US Efforts to Secure The Information Age. New York: Routledge Publishing.
  • Clarke, R. A. ve Knake, R. K. (2011). Siber Savaş: Ulusal Güvenliğe Yönelik Yeni Tehdit. Çev., Murat Erduran. İstanbul: İKÜ Yayınevi.
  • Commission of the European Communities, (2001). “Network and Information Security: Proposal for a European Policy Approach” Son güncelleme Şubat 14, 2016. http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/site/en/com/2001/com2001_0298en01.pdf.
  • Chatterjee, B. B. (2014). International Law and Cyber Warfare: An Agenda for Future Research, Lancaster University Law School, Security Lancaster.
  • Chatterjee, B. B. International Law and Cyber Warfare: An Agenda for Future Research, Lancaster University Law School, Security Lancaster. Son güncelleme Nisan 7, 2017. http://www.research.lancs.ac.uk/portal/en/publications/international-law-and-cyber-warfare(267aeb20-9ace-4f8d-b9ba-815d5af20339).html
  • Çakmak, Haydar ve Katman, Filiz. “Siber Tehditlerin Uluslararası ve İç Hukuktaki Yeri”. Suç, Terör ve Savaş Üçgeninde Siber Dünya, ed. Haydar Çakmak ve Taner Altınok. Ankara: Barış Platin Kitabevi, 2009.
  • Çifçi, H. (2012). Her Yönüyle Siber Savaş. Ankara: TÜBİTAK Bilim Kitapları.
  • Delibasis, D. (2008). Information Warfare Operations within The Concept of Individual Self-Defence, Cyber Conflict and Global Politics, ed. Athina Karatzogianni. London: Routledge Chapman Hall.
  • Durcan, E. (2015). Siber Suçlarda Suçlunun karar Verme Süreci, Siber Suçlar: Tehditler, Farkındalık ve Mücadele, ed. Fatih Tombul ve diğerleri. Ankara: Global Politika ve Strateji Yayınları.
  • Erdağ, A.İ. (2010). Bilişim Alanında Suçlar (Türk ve Alman Ceza Hukukunda), Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 14/2, 275-303.
  • Hansen, L. ve Nissenbaum, H. (2009).Digital Disaster, Cyber Security and The Copenhagen School, International Studies Quarterly, Vol. 53, 1155-1175.
  • Hare, F. (2010). The Cyber Threat to National Security: Why can’t We Agree?, Conference on Cyber Conflict Proceedings, ed. C. Czosseck ve K. Podins. Tallinn: CCD COE Publications.
  • Healey, J.ve Tothova Jordan, K. NATO’s Cyber Capabilities: Yesterday, Today and Tomorrow, Atlantic Council Brent Scowcroft Center on International Security Issue Brief. Son güncelleme Eylül 10, 2014. https://www.files.ethz.ch/isn/183476/NATOs_Cyber_Capabilities.pdf.
  • Hoskins, A. ve O’Loughin, B. (2008). The Internet as a Weapon of War? Radicalisation, Publics and Legitimacy, Cyber Conflict and Global Politics, ed. Athina Karatzogianni. London: Routledge Chapman Hall.
  • Keleştemur, A. (2015). Siber İstihbarat, İstanbul: Level Kitap.
  • Kurtdarcan, B. ve Mumcu,Ö. (2014). Geleceğin Savaşları ve Silahları: Yeni Silah Teknolojilerinin Silahlı Çatışmalar Hukuku Işığında İncelenmesi. Ankara: Umag Vakfı Yayınları.
  • Libicki, M. (2009). Cyber deterrence and Cyberwar. Santa Monica: Rand Corporation.
  • Melzer, Nils. (2011). Cyberwarfare and International Law, Ideas for Peace and Security UNIDIR Resources. Son güncelleme Ağustos 1, 2017, http://unidir.org/files/publications/pdfs/ cyber warfare-and-international-law-382.pdf.
  • Sandvik, K. B. (2012). Cyberwar as an Issue of International Law, Prio Policy Brief, Volume 4, 1-4.
  • Schalhoub, Z.K.ve Al Qasimi, S.L. (2010). Cyber Law and Cyber Security in Developing and Emerging Economies. Cheltenham: Edward Elgar Publishing.
  • Schmitt, M. N. (2012).International Law in Cyberspace: The Koh Speech and Tallinn Manual Juxtaposed, Harvard International Law Journal, Vol. 54, 13-37.
  • Schmitt, M. N. ve Vihul, L. (2014). The Nature of International Law Cyber Norms, The Tallinn Papers, Paper No. 5, Special Expanded Issue.
  • Shaw, M. N. (2008). International Law, 6th Edition. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Sönmezoğlu, F. (2000).Uluslararası Politika ve Dış Politika Analizi. İstanbul: Filiz Kitabevi.
  • Yayla, M. (2013). Uluslararası Hukukta Siber Saldırılara Karşı Kuvvet Kullanma, TBB Dergisi, Sayı 107, 199-220.
  • Yeşilyurt, H. (2015). Ulusal Güvenlik Perspektifinde Siber Güvenlik, Siber Suçlar: Tehditler, Farkındalık ve Mücadele, ed. Fatih Tombul ve diğerleri, Ankara: Global Politika ve Strateji Yayınları.
  • Yılmaz, S. (2016). Savaş ve General. Son güncelleme Mayıs 16, 2016, http://www.ulusal.com.tr/savas-ve-general-makale,5307.html.
  • Yılmaz, S. ve Salcan, O. (2008). Siber Uzay’da Güvenlik ve Türkiye. İstanbul: Mileynyum Yayınları.
  • Zagare, F. C. ve Kligor, D. M. (2000). Perfect Deterrence. Cambridge: Cambridge University Press.
Toplam 33 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Siyaset Bilimi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Vahit Güntay 0000-0003-0645-8023

Yayımlanma Tarihi 29 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 1 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Güntay, V. (2019). 21. Yüzyıl Paradoksu Olarak Siber Uzay ve Uluslararası Hukuk. Novus Orbis: Siyaset Bilimi Ve Uluslararası İlişkiler Dergisi, 1(2), 87-109.
AMA Güntay V. 21. Yüzyıl Paradoksu Olarak Siber Uzay ve Uluslararası Hukuk. Novus Orbis. Aralık 2019;1(2):87-109.
Chicago Güntay, Vahit. “21. Yüzyıl Paradoksu Olarak Siber Uzay Ve Uluslararası Hukuk”. Novus Orbis: Siyaset Bilimi Ve Uluslararası İlişkiler Dergisi 1, sy. 2 (Aralık 2019): 87-109.
EndNote Güntay V (01 Aralık 2019) 21. Yüzyıl Paradoksu Olarak Siber Uzay ve Uluslararası Hukuk. Novus Orbis: Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Dergisi 1 2 87–109.
IEEE V. Güntay, “21. Yüzyıl Paradoksu Olarak Siber Uzay ve Uluslararası Hukuk”, Novus Orbis, c. 1, sy. 2, ss. 87–109, 2019.
ISNAD Güntay, Vahit. “21. Yüzyıl Paradoksu Olarak Siber Uzay Ve Uluslararası Hukuk”. Novus Orbis: Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Dergisi 1/2 (Aralık 2019), 87-109.
JAMA Güntay V. 21. Yüzyıl Paradoksu Olarak Siber Uzay ve Uluslararası Hukuk. Novus Orbis. 2019;1:87–109.
MLA Güntay, Vahit. “21. Yüzyıl Paradoksu Olarak Siber Uzay Ve Uluslararası Hukuk”. Novus Orbis: Siyaset Bilimi Ve Uluslararası İlişkiler Dergisi, c. 1, sy. 2, 2019, ss. 87-109.
Vancouver Güntay V. 21. Yüzyıl Paradoksu Olarak Siber Uzay ve Uluslararası Hukuk. Novus Orbis. 2019;1(2):87-109.