TURİZMİN YEREL HALKIN SOSYO-KÜLTÜREL YAPISINA ETKİSİ

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 2, 79 - 91, 31.08.2018

Merve Yıldırım Kalem Fatma Öztürk Deniz

Öz

Bu çalışmanın amacı, turizmin yerel
halkın sosyo-kültürel yapısına olumlu ve olumsuz
etkilerinin neler olduğunu sosyo-kültürel formlar arasındaki etkileşim
kapsamında değerlendirmektir. Çalışmada kültür, yerel halk ve turizme ilişkin
literatür analitik yöntem kullanılarak incelenmiştir. İnceleme sonucunda
sosyal, kültürel, ekonomik, bilimsel, teknolojik ve çevresel değişim ve
gelişimlerin turizmin gelişiminde etkili olduğu ve sosyo-kültürel formlar
arasındaki etkileşim kapsamında turizmin yerel halkın sosyo-kültürel yapısında
olumlu ve olumsuz değişimlere yol açtığı görülmektedir. Çalışmanın sonucunda
özü itibari ile turizme kaynaklık eden yerel halkın sosyo-kültürel yapının
korunması, sürdürülebilir kılınması ve bu konuda birey, toplum ve devlet
düzeyindeki farkındalığın artırılması amacı ile öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Turizm, Sosyal Yapı, Kültürel Özellikler

Kaynakça

• Diker, O. (2014). Algılanan Liderlik Tarzları, Örgüt Kültürü ve Örgütsel Bağlılık İlişkisinin Turizm Endüstrisinde İncelenmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Diker, O. ve Deniz, T. (2017). Coğrafya ve Tarih Perspektifinden Somut Kültürel Miras ve Türkiye. II. Baskı. Ankara. PegemA. s. 1,2.
• Duran, E. (2011). Turizm, Kültür ve Kimlik İlişkisi; Turizmde Toplumsal ve Kültürel Kimliğin Sürdürülebilirliği. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19, 291-313.
• Duran, E. (2010). Sürdürülebilir Turizm Kapsamında Toplumsal ve Kültürel Kimliğin Korunması: Gökçeada Örneği, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Emekli, G. (2006). Coğrafya, Kültür ve Turizm: Kültürel Turizm. Ege Coğrafya Dergisi, 15: 51-59.
• Harill, R. and Thomas, D. P. (2003). Tourism Planning in Historic Districts: Attitudes Toward Tourism Development in Charleston. Journal of American Planning Association 69(3): 233-244.
• Harvey, D. C. (2007). (Re) Creating Culture Through Tourism: Black Heritage Sites in New Jersey. Editör. Smith, K. M. Tourism, Culture and Regeneration. CAB International. Cromwell Press: Trowbridge. p. 59-68.
• Jamal, T. B. and Getz, D. (1995). Collaboration Theory and Community Tourism Planning. Annals of Tourism Research. 22(1): 186-204.
• Kaltenbom, B. P. (1998). Effects of Sense of Place on Responses to Environmental Impact: A Case Study Among Residents in an Arctic Community. Applied Geography. 18(2): 169-189.
• Kroeber, A. L. And Kluckhohn, C. (1952). Culture: A Critical Review of Concepts and Definitions. Cambridge. p. 181.
• Smith, K. M. (2007). Towards a Cultural Planning Approach to Regeneration. Editör. Smith, K. M. Tourism, Culture and Regeneration. CAB International. Cromwell Press: Trowbridge. p. 1-12.
• Türk Dil Kurumu (TDK). (2010). Büyük Türkçe Sözlük. Ankara.
• Usta, Ö. (2001). Turizm 1-2. Altın Kitaplar Yayınevi. İstanbul.
• Uygur, S. M. ve Baykan. (2007). Kültür Turizmi ve Turizmin Kültürel Varlıklar Üzerindeki Etkileri. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 30-49.
• Yılmaz, B. S. (2007). Turizmin Sosyo-Ekonomik, Sosyo-Kültürel ve Çevresel Etkileri. Editör. Orhan İçöz. Genel Turizm: Turizmde Temel Kavramlar ve İlkeler. Turhan Kitabevi, Birinci Basım: Ankara. 183-200.