Madde Kullanım Varlığının, Suç İşleyen ve İşlemeyen Hastalarda Suç ve Şiddet Özelliklerine Etkisi

Yıl 2019, Cilt: 28 Sayı: 2, 108 - 113, 27.03.2019

Sevgi Nehir Türkmen Hicran Epsoylu

https://doi.org/10.17942/sted.431567

Öz

Amaç: Bu çalışma, madde kullanım
varlığının, suç işleyen ve işlemeyen hastalarda suç ve şiddet özelliklerine
etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır.

Gereç ve Yöntem: Proje, tanımlayıcı
tipte bir araştırma olarak yapılmıştır. Proje, Manisa Ruh Sağlığı ve
Hastalıkları Hastanesi AMATEM servisinde Ağustos 2016’da yürütülmüştür.
Çalışmanın örneklemini 246 hasta oluşturmuştur. Araştırmada Bilgi Formu ve Buss-Durkee
Saldırganlık Ölçeği kullanılmıştır. Veriler sayı, yüzde dağılımı,
ortalama±standart sapma, ki-kare testi ve gruplar arası karşılaştırmada
Bağımsız Gruplarda t Testi ile değerlendirilmiştir.

Bulgular: Hastaların suç işleme
durumları değerlendirildiğinde suç işleyen 83 kişi madde kullanıcısıdır. Madde
kullanan hastaların madde kullanmayan hastalara göre sözel şiddet saldırganlığı
daha fazladır (p<0.05). Suça yönelik kriminal özgeçmişe sahip olanların
olmayanlara göre anlamlı düzeyde (p˂0.01) fiziksel, sözel, öfke, dolaylı ve
toplam saldırganlık alt boyutlarında yüksek saldırganlık düzeyine sahip
oldukları belirlenmiştir.

Tartışma ve Sonuç: Elde edilen bu
bulgular doğrultusunda, madde kullanımı ile suç işleme ve şiddet arasında
yüksek bir bağlantı olduğu, madde kullanımına yönelik yapılacak girişimlerin
önemi vurgulanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Madde, saldırganlık, suç

Kaynakça

• Referans1 Håkansson A, Jesionowska V. Associations between substance use and type of crime in prisoners with substance use problems - a focus on violence and fatal violence. Subst Abuse Rehabil. 2018;15(9):1-9.
• Referans2 Liu L, Chui WH, Chen Y. Violent and Non-Violent Criminal Behavior among Young Chinese Drug Users: A Mixed Methods Study. Int J Environ Res Public Health. 2018 2;15(3).
• Referans3Sharma S, Sharma G, Barkataki B. Substance use and criminality among juveniles-under-enquiry in New Delhi. Indian J Psychiatry. 2016;58(2):178-82.