Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

COOPERATIVE BUSINESS AND RELATIONSHIP MARKETING: A MODEL APPROACH

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 10, 361 - 379, 30.12.2018

Öz

Marketing as a function occupies
an important position in the organisation of a business firm. The traditional
concept of marketing explained above refers to the physical activities involved
in the process of distribution of goods. But, its modern concept is more than a
mere physical process Relationship marketing is a new field of marketing which
has received increasing attention late in 1980s.  In a narrow sense relationship marketing is
the retention of present customers and attracting the potential ones. However,
in a broader concept it includes internal marketing, supply markets, influencer
markets, consumer and industrial markets, service marketing.  Adherents of relation marketing claims that
understanding of marketing is changing from “transaction” to “relationship”.
The main idea of relationship marketing is long lasting relations with all
stakeholders. In transactional marketing price is the basic motive to attract
customers. According to relational marketing prices can be easily matched. If
you can offer the buyers a “value”, it will create customer loyalty.

Kaynakça

  • Abosag, İ., (2015). The antecedents and consequence of Et-Moone BTB relationships. Industrial Marketing Management, 51, 150-157.
  • Berry, L. (1995b). Relationship marketing of services – growing interest, emerging perspectives. Journal of the Academy of Marketing Science, Vol. 23(4), 236-245.
  • Berry, L. (2002). Relationship marketing of services – perspectives from 1983 and 2000. Journal of Relationship Marketing, Vol. 1(1), 59-77.
  • Cravens, D. ve Piercy N. F. (1994). Relationship marketing and collaborative networks in service organizations. International Journal of Service Management, Vol. 5(5), 39-53.
  • Durkin, M. ve Howcraft, B. (2003). Relationship marketing in banking sector: the impact of new technologies. Marketing Intelligence & Planning, Vol. 21(1), 61-71.
  • Geray, C. (1991). Kooperatifçiliğin dünyada ve Türkiye’deki nicel gelişimi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, (Prof. Dr. Gündüz Ökçün’e armağan) Cilt 47 (1-2), 427-441.
  • Grönroos, C. (1994a). Quo vadis marketing? Toward a relationship marketing paradigm. Journal of Marketing Management, 10(5), 347-360.
  • Grönroos C. (1995b). The strategy continum. Journal of the Academy of Marketing Science, Vol. 23(4), 252-254.
  • Grönroos, C. (1996c). Relationship marketing: strategic and tactical implications. Management Decisions, 34(3), 5-14.
  • Gummesson, E. (1987a). The new marketing – Developing long term interactive relationships. Long Range Planning, 20(4), 10-20.
  • Gummesson, E. (2008b). Relationship in new economy. Journal of Relationship Marketing, 37-52.
  • Jossa, B. (2005). Marx, Marxism and cooperative movement. Cambridge Journal of Economics, 29(1), 3-18.
  • Jussila, J., Katonen, U. ve Tuominen P. (2007). Customer-owned firms and the concept of regional responsibility: qualitative evidence from Finnish cooperatives. Social Responsibility Journal, Vol. 3(3), 35-44.
  • Lang, R., ve Roessl D. (2011). Contextualizing the governance of community co-operatives: evidence from Austria and Germany. Voluntas, 22, 706-730.
  • Liu, Y., Li, Y., Tao, L. & Wang, Y. (2008), Relationship stability, trust and relational risk in marketing channels: Evidence from China, Industrial Marketing Management, 37(4), s. 432-446.
  • Luo, A. ve Kumar. V. (2003). Recovering the hidden buyer-seller relationship states to measure the return on marketing investment in business-to-business markets. Journal of Marketing Research, 50, 143-160.
  • Puusa, A. ve Varis, A. (2016). Individuality vs. communuality A new dual role of cooperatives. Journal of Cooperative Organization and Management, 4, 22-30.
  • Ryals, L. ve Payne, A. (2001). Customer relationship management in financial services: towards information-enabled relationship marketing. Journal of Strategic Marketing, Vol. 9(1), 3-27.
  • Schneider, B. (1980). The service organization: climate is crucial. Organizational Dynamics, Vol. 9(2), 52-65.
  • Sheth, J. N. ve Parvatiyar, A. (1995). The evolution of relationship marketing. International Business Review, Vol 4(4), 397-417.
  • Sheth, J. N. (2002). The future of relationship marketing. Journal of Services Marketing, Vol. 16(7), 590-592.
  • Stewart, J.E. (2014). The direction of evolution: the risk of cooperative organization. Biosystems, Vol. 123, 27-36.
  • Sungur, O. Koç, R. ve Dulupçu, M.A. (2014). Antalya’da tarım ve tarımla ilgili firmaların inovasyon ve yerel aktörlerle işbirliği faaliyetlerinin analizi. Tarım Ekonomisi Dergisi, 20(1), 1-15.
  • Tan, S. ve Karaönder, İ. (2013). Türkiye’de tarımsal örgütlenme politikalarının ve mevzuatının irdelenmesi: tarımsal amaçlı kooperatifler örneği. ÇÖMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 1(1), 87-94.
  • Zhang J. Z. vd. (2016). Dynamic relationship marketing. Journal of Marketing, Vol. 80, 53-75. Berry, L. (1983). Relationship Marketing. (Ed.) Berg, L.L, Hostack, G. L. Upah, G. Emerging Perspectives for Service Marketing. Chicago: American Marketing Association, 236-245.
  • Carson, R. (2002). Silent Spring. Houghton Miffin Company, Anniversary Edition.
  • Etzel, M.J. ve Walker, B.J. ve Stanton, W. (1991). Marketing. Boston: McGrae-Hill, 6-10.
  • Gummesson, E. (1999). Total Relationship Marketing: Rethinking Marketing Management, From 4Ps to 30s. Oxford: Butterworth Heinemann.
  • Hite, R.E. ve Johnston, Wesley J. (1998). Managing Salespeople: A Relationship Approach. Ohio: South Western College Publishing, 3-10.Jobber, D., Lancaster, G. (2000).
  • Selling and Sales Management. Harlow: Finabcial Times/Prentice Hall, Fifth Edition, 153-165.
  • Jobber, D. ve Lancaster, G. (2000). Selling and Sales Management. Harlow: Financial Times/Prentice Hall, Fifth Edition, 153-165.
  • Koç, H. (2001). Kooperatifçilik Bilgileri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kotler, P. Ve Armstrong, G. (2012). Principles of Marketing. Essex: Pearson Education Ltd. 44.
  • Kotler, P. Ve Armstrong G.(2008). Principles of Marketing. New Jersey: Pearson-Prentice Hall.
  • Korkmaz, A. (2000). Kooperatif İşletmelerde Bütünleşme Hareketleri ve Stratejileri. İstanbul: Sosyal Siyaset Konferansları, 141-171.
  • Özdemir, G. (2016). Kooperatifçilik. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Sheth, J.N. ve Parvatiyar, A. (1983). Relationship Marketing: Theory, Methods and Application. Georgia: Atlanta Center for Relationship Marketing.
  • Tarım Sektörü Raporu (2013). Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği.
  • htpp://hayatiyazici.com.tr/haberler/bakan. Erişim Tarihi: 06.10.2016.
  • htpp://koop.gtbgov.tr/haberler/gumruk-ve-ticaret bakanhayati-yazici. Erişim Tarihi: 06.10.2016.
  • https:// en.wikipedia.org/wiki/list of cooperatives. Erişim Tarihi: 15.10.2016.
  • https://enwikipedia.org/wiki/list-of-cooperative federations. Erişim Tarihi: 15.10.2016.

KOOPERATİF İŞLETMELER VE İLİŞKİSEL PAZARLAMA: BİR MODEL YAKLAŞIMI

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 10, 361 - 379, 30.12.2018

Öz

İlişkisel pazarlama; bir
işletmenin, mal tedarikçileri, hizmet tedarikçileri, rakipler, kar amacı
olmayan örgütler, kamu kuruluşları, son kullanıcıları, aracı müşterileri,
işlevsel bölümler, işletme iş görenleri ve işletme birimlerinden biri veya
birkaçı ile iyi ilişkiler kurabilmesi, geliştirebilmesi ve bu ilişkileri
koruyabilmek doğrultusunda gerçekleştirdiği bütün pazarlama faaliyetlerini
kapsayan süreçtir. İlişkisel pazarlama yeni müşteriler bulmaktan çok, mevcut
müşterileri elde tutma ve onlarla ilişkileri geliştirmektir. Ticaret hayatında
yaşanan gelişmeler, müşteri ihtiyaçları ile şekillenir. İlişkisel pazarlama,
pazarlamada yeni bir alan olarak 1980’lerden itibaren yoğun bir ilgi
uyandırmıştır. Dar anlamda ilişkisel pazarlama işletmenin mevcut müşterilerinin
korunması, bu arada işletmeye yeni müşteriler kazandırmaktır. Geniş anlamda ise
içsel pazarlama, tedarik kaynakları, etki pazarları, son ve endüstriyel
tüketici pazarlarını, hizmet pazarlamasını kapsamaktadır. İlişkisel pazarlama
taraftarlarına göre pazarlama anlayışında “işlemsel”den “ilişkisel” pazarlamaya
doğru bir kayma vardır. İlişkisel pazarlamadaki temel anlayış,  işletmenin tüm çıkar grupları ile uzun süreli
ilişkiler kurmasıdır. “İşlemsel pazarlama”da müşteri kazanmanın yolu, düşük
fiyata bağlıdır. İlişkisel pazarlama anlayışında fiyat değişebilir. Müşteri
sadakati yaratabilmek için alıcıya bir “değer” sunulması gerekmektedir.

Kaynakça

  • Abosag, İ., (2015). The antecedents and consequence of Et-Moone BTB relationships. Industrial Marketing Management, 51, 150-157.
  • Berry, L. (1995b). Relationship marketing of services – growing interest, emerging perspectives. Journal of the Academy of Marketing Science, Vol. 23(4), 236-245.
  • Berry, L. (2002). Relationship marketing of services – perspectives from 1983 and 2000. Journal of Relationship Marketing, Vol. 1(1), 59-77.
  • Cravens, D. ve Piercy N. F. (1994). Relationship marketing and collaborative networks in service organizations. International Journal of Service Management, Vol. 5(5), 39-53.
  • Durkin, M. ve Howcraft, B. (2003). Relationship marketing in banking sector: the impact of new technologies. Marketing Intelligence & Planning, Vol. 21(1), 61-71.
  • Geray, C. (1991). Kooperatifçiliğin dünyada ve Türkiye’deki nicel gelişimi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, (Prof. Dr. Gündüz Ökçün’e armağan) Cilt 47 (1-2), 427-441.
  • Grönroos, C. (1994a). Quo vadis marketing? Toward a relationship marketing paradigm. Journal of Marketing Management, 10(5), 347-360.
  • Grönroos C. (1995b). The strategy continum. Journal of the Academy of Marketing Science, Vol. 23(4), 252-254.
  • Grönroos, C. (1996c). Relationship marketing: strategic and tactical implications. Management Decisions, 34(3), 5-14.
  • Gummesson, E. (1987a). The new marketing – Developing long term interactive relationships. Long Range Planning, 20(4), 10-20.
  • Gummesson, E. (2008b). Relationship in new economy. Journal of Relationship Marketing, 37-52.
  • Jossa, B. (2005). Marx, Marxism and cooperative movement. Cambridge Journal of Economics, 29(1), 3-18.
  • Jussila, J., Katonen, U. ve Tuominen P. (2007). Customer-owned firms and the concept of regional responsibility: qualitative evidence from Finnish cooperatives. Social Responsibility Journal, Vol. 3(3), 35-44.
  • Lang, R., ve Roessl D. (2011). Contextualizing the governance of community co-operatives: evidence from Austria and Germany. Voluntas, 22, 706-730.
  • Liu, Y., Li, Y., Tao, L. & Wang, Y. (2008), Relationship stability, trust and relational risk in marketing channels: Evidence from China, Industrial Marketing Management, 37(4), s. 432-446.
  • Luo, A. ve Kumar. V. (2003). Recovering the hidden buyer-seller relationship states to measure the return on marketing investment in business-to-business markets. Journal of Marketing Research, 50, 143-160.
  • Puusa, A. ve Varis, A. (2016). Individuality vs. communuality A new dual role of cooperatives. Journal of Cooperative Organization and Management, 4, 22-30.
  • Ryals, L. ve Payne, A. (2001). Customer relationship management in financial services: towards information-enabled relationship marketing. Journal of Strategic Marketing, Vol. 9(1), 3-27.
  • Schneider, B. (1980). The service organization: climate is crucial. Organizational Dynamics, Vol. 9(2), 52-65.
  • Sheth, J. N. ve Parvatiyar, A. (1995). The evolution of relationship marketing. International Business Review, Vol 4(4), 397-417.
  • Sheth, J. N. (2002). The future of relationship marketing. Journal of Services Marketing, Vol. 16(7), 590-592.
  • Stewart, J.E. (2014). The direction of evolution: the risk of cooperative organization. Biosystems, Vol. 123, 27-36.
  • Sungur, O. Koç, R. ve Dulupçu, M.A. (2014). Antalya’da tarım ve tarımla ilgili firmaların inovasyon ve yerel aktörlerle işbirliği faaliyetlerinin analizi. Tarım Ekonomisi Dergisi, 20(1), 1-15.
  • Tan, S. ve Karaönder, İ. (2013). Türkiye’de tarımsal örgütlenme politikalarının ve mevzuatının irdelenmesi: tarımsal amaçlı kooperatifler örneği. ÇÖMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 1(1), 87-94.
  • Zhang J. Z. vd. (2016). Dynamic relationship marketing. Journal of Marketing, Vol. 80, 53-75. Berry, L. (1983). Relationship Marketing. (Ed.) Berg, L.L, Hostack, G. L. Upah, G. Emerging Perspectives for Service Marketing. Chicago: American Marketing Association, 236-245.
  • Carson, R. (2002). Silent Spring. Houghton Miffin Company, Anniversary Edition.
  • Etzel, M.J. ve Walker, B.J. ve Stanton, W. (1991). Marketing. Boston: McGrae-Hill, 6-10.
  • Gummesson, E. (1999). Total Relationship Marketing: Rethinking Marketing Management, From 4Ps to 30s. Oxford: Butterworth Heinemann.
  • Hite, R.E. ve Johnston, Wesley J. (1998). Managing Salespeople: A Relationship Approach. Ohio: South Western College Publishing, 3-10.Jobber, D., Lancaster, G. (2000).
  • Selling and Sales Management. Harlow: Finabcial Times/Prentice Hall, Fifth Edition, 153-165.
  • Jobber, D. ve Lancaster, G. (2000). Selling and Sales Management. Harlow: Financial Times/Prentice Hall, Fifth Edition, 153-165.
  • Koç, H. (2001). Kooperatifçilik Bilgileri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kotler, P. Ve Armstrong, G. (2012). Principles of Marketing. Essex: Pearson Education Ltd. 44.
  • Kotler, P. Ve Armstrong G.(2008). Principles of Marketing. New Jersey: Pearson-Prentice Hall.
  • Korkmaz, A. (2000). Kooperatif İşletmelerde Bütünleşme Hareketleri ve Stratejileri. İstanbul: Sosyal Siyaset Konferansları, 141-171.
  • Özdemir, G. (2016). Kooperatifçilik. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Sheth, J.N. ve Parvatiyar, A. (1983). Relationship Marketing: Theory, Methods and Application. Georgia: Atlanta Center for Relationship Marketing.
  • Tarım Sektörü Raporu (2013). Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği.
  • htpp://hayatiyazici.com.tr/haberler/bakan. Erişim Tarihi: 06.10.2016.
  • htpp://koop.gtbgov.tr/haberler/gumruk-ve-ticaret bakanhayati-yazici. Erişim Tarihi: 06.10.2016.
  • https:// en.wikipedia.org/wiki/list of cooperatives. Erişim Tarihi: 15.10.2016.
  • https://enwikipedia.org/wiki/list-of-cooperative federations. Erişim Tarihi: 15.10.2016.
Toplam 42 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Tüm Sayı
Yazarlar

Zafer Boge Erinç

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2018
Gönderilme Tarihi 20 Aralık 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 5 Sayı: 10

Kaynak Göster

APA Erinç, Z. B. (2018). KOOPERATİF İŞLETMELER VE İLİŞKİSEL PAZARLAMA: BİR MODEL YAKLAŞIMI. Akademik Hassasiyetler, 5(10), 361-379.
AMA Erinç ZB. KOOPERATİF İŞLETMELER VE İLİŞKİSEL PAZARLAMA: BİR MODEL YAKLAŞIMI. Akademik Hassasiyetler. Aralık 2018;5(10):361-379.
Chicago Erinç, Zafer Boge. “KOOPERATİF İŞLETMELER VE İLİŞKİSEL PAZARLAMA: BİR MODEL YAKLAŞIMI”. Akademik Hassasiyetler 5, sy. 10 (Aralık 2018): 361-79.
EndNote Erinç ZB (01 Aralık 2018) KOOPERATİF İŞLETMELER VE İLİŞKİSEL PAZARLAMA: BİR MODEL YAKLAŞIMI. Akademik Hassasiyetler 5 10 361–379.
IEEE Z. B. Erinç, “KOOPERATİF İŞLETMELER VE İLİŞKİSEL PAZARLAMA: BİR MODEL YAKLAŞIMI”, Akademik Hassasiyetler, c. 5, sy. 10, ss. 361–379, 2018.
ISNAD Erinç, Zafer Boge. “KOOPERATİF İŞLETMELER VE İLİŞKİSEL PAZARLAMA: BİR MODEL YAKLAŞIMI”. Akademik Hassasiyetler 5/10 (Aralık 2018), 361-379.
JAMA Erinç ZB. KOOPERATİF İŞLETMELER VE İLİŞKİSEL PAZARLAMA: BİR MODEL YAKLAŞIMI. Akademik Hassasiyetler. 2018;5:361–379.
MLA Erinç, Zafer Boge. “KOOPERATİF İŞLETMELER VE İLİŞKİSEL PAZARLAMA: BİR MODEL YAKLAŞIMI”. Akademik Hassasiyetler, c. 5, sy. 10, 2018, ss. 361-79.
Vancouver Erinç ZB. KOOPERATİF İŞLETMELER VE İLİŞKİSEL PAZARLAMA: BİR MODEL YAKLAŞIMI. Akademik Hassasiyetler. 2018;5(10):361-79.

MAKALE DEĞERLENDİRME SÜRECİ

Yazar tarafından gönderilen bir makale, gönderim tarihinden itibaren 10 gün içinde dergi sekreteri tarafından makalenin, telif sözleşmesinin ve benzerlik raporunun (Turnitin programı) eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden incelenir. İstenilen bu dosyalar eksiksiz ve düzgün bir şekilde gönderilmiş ise makale; ikinci aşamada derginin yayın çizgisine uygun olup olmadığı yönünden değerlendirilir. Bu süreçte makale yayın çizgisine uygun değilse yazara iade edilir. Makale yayın çizgisine uygun ise şablona uygun bir şekilde gönderilip gönderilmediği yönünden değerlendirilir. Şayet makale şablona uyarlanıp gönderilmemiş ise değerlendirme sürecine alınmaz. Bu süreçte yazarın derginin belirlediği şartlara uygun bir şekilde sisteme makale yüklemesi beklenir. Makale şablona uygun bir şekilde hazırlanıp gönderilmiş ise son aşamada makale derginin yayın ilkeleri, yazım kuralları, öz, abstract, extented abstract, kaynakça gösterimi vb. yönlerden incelenir. Bu ayrıntılarda makalede bir sorun varsa yazarın bu hususları tamamlaması istenir ve verilen süre içerisinde eksiksiz bir şekilde yeniden makaleyi göndermesi istenir.
Tüm bu aşamaları geçen makale, editör tarafından bilimsel yeterliliğinin denetlenmesi amacıyla ikinci 7 günlük süre içerisinde çalışmaya uygun iki hakeme değerlendirmeleri için gönderilir. Hakemlerin değerlendirme süreleri 15 gündür. Bu süre zarfında hakemlik görevini tamamlamayan bir hakem olursa ilgili hakeme değerlendirmeyi tamamlaması için 7 günlük ek süre verilebilir. Bu süre zarfında hakem görevini yerine getirmezse yerine yeni bir hakem ataması yapılır. En az iki hakemden gelen raporlar olumlu ise makale yayın aşamasına alınır. Hakem raporlarından birisi olumlu diğeri olumsuz ise makale üçüncü bir hakeme gönderilir. Üçüncü hakem raporu da olumsuz ise makale ret edilir. Üçüncü hakemin değerlendirmesi olumlu ise makaleyle ilgili hakem raporları dergi alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından incelenir. Makalenin yayınlanmasıyla ilgili nihai karar alan editörlerinden oluşan Editörler Kurulu tarafından verilir. Hakem raporlarının yetersiz ve tatmin etmekten uzak olması veya İngilizce editör tarafından abstract ve extented abstract’ın yetersiz görülmesi hallerinde de yine makaleyle ilgili son karar Editörler Kurulu tarafından verilir. Tüm bu aşamalardan geçen bir makale en yakın sayıya yayınlanmak üzere eklenir. İlgili sayıda yer kalmaması halinde makalenin yayımı bir sonraki sayıya kaydırılır. Bu durumda ve tüm değerlendirme sürecinde yazar isterse makalesini geri çekme hakkına sahiptir. Ancak bu durumu dergiye bildirmesi gerekir. Makale gönderim tarihinden makalenin yayına kabul tarihine kadar tüm bu işlemler için ortalama 3 aylık bir süre öngörülmektedir.