Mosses Identified on Deadwoods in the Research and Application Forest of the Çankırı Karatekin University, Faculty of Forestry

Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 1-2, 21 - 46, 15.11.2016

SERHAT Ursavaş ELİF Öztürk

https://doi.org/10.26672/anatolianbryology.267208

Cited By: 3

Öz

It is a certain fact for the forest ecosystem that the
death of a tree gives way to other lives. Survival of many insects, birds,
fungi, lichens, Liverworts and Mosses within life circle depend partly or
mainly on those dead trees. That is why dead trees are also named as ‘Biotope Tree’,
‘a living space with high biological diversity’ or ‘a hotspot’; the center for
biological diversity in forest.

Research area has been assigned as ‘Research Forest’
to Çankırı Faculty of Forestry of Ankara University by the decision of Council
of Ministers. However, research studies that have been carried out so far in
the area are insufficient. It is aimed to get more information from the area by
this study and similar ones. In this study, mosses have been
listed with pictures identified on dead woods and logs in the area.

Forest field survey was done so as to identify the
bryophytes on dead logs and woods at the Research and Application Forest of
Çankırı Faculty of Forestry within 2015-2016. As a result of identification
studies of 80 mosses samples taken from the area 25 taxons have been confirmed
among 15 genus and 10 families.

Anahtar Kelimeler

Moss, Deadwood, Research and Application Forest, Çankırı

Çankırı Karatekin Üniversitesi, Orman Fakültesi Araştırma ve Uygulama Ormanında Ölü Ağaçlar Üzerinde Tespit Edilen Karayosunları

Öz

Bir
ağacın ölümüyle başka bir yaşam başlar. Bu orman ekosistemi içerisinde
tartışmasız bir gerçektir. Birçok böceğin, kuşun, mantarın, likenin,
ciğerotlarının ve karayosunlarının yaşam döngüleri içerisinde hayatta kalmaları
bütünüyle veya kısmen ölü ağaçlara bağlıdır. Bu nedenle ölü ağaçlar; birçok
araştırmada “Biyotop ağacı” “Yüksek biyolojik çeşitliliğe sahip yaşam alanı”
veya ormanlardaki biyolojik çeşitlilik merkezi “Hotspot” olarak da adlandırılırlar.

 

Araştırma
alanı; Ankara Üniversitesi döneminde Çankırı Orman Fakültesine, Bakanlar Kurulu
kararı ile “Araştırma Ormanı” olarak tahsis edilmiştir. Fakat şimdiye kadar alan
üzerinde çok fazla araştırma yapılmamıştır. Bu ve buna benzer çalışmaların
artması ile alana ilişkin birçok verinin toplanması amaçlanmaktadır. Bu çalışma
ile alanda çürümüş ağaç ve kütük üzerlerinde tespit edilen karayosunları,
fotoğrafları ile birlikte liste halinde verilmiştir.

 

Orman
Fakültesi, Araştırma ve Uygulama Ormanında ölü ağaçlar üzerinde bulunan karayosunlarının
tespiti amacıyla 2015-2016 yılları arasında arazi çalışması yapılmıştır.
Araştırma alanından toplanan 80 karayosunu örneğinin incelenmesi sonucunda 10 familyaya
ve 15 cinse ait 25 takson tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Karayosunu, Ölü ağaç, Araştırma-Uygulama Ormanı, Çankırı

Kaynakça

• Abay G. [2005] 2006. Contributions to the moss flora (Musci) of Çankırı province (Eldivan-Karadere). Ot Sistematik Botanik Dergisi. 12, 175–186.
• Abay G. ve Ursavaş, S. 2006. Çankırı İli Araştırma Ormanı Karayosunu (Musci) Flora ve Ekolojisi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi. 11(16), 61-70.
• Anonim 2001. Eldivan meteoroloji istasyonu iklim verileri, Meteoroloji Genel Müdürlüğü Kayıtları, Ankara.
• Anonim 2008. Ankara Bölge Müdürlüğü, Çankırı Orman İşletme Müdürlüğü, Merkez İşletme Şefliği Amenajman Planı (1996-2015), Ankara.
• Anonim 2010. Çankırı İl Çevre Durum Raporu, T.C. Çankırı Valiliği İl Çevre ve Orman Müdürlüğü. Çankırı.
• Bobiec A. Gutowski J.M. Zub, K. Pawlaczyk, P. Laudenslayer, W.F. 2005. The afterlife of a tree. WWF Poland, Warszawa.
• Butler R. ve Schlapfer R. 2004. Dead wood in managed forests: how much is enough? Schweizerische Zeitschrift für Forstwesen, 155 (2): 31-37.
• Cortini Pedrotti C. 2001. Flora dei muschi d’Italia, Sphagnopsida, Andreaeopsida, Bryopsida (I parte). Antonio Delpfino Editore, Roma.
• Cortini Pedrotti, C. 2006. Flora dei muschi d’Italia, Bryopsida (II parte). Antonio Delpfino Editore, Roma.
• Csóka G.Y. 2000. Az elpusztult, korhadófa szerepe az erdei biodiverzitás fenntarta´sában. [The role of dead wood in maintaining biodiversity of forests]. In: Frank, T. (Ed.), Terme´szet – erdö – gazdálkodás. MME e´s Pro Silva Hungária Egyesület, Eger, pp. 85–96
• Çetin B. 1988. Checklist of the mosses of Turkey, Lındbergia, 14: 15-23.
• Çolak A.H. Tokcan M. ve Kırca S. 2011. Ölü Ağaç (Yaşayan Ölüler). T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı Batı Karadeniz Ormancılık Araştırma Müdürlüğü, Çeşitli Yayınlar Serisi No:6. Bolu.
• Ertuğrul G. 2011. Çankırı-Koru Başı Tepe ve Civarındaki Jipsli Alanların Florası. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Esseen P.A. Ehnström B. Ericson L. Sjöberg K. 1997. Boreal forests. Ecological Bulletins 46, 16–47.
• Göl C. Yılmaz H. Ediş S. 2010. Çankırı Karatekin Üniversitesi, Orman Fakültesi Araştırma ve Uygulama Ormanı Topraklarının Bazı Özellikleri ve Sınıflandırması. III. Ulusal Ormancılık Kongresi 20-22 Mayıs. 3, 941-952.
• Harmon M.E. Franklin J.F. Swanson F.J. Sollins P. Gregory S.V. Lattin J.D. Anderson N.H. Cline S.P. Aumen N.G. Sedell J.R. Lienkaemper G.W. Cromarck K.J.R. Cummins K.W. 1986. Ecology of coarse woody debris in temperate ecosystem. ln: Advances in ecological Research. Academic Press, New York, 15: 133-302.
• Heyn CC. and Herrnstadt I. 2004. The Bryophyte Flora of Israel and Adjacent Regions. The Israel Academy of Sciences and Humanities, Israel.
• Hofgaard A. 1993. Structure and regeneration pattern in a virgin Picea abies forest in northern Sweden. Journal of Vegetation Science 4: 601-608.
• Keçeli T. and Çetin, B. 2000. The moss flora of Çankırı-Eldivan mountain. Turk J Bot. 24, 249–258.
• Ketin İ. 1962. 1/500 000 Ölçekli Türkiye Jeoloji Haritası, Sinop. M.T.A Yayınları, Ankara.
• Kürschner H. and Erdağ A. 2005. Bryophytes of Turkey: An Annotated Reference List of the Species with Synonyms from the Recent Literature and an Annontated List of Turkish Bryological Literature, Turkish Journal of Botany, 29: 95-154.
• Lawton, E. 1971. Moss Flora of the Pacific Northwest. The Hattori Botanical Laboratory, Suppl. No: 1, Nichinan.
• Mark C.V Malcolm J.R. Smith S.M. 2006. An integrated model for snag and downed woody debris decay class transitions. Forest Ecology and Management, 234 (1-3), 48-59.
• Maser C. Trappe, J.M. 1984. The seen and unseen world of the fallen tree. Gen. Tech. Rep. PNW-164, Department of Agriculture, Forest Service, Pacific Northwest Forest and Range Experiment Station, Portland, OR, US.
• McCom W. And Lindenmayer d. 1999. Dyin, and down trees. In: Hunter Jr M.L. (Ed.) Maintaining Biodiversity in Forest Ecosystems. Cambridge University Press, Cambride. pp. 335-372.
• McCullough HA. 1948. Plant succession on fallen logs in a virgin spruce-fir forest. Ecology 29: 508-513.
• Neinrich C. 1997. Urwaelder von morgen: ProzeBschutz für eine natürliche Vielfalt Bode, W. - Hrsg.- (1997) Naturnahe Waldwirtschaft ProzeBschutz oder biologische Nachhaltigkeit? Deukalion Verlag, Holm.
• Nyholm E. 1979. Illustrated flora of Nordic Mosses. Fasc. 5. Lund: Nordic Bryological Society.
• Nyholm E. 1981. Illustrated flora of Nordic Mosses. Fasc. 6. Lund: Nordic Bryological Society.
• Nyholm E. 1987. Illustrated flora of the Nordic Mosses. Fasc. 1. Stockholm: Nordic Bryological Society.
• Nyholm E. 1990. Illustrated flora of Nordic Mosses. Fasc. 2. Lund: Nordic Bryological Society.
• Nyholm E. 1993. Illustrated flora of Nordic Mosses. Fasc. 3. Lund: Nordic Bryological Society.
• Nyholm E. 1998. Illustrated flora of Nordic Mosses. Fasc. 4. Lund: Nordic Bryological Society.
• Ódor P. and Van Hees A.F.M. 2004. Preferences of dead wood inhabiting bryophytes for decay stage, log size and habitat types in Hungarian beech forests. Journal of Bryology 26: 79-95.
• Ódor P. Standovár T. 2002. Substrate specificity and community structure of bryophyte vegetation in a near-natural montane beech forest. Community Ecology 3, 39–49.
• Peterken G.F. 1996. NaturalWoodland. Ecology and Conservation in Northern Temperate Regions. Cambridge University Press, Cambridge.
• Saarforst 2004. Totholz lebt! Bedeutung von Biyotop Holz im Wald. SaarForst, Landesbetrieb, Saarbrücken.
• Siitonen J. 2001. Forest management, coarse woody debris and saproxylic organisms. Fennoscandian boreal forests as an example. Ecological Bulletins 49, 11–41.
• Smith A.J.E. 1980. The Moss Flora of Britain and Ireland. Cambridge University Press, Cambridge.
• Smith A.J.E. 2004. The Moss Flora of Britain and Ireland. Cambridge University Press, London.
• Söderström L. 1988. Sequence of bryophytes and lichens in relation to substrate variables of decaying coniferous wood in Northern Sweden. Nordic Journal of Botany 8: 89-97.
• Uyar G. and Çetin B. 2004. A New Check-List of the Mosses of Turkey, Journal of Bryology. 26, 203-220.
• Watson E.V.P. 1981. British Mosses and Liverworts. Cambridge University Press. Cambridge.
• Yılmaz S. Şimşek Z. İmal, B. Öner N. ve Kondur Y. 2006. Çankırı (İldivan-Küçükhacıbey)’da Gerçekleştirilen Ağaçlandırma Çalışmaları. Türkiye’de Yarı Kurak Bölgelerde Yapılan Ağaçlandırma ve Erozyon Kontrolü Uygulamalarının Değerlendirilmesi Çalıştayı. Ürgüp. 7-10 Kasım 2006 s. 88-93.