LİSE ÖĞRENCİLERİNİN EGZERSİZ BAĞIMLILIK DURUMLARINA GÖRE FİZİKSEL AKTİVİTE DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ (ERZİNCAN ÖRNEĞİ)

Yıl 2019, Cilt: 21 Sayı: 2, 81 - 88, 30.06.2019

Öztürk Ağırbaş Yakup Koç Eser Ağgön Adem Gün Bülent Tatlısu Yasemin Çakmak Yıldızhan

Öz

Bu
çalışma lise öğrencilerinin egzersiz bağımlılık durumlarının belirlenmesi ve
çeşitli değişkenlere göre fiziksel aktivite düzeylerinin (FAD) incelenmesi
amacıyla yapıldı. Araştırmaya 360 erkek ve 120 kadın olmak üzere toplam 480
lise öğrencisi gönüllü olarak katıldı. Öğrencilerin egzersiz yapma süreleri,
sıklıkları ve kişisel bilgilerinin tespit edilmesi için "Kişisel Bilgi
Formu", egzersiz alışkanlık ve tutumlarının tespit edilmesi için
"Egzersiz Bağımlılığı Ölçeği-21 (Exercise Dependence Scale-21) ve Fiziksel
Aktivite Anketi kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 22.0 for Windows
programında incelendi. İkili grup karşılaştırmalarında Mann Whitney U testi,
çoklu grup karşılaştırmalarında Kruskal Wallis H testi kullanıldı. Tüm
testlerde anlamlılık düzeyi. 05 olarak kabul edildi. Araştırmada erkek lise
öğrencilerinin %13,3’ü, kadın öğrencilerin %7.2’si genel olarak %9.2’sinin
egzersiz bağımlısı oldukları, egzersiz bağımlısı ve bağımlı adayı olan hem
erkek hem de kadın lise öğrencilerinin FAD düzeylerinin bağımlı olmayanlara
göre anlamlı derecede yüksek olduğu, düzenli spor yapan ve yapmayan lise
öğrencilerinin egzersiz bağımlılık durumlarına göre FAD değerlerinde anlamlı bir
fark olmadığı, birisi tarafından spor yapmaya teşvik edilen lise öğrencilerinin
FAD değerleri karşılaştırıldığında bağımlı olanların hem bağımlı adayları hem
de bağımlı olmayanlara göre ayrıca bağımlı adaylarının da bağımlı olmayanlara
göre anlamlı derecede yüksek olduğu tespit edildi. Lise öğrencilerin az bir
kısmının egzersiz bağımlısı olduğu, bağımlılık düzeyi yüksek olan öğrenciler
ile birisi tarafından spor yapmaya teşvik edilen öğrencilerin FAD değerlerinin yüksek
olduğu sonuçlarına ulaşıldı. 

Anahtar Kelimeler

EGZERSİZ, Egzersiz Bağımlılığı, Fiziksel Aktivite

Kaynakça

• 1. Adams, J., Kirkby, R., (2002), Excessive exercise as an addiction: A review. Addiction Research and Theory, 10(5), 415-437.
• 2. Adams, J.M., Miller, T.W., & Kraus, R.F. (2003). Exercise dependence: diagnostic and therapeutic issues for patients in psychotherapy. Journal of Contemporary Psychotherapy, 33(2), 93-107.
• 3. Bek, N. (2008). Fiziksel Aktivite ve Sağlığımız, Birinci Basım, Ankara, Sağlık Bakanlığı Yayınları, 7-8.
• 4. Bates, H. (2006). Daily physical activity for chilren and Yyouth: A review and synthesis of the literature. Edmonton: Ministry of Education, Alberta Education, Learning, and Teaching Resources Branch.
• 5. Bavlı Ö., Işık S., Canpolat O., Aksoy A., Günar B., Gültekin K., Katra H., Uzun M. ve Ödemiş M. (2015) Dansçılarda Egzersiz Bağımlılığı Semptomunun İncelenmesi Uluslararası Spor, Egzersiz ve Antrenman Bilimi Dergisi Cilt 1, sayı 2, 120-124
• 6. Gün, A., Ağırbaş, Ö. (2019). The Relationship between Exercise Addiction, Physical Activity Level and Body Mass Index of the Students Who are Studying at Physical Education and Sports College, Asian Journal of Education and Training, 5(1), 50-55.
• 7. Heather, A. Hausenblas, H.A., Downs, D.S. (2002). How Much is Too Much? The Development and Validation of The Exercise Dependence Scale, Psychology and Health, 17, 387-404.
• 8. Hurtig-Wennlo, A., Hagstro, M., Olsson, L. A. (2010). The International Physical Activity Questionnaire modified for the elderly: aspects of validity and feasibility. Public Health Nutrition. 13(11), 1847–1854.
• 9. İnce, G. (2011). Tekerlekli Sandalye Basketbolu Oynayan Bireylerin Egzersiz Bağımlılığı Durumlarının İncelenmesi, Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 13:233-239,
• 10. Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi (24. Baskı). Ankara: Nobel Yayınevi.
• 11. Kruk, J. (2009). Physical activity and health. Asian Pacific Journal of Cancer Prevention, 10 (5), 721-728.
• 12. Lelieveld, O.T., Armbrust, W., Geertzen, J.H., de Graaf, I., van Leeuwen, M.A., Sauer, P.J. ve diğerleri. (2010). Promoting physical activity in children with juvenile idiopathic arthritis through an internet-based program: results of a pilot randomized controlled trial. Arthritis Care &Research, 62 (5), 697-703.
• 13. Mcardle, W.D., Katch, F.I., Katch, V.L. (2001). Exercise Physiology. Energy, Nutrition and Human Performance. 5. Baskı, Williams and Wilkins, Philadelphia,
• 14. Ögel, K., (1997). Cep Üniversitesi, İletişim Yayınları,
• 15. Özer, K. (2016). Fiziksel Uygunluk. 6. Basım, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• 16. Robison, J. ve Miller, W. C. (2004). Exercise, Physical Activity, Weight and Health, Health at Every Size, 18(4), 49,50.
• 17. Rowland, PW., Freedson, P. (1994). Physical activity, fitness and health in children. A close Look. Pediatrics. 93(4):669-672.
• 18. Savcı, S., Öztürk, M., Arıkan, H., İnal-İnce, D., Tokgözoğlu, L. (2006). Physical activity levels of university students. Archieves of Turkish Cardiology. 34:166-172.
• 19. Seferoğlu, S.S. ve Yıldız, H. (2013). Dijital çağın çocukları: İlköğretim öğrencilerinin Facebook kullanımları ve internet bağımlılıkları üzerine bir araştırma, İletişim ve Diploması Dergisi, 2, Çocuk ve Medya Özel Sayısı, 31-48.
• 20. Uz İ., (2015) Fitness Merkezlerine Düzenli Katılan Bireylerde Egzersiz Bağımlılığının İncelenmesi Çanakkale OnseKadın Mart Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi
• 21. Yeltepe, H. (2005). Egzersiz Bağımlılığının Tanımlanması ve "Egzersiz Bağımlılığı Ölçeği-21"in Geçerlilik Ve Güvenilirlik Çalışmasının Yapılması. İstanbul: Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Marmara Üniversitesi.