A short time after the end of World War I and the singing of the Mudros Armistice (30 October 1918). The Entente States occupying İstanbul interfered in everyting by getting hold of almost ali the institutions and foundations. Prisons were one of the foundations The Entente State İnterfered in. Interference in prisons which were examples of judicial institutions showed that the Ottoman Goverment had lost its independence. The Study deals with The Entente State’ coming to the prisions and taking away the non-Muslims convİcts who were sentenced long ago for murder, theft and usurpation by force and threat despite the objections of the goverment and the prison authorities.
I. Dünya Savaşı’nın sona erip, Mondros Mütarekesi’nin imzalanmasından (30 Ekim 1918) kısa bir süre sonra İstanbul’u işgal eden İtilâf Devletleri, Osmanlı Devleti’nin neredeyse tüm kurum ve kuruluşlarını ele geçirerek her şeye müdahalede bulunmuşlardır. İtilâf Devletlerinin müdahalede bulunduğu kurumlardan birisi de hapishanelerdir. Adlî bir kurum olarak hapishanelere karşı yapılan bu müdahaleler, Osmanlı Devleti’nin bağımsızlığını kaybettiğinin bir bakıma tescili idi. Bu çalışmada, İtilâf Devletlerinin, işgal ortamının da etkisiyle, hapishanelere gelerek cinayet, hırsızlık, gasp gibi sebeplerden dolayı mahkûmiyetleri çok önceden kesinleşmiş olan gayrimüslim mahkûmları, hükümet ve hapishâne yetkililerinin itirazlarına rağmen hapishâneden zorla ve tehditle alıp götürmeleri ele alınmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | November 1, 2004 |
Published in Issue | Year 2004 |