Abstract
1915 yılında Ermeni olaylarının önlenemez bir boyuta gelmesi ile Osmanlı Hükûmeti, Ermenileri savaş bölgelerinden uzaklaştırmak için Tehcir
Kanunu çıkartmıştır. Tehcir Kanunu İstanbul, İzmir, Kütahya, Balıkesir gibi güvenli yerlerde bulunan Ermenilere uygulanmamıştır. Ayrıca Tehcir
bölgelerinde de güvenilir, sanatkâr ve ticaret erbabı olan ve kadın, kimsesiz çocuk ve yaşlı Ermeniler göç ettirilmemiştir. Müslüman komşularının
sakladıkları Ermeniler de tehcire tabi tutulmamıştır.
1918’de Tehcir edilen Ermenilerin memleketlerine geri dönmeleri için
kanun çıkarılmıştır. Bundan sonra da eski yerlerine dönen Ermeniler olmuştur.
1927 yılında yapılan nüfus sayımında din ve milliyet istatistikleri de yapılmıştır. Bu sayıma göre Türkiye’de yaşayan Ermenilerin sayısı takriben
140 000’dır. Bu tarihten sonra da Ermeniler ülke dışına göç etmeye devam
etmişlerdir.
References
- -
Abstract
By the time Armenian events could not been prevented, Ottoman
Government passed the Deportation Law for Armenian citizens in 1915.
The Deportation was not applied for Armenians in some provinces,
İstanbul, İzmir, Kütahya, Balıkesir ect. Furthermore, Some Armenians who
were trustworthy, craftsmen, merchants, homeless children, women and
old Armenians were not deported in deportation districts. Some Armenians
were hidden by some Muslims in their houses.
Ottoman Government passed a law to return to home for Armenians in
1918. So some Armenians returned to their home.
The religines and nations were counted the statistical information as for
religians and nations was obtained thruyh the census of 1927. According
to this census, There were approximately 140.000 Armenians. After 1927,
Armenian people contiuned emigrating emigration from Turkey to other
countries.
References
- -
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | July 7, 2005 |
| Published in Issue | Year 2005 Volume: 21 Issue: 62 |
