This paper compares and contrasts the effectiveness and ethics of the foreign policy leadership of Franklin Delano Roosevelt (1882-1945) and Mustafa Kemal Atatürk (1881-1938). The two men had transformed their countries in a myriad of areas. The change they brought for their nations could not be analyzed completely without studying their foreign policies. While analyzing foreign policies, the paper makes references to the domestic agenda as well. In particular the transformation in Turkish foreign policy could only be comprehended with the national struggle and the Revolution.
The paper attempts to figure out the transformational leadership of bot statesmen. It explores the effectiveness of their foreign policies through anet hical dimension. Roosevelt and Atatürk’s decisions and the implementation of these decisions are analyzed based on Joseph Nye’s framework of Objectives/Means/Outcomes (Nye 2006: 164).
Both leaders emerge as transformational leaders who created great change in their countries. Even though Roosevelt eventually transformed the United States foreign policy, there have been shortcomings in the effectiveness and ethics of his initiative taking. Atatürk, whose foreign policy was bound to strict principles, is probably one of those few leaders in history who managed to pursue effective policies without leaving ethics
aside.
Makale, Amerika Birleşik Devletleri başkanlarından Franklin Delano Roosevelt (1882-1945) ile Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk’ün (1881-1938) dış politikadaki liderliklerini karşılaştırmalı olarak irdelemektedir. Her iki liderin politika ve uygulamalarının ne ölçüde etik ve etkin olduğu değerlendirilmektedir. Roosevelt ve Atatürk ülkelerinde köklü değişiklikler gerçekleştirmişlerdir. Onların dış politika alanındaki karar ve uygulamaları, iç politikadan bağımsız olmamıştır. Özellikle Türk dış politikasındaki gelişmeler, Kurtuluş Savaşı ve Devrim sürecine değinilmeden anlaşılamaz. Bu nedenledir ki makale, iç politika unsurlarına da yer vermektedir.
Makalede Atatürk ve Roosevelt’in dönüşümcü liderlik (transformational leadership) nitelikleri ortaya konmaktadır. Çalışmanın esas amacı her iki liderin dış politikadaki karar ve uygulamalarının ne ölçüde etkin olduğu ve sonuca ulaşırken ne derece etik ilkelere bağlı kaldıkları hususlarını ortaya koymaktır. Bu bağlamda, iki devlet adamının liderlik özellikleri Amaç, Araç ve Sonuçları temelinde irdelenmektedir.
Her iki lider de ülkelerinde büyük değişim yaratan dönüşümcü (transformational) liderler olarak tarihteki yerlerini almışlardır. ABD dış politikasında köklü değişiklilikler yapmasına rağmen Roosevelt’in özellikle toplumu ikna etme noktasında ilk hamleyi yapmada bazı zafiyetleri olduğu görülmektedir. Ülkenin dış politikasını belirli prensipler üzerinde kuran Atatürk, etkin ve sonuca ulaşan karar ve uygulamalarında ahlaki unsurları göz ardı etmeyen tarihteki sayılı liderlerden biri olmuştur.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | November 1, 2008 |
Published in Issue | Year 2008 Volume: 24 Issue: 72 |